CHAPTER 24

64 3 0
                                    


Cake up there painsert nalang nung happy thingy hhahahaha

Roseanne POV

Days have passed by and here I am, nakatunganga.




"Hoy babae tulala ka nanaman" pagsisita ni natalie

Tumambay kami ni natalie sa bench malapit sa University kung saan ako sinuotan ng high heels ni Namjoon

"Sa tingin mo babalik pa siya?" Malungkot na tanong ni natalie saakin

Sa totoo lang eh di ko rin sigurado kung babalik pa siya pero gusto ko kapag umuwi siya ipapakilala ko kaagad ang anak namin. Ayoko kasing itago to sakanyan. Marahan kong hinawakan ang tyan ko. Matutuwa ka anak kapag nakilala mo na ang daddy mo


"Hooy! Babae sagutin mo naman ako andaming gustong kumausap saakin pero swerte mo saakin kaya kausapin mo ako" pageemote niya

Tinawanan ko lang siya "Oo na"

"Kamusta ka na ba? Hindi mo parin ba kinakausap ang parents mo?" Tanong niya

You heard it right, di ko kinakausap ng parents ko ever since lumabas ako ng hospital, sobra ang galit ko sakanila. Inilayo nila ang boyfriend ko at ang ama ng magiging anak ko.

"Bahala sila" mahinang bulong ko


"Uy babae, tingnan mo yun oh" pangaasar niya at itinuro ang bulto ng lalake na papalapit saamin


"Wag kang ano. Hindi ko siya gusto" bulong ko sakanya


"Grabe ka naman di mo man lang na appreciate?" Tanong niya

"Shh ka nalang nga"


L

umapit saakin si Josh "Hi rosiee!!" Masiglang bati niya saakin

"Good afternoon Sir. Lopez" walang ganang bati ko

Ngumiti lang siya saakin at umupo sa tabi ko

"A-ah eh sige sir aalis na po ako" pagpapaalam ni natalie

Tumayo siya at tiningnan ko siya ng matalim at ang babaeng yun eh nginitian pa ako. Nakakaimbyerna po siya.

Nagusap kami ni Josh about acads lang naman, puro nga oo o hindi ang sinasagot ko pero di niya parin ako tinatantanan. Ng medyo madilim na ay inalalayan niya akong tumayo at naglakad pabalik sa kotse niya. Sinabihan kasi siya ni Mommy na susunduin ako, mabuti nga't di kami naiissue.


Laking gulat ko ng pagpasok namin sa kotse ay may nakakalat ng roses at may malaking teddy bear sa likod.


Pumasok agad ako ng kotse at tiningnan ang mga pinaghandaan niyan.  Kinuha ko ang teddy bear at niyakap ito at pinanggigilan.

Pumasok na rin si Josh na nakangiti ng sobrang lapad. "Hey, how was it?"

"

Ikaw gumawa neto?" Tanong ko habang pinaglalaruan ang kamay ng teddy bear.


"Shempre" nakangiting sagot niya lang

Pakiramdam ko ang tanga ko. Ba't ba naman ako umaasa na si Namjoon ang may pakana nito? Tahimik lang ako buong byahe ng tumigil kami bigla sa tabi ng daan.

"Teka josh di ito yung daan papuntang bahay" sabi ko sakanya


"

Teka lang" Bumaba siya at pumasok sa isang flower shop. Matapos ang ilang minuto at lumabas na siya at may hawak na bulaklak at medyo malaking kahon.


Pumasok siya sa loob ng kotse. "Here you go Rosie" sabi niya at inabot ang bulaklak at box saakin

"Teka? Para saan to?" Naguguluhang tanong ko

"Just open the box" sabi niya at nagsimula uling magdrive


Binuksan ko naman ang box at parang lumuwa ang mga mata ko.


HAPPY 1ST MONTH BABY
FROM: Daddy Josh



Teka, para sa anak ko to? Bakit may daddy josh? Nakita kong medyo tumingin siya saakin at hinihintay ang reaksyon ko. Grabe naalala niyang isang buwan na ang anak ko.

I even feel guiltier. I always look for a person whose not around for me. Hindi ko tuloy nakita ang taong andyan para saakin.


"Thank you Josh" Nahihiya man ako pero nilapit ko ang mukha ko at hinalikan ang pisngi niya.


Namula siya at biglang hindi umimik.  Matapos ang ilang minuto ay nagsalita siya. "If one cake is equals to one kiss then I'll give you tons of cakes" nakangiting niya sabi saakin na agad namang nagpapula ng pisngi ko

"Hoy bat parang gigil na gigil ka diyan sa manibela?" Natatawang tanong ko sakanya

"Kinikilig kasi ako rosie eh" nahihiyang sagot niya


Kailangan niya pa ba talagang sabihin yun? Oh god. Walang preno ang bibig niya.


Being Kim Namjoon's student Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin