DOoMed in a VAMPIRE'S HAWL

Chapter 2

Jennica's POV

Bigla na lang akong napabalikwas ng dahil sa masamang panaginip, agad akong umupo at napahawak sa aking ulo ng dahil sa kirot na nararamdaman nito

Kalaunan ay lumipas na ang sakit ng aking ulo at agad na bumangon, then suddenly I realized that I'm not in my room, I tried to remember the last thing happened to me before I got here, and there's an image that flash back in my mind

From the start where I got here, the manyak red highlight, the 5 pogi weirdos and the last thing is....

Dahil sa takot ng naalala ko yun ay agad akong pumunta sa nakita kong salamin at tiningnan ang may bandang leeg ko kung totoo ba lahat ng pangyayaring yun o isa lang yun sa mga nakakatakot na mga panaginip ko

Ng mahawi ko ang aking buhok at bahagyang tiningnan ang aking repleksyon ay napaatras na lang ako dahil sa gulat

"It's......real, definitely....it is" saad ko sa aking sarili at takot na napahawak sa marka ng pangil sa bandang leeg ko

"Oh... My... God, Papa what should I do, ano ba itong napasok ko??" naiiyak na pagkausap ko kay papa sa aking sarili

While thinking on how could I escape here, bigla nalang may pumihit sa pinto at naghanda na ako kung sakaling mangyari ulit yung kanina

"Ahhh hehehe, sorry ate Jen hindi na ako kumatok titingnan ko lang sana kung tulog ka pa" saad ni Hiro habang nakangiti

"Ayos lang" kinakabahang sagot ko

"Ate ayos ka lang, pinagpapawisan ka kasi, ano may lagnat kaba?, Ano pong masakit sa inyo? Gusto niyo po magpatawag ako ng doctor?" sunod sunod na tanong niya at ambang lalapit

"Diyan ka lang, wag kang lalapit sa akin!" sigaw ko, ng dahil sa takot ay napataas ang boses ko

"Sorry" yun lang ang nabanggit niya, pero kalaunan ay nagsunod sunod na silang nagdatingan

"Anong nangyayari dito?" hayystt Mr hayami with his maawtoridad tone na naman

"Kuya Ryu kasi ehhh tinakot mo ohh ayan ayaw na akong kausapin" parang batang pagmamaktol ni Hiro, and I find it cute

"Bumaba na kayo, ako na ang bahala dito" mahinahong saad ni Tetsu at lumingon kay hayami, tumango lamang si hayami saka sila mabilis na naglaho

Now that's explain their fast gestures, it's not because they're an athlete but it's because they are a vampire

"Wag mong isipin na nandito ka bilang bisita, kaya wag na wag kang gagawa ng komosyon" straight na saad ni Tetsu nung lumingon ako sakanya

"I don't even want to be a vampire's visitor" pabalang na sagot ko habang inis na nakatitig sa kanya

"Yes, you doesn't want cause you're not as one, instead your different way around" walang emosyon na sagot niya habang patuloy parin ang kanyang titig sa hawak niyang libro

"Just let me out, and no one knows" mahinahong saad ko pabalik

"Why would I?" maang maangan niyang sagot

"It's because I don't belong here!" sigaw ko sakanya

"Remember this thing, you're not allowed to answer us like that way, because when you entered here definitely you are now a vampires slave, and we didn't take a no for an answer" seryosong sagot niya, and this time he's already looking direct in my eyes

"How would I be? I didn't even sign a contract to be somebody's slave!" inis na sagot ko

"Whether you like it or not, you just did, and once you turned your back then your dead" saad niya

"No" nanginginig na saad ko sa aking sarili dahil sa takot

"Yes, you are... Bye the way, welcome to your living hell and face the consequences of what they did" saad niya at mabilis na umalis, nalilitong napaupo ako sa kama

"No... I won't let them, I'll die, yes I will, but definitely not in this kind of situation and not from their sinful fangs, I don't even know kung sino ang silang tinutukoy nila!" determinadong saad ko sa akin sarili

"Good morning Miss, your breakfast is ready and they are waiting for your presence down there" biglang saad ng maid sa pinto ng kwarto, maid according to her attire

"I don't want to, just tell them" mahinang saad ko habang nakayuko at ng nilingon ko yung maid ulit at laking gulat ko ng bigla na lang siyang nasa harapan ko habang nanlilisik ang kanyang mga mata

"Bababa ka o kakaladkarin kita ng sapilitan?" saad nung babae habang unti unti ng nagsilabasan ang mga pangil niya

Dahil sa takot ay napababa na lamang ako habang patuloy na lumalabas ang mga luha ko, I don't like it, I'm not weak and I shouldn't supposed to be

"Ate!! Sa wakas at bumaba ka na rin hehehe nagugutom na rin kasi ako ehh" nakangusong reklamo ni Hiro

"You shouldn't invite me in the first place to join you since I'm your slave" malamig na saad ko

"Hayyssttt drama, upo ka nalang at kumain, gutom lang yan ehh" pabirong saad ni Akira na mas lalong ilinatahimik ng hapag

"Akira!" sigaw ni hayami

"Sabi ko nga hahaha, kuya naman ehh, ba't ba ang seryoso mo" natatawang saad ni Akira

"I command you to leave now Akira" saad ni hayami na nasa kabisera ng hapag at agad naman tumayo si Akira at yumuko saka tuluyang naglaho

"Pagkatapos nito ay mag uusap tayo" seryosong saad ni hayami

"Ano na naman ba ang pag uusapan" malamig na tanong ko habang hindi pa rin ginagalaw ang pagkain na nasa harap ko

"Ate, kumain ka, kahapon kapa kasi hindi kumain, magdamag ka kasing natulog" nag aalalang sabat ni Hiro

"Huh! unbelievable, nag aalala pa pala kayo tsk" saad ko in a sarcastic way

"Watch your mouth" walang emosyong tugon ni Tetsu

"Why? Isn't true? papatayin nyo rin naman ako, so what with a sudden worry?" natatawang sagot ko

"Every one of you, leave" mahinang saad ni hayami, tumayo na ako at ambang aalis ng...

"Except you" saad niya habang nakaturo sa akin, nagsitayuan na silang lahat saka yumuko at umalis

"Don't, hurt her" pahabol ni Ryu kaya nagtataka akong napalingon sa kanya, he's the one who hurt me first then now he's talking like he cared, what a toxic tsk!

"Let me explain what brings you here" paunang saad ni hayami pero hindi ko na siya pinatapos

"You want me die, kung ano man ang rason ay hindi ko alam, pero eto lang ang masasabi, try your best strategy or else you'll fail" sabat ko at tumalikod na paalis

Whatever what their plans is, hindi ko sila hahayaang magtagumpay, mamamatay ako pero hindi sa mga pangil nila