Geruisloos valt mijn hooft op het kussen, een warme gloed trekt doen door mijn lichaam. De geluiden van beneden duw ik zo ver mogelijk weg, hoe. Hoe kunnen zij lol hebben, hoe kunnen zij uberhaupt stilstaan bij het fijt dat we hier zijn. De gedachten alleen al, is verschrikkelijk. Voor dat ik het door heb ontsnapt er een traan aan mijn oog hoek, en druipt lans mijn wang omlaag. Snel veeg ik hem weg, ik mag niet toe geven aan die gevoelens. Ik draai me om en staar naar het raam, de zon verdwijnt achter een paar wolken.
Als ik mijn ogen open is het al licht, de zonnestralen prikken in mijn ogen. Als ik opsta merk ik dat ik zijk nat ben van het zweet. Snel kleed ik me uit en stap onder de douche. Ik sluit mijn ogen en laat de warmen stralen me helemaal verwarmen. Nadat ik een paar minuten genoten heb hoor ik een luid geschreeuw van beneden komen. Met een ruk draai ik de douche knop om. Met een handdoek om me heen geslagen ren ik naar beneden.
De deur van de huis kamer slaat met een klap tegen de muur en ik loop naar binnen, ik blijf doodstil staan. Alles is overhoop gehaalt, de meubels liggen over elkaar heen en laden zijn uit de kasten gerukt. "MAM!" gil ik. Niemand reageerd. Ik roep nog een keer, maar in mijn achterhoofd weet ik dat het geen zin heeft. Ik ren naar boven, ik gooi alle deuren open maar er is niemand te bekenen.
Als ik me heb aan gekleed spring ik op mijn fiets en race weg. Ik kom hijgent bij het politie bureau aan, ik ren naar binnen en zoek een loket waar ze mijn taal spreken.
