Op de terug weg fiets ik alleen, Jenny en Sjoerd moesten allebei nakomen. Plots komt Justin naast me fietsen, dit is nog nooit gebeurt. Nog nooit heeft mijn oudere broer het zelfs over wogen om met mij te fietsen. Zou hij bezorgt zijn? Of wil hij iets vertellen? Of laten zien? Justin kijkt me een beetje onzeker aan. “je gaat hem toch niet zoeken?”, “wie zou ik moeten zoeken?” vraag ik schijnheilig. Justin geeft geen antwoord, plots trap hij op zijn rem. Ik stop ook, een grote zwarte bus sjeest de straat die vlak voor hun ligt over. Luid toeterend ontwijkt hij een paar auto’s en fietsers, en sjeest door.
Thuis denk ik nog een beetje na over die auto, wie rijd er nou met zo’n vaart de weg over. Misschien wel een moordenaar die op de vlucht is, ik huiver. Nee, nu draait mijn gedachten door, hij zal wel gewoon te laat zijn voor iets. Maar dat je dan zo hard rijd… Ik zet mijn tas neer, ik loop naar de deur en ik hang mijn jas op. Ik loop naar boven en op mijn kamer ga ik achter mijn pc zitten. Ik scroll lang de pagina’s, ik moet voor Nederlands informatie vinden over illegale dingen. Ik tik het in bij Google in en al snel verschijnen er honderden websites op het scherm. Ik klik op de eerste, nee… dit kan niet waar zijn!
Met een ruk trek ik de stekker van de pc er uit, het beeld werd zwart. Het zwarte scherm was veel beter dan het beeld wat er net was, het beeld staat op mijn ogen gestempeld. Ze zag een foto, van haar vader.. Met daar onder een tekst die aan gaf waarom hij zo nodig op die foto stond. En tekst met de woorden, misdaad, moord, misbruik, verkrachting, mishandeling en nog veel meer dingen die mijn vader begaan was. Het is nog erger dan ik dacht, mijn vader is een misdadiger.
Als ik wakker word, ben ik een beetje draaierig. Ik draai het scherm van mijn mobiel om, ik heb een sms’je van Jenny. “merel, we hebben geen school. Omdat we eerste 3 uur uitval hebben. Veel liefs Jen.”. “lekker is dat”, ik doe mijn ochtend jas aan en ga naar beneden. Benden zit tot mijn verbazing mijn moeder, Justin en Mariska om de tafel. Als ze me zien gaat Justin snel naar zijn tv en Mariska doet haar onafscheidelijke dopjes weer in haar oren. Moeder gebaard dat ik bij haar aan tafel moet komen zitten, aarzelend schuif ik aan. “merel ik moet je iets vertellen…”
