Deze dag kan ik me nog goed herinneren, als is het al zo’n 5 jaar gelden. Het zonnetje scheen en het was snik heet in huis, aan dit soort jaargetijden heb ik echt een hekel. Dat zijn van die dagen dat je gewoon buiten moet, terwijl je wel wat beters te doen hebt. Maar nu wijk ik af van mijn verhaal. Het ging dus zo, ik liep naar buiten. Snoof de lucht op die door de zon net zo warm was geworden als de tegels in mijn voor tuin, het was daarom denk ik ook niet zo slim dat ik daar met bloten voeten stond. Hinkend sprong ik naar de over kant van de weg waar een klein gras veldje lag, en waar net 2 dikken jongens aan het voetballen waren. Ik kon op het gras op houden met hinken, en ik stopte om het zand van mijn voeten te vegen. Toen ik op keek zag ik hem, zijn zwarte jas deed me een beetje denken aan die oude detectives films die mijn opa altijd kijkt. Alleen dit was anders, hij keek naar me en om een of andere reden keek ik terug. Het was als of ik op geslokt werd door zijn blik, zijn ogen waren spleetjes om dat de zon recht in zijn gezicht scheen. Hij had een rood spits gezicht en zijn bruinen haar lag een beetje fut loos op zijn hooft.
Toen ik thuis kwam was het al een stuk afgekoeld, ik liep de huis kamer binnen en keek om me heen. Mijn broer lach lang uit op de bank en keek naar het scherm van de tv, waar verschillende rapper’s uit hun dak gingen. Af en toe hoorde je mijn zus mee neuriën met haar iPod, terwijl ze bezig was met haar huiswerk. Ik ging aan tafel zitten en pakte mijn boek, toen ik mijn boek open sloeg en de eerste regel las kwam mijn moeder luit zingend de kamer binnen, met gelukkig het avond eten in haar handen. Ik voelde aan mijn buik, hij rommelt. Hopelijk heeft mijn moeder dit keer iets eetbaars gekookt.
Tijdens het eten is het doodstil, in het begin valt het me niet op. Ik eet met een gebogen hooft verder, op eens hoor ik gefluister. Ik til mijn hooft op en zie dat ze alle 3 stokstijf naar me zitten kijken, ik vraag wat er is maar ik krijg geen antwoord. Ik vraag het wat harder, en deze keer kijkt mijn zus, Mariska onzeker naar moeder. Die zucht en legt haar bestek neer, “weet je het al?” vraagt ze. Ik kijk haar een beetje dom aan, ik weet helemaal niks. Zou ze soms weer begonnen zijn met drinken, schiet het door me heen. “weet je het al?” vraagt ze nog een keer. Mijn broer , Justin kijkt me doordringend aan. “ik weet niks” mompel ik. Moeder neemt een slok, “papa is in de stad”.
