Chapter 19

52 3 0
                                    


Jennica's POV

"Rhyle dear" rinig kong tawag ng isang mahinhin na boses na para bang hinihele niya ako sa pamamaraan ng pagtawag niya sa kung sino

"Rhyle" tawag niya ulit pero diko kilala kung sino ang tinatawag niya, nagpalinga linga ako para hanapin kung sino ang tinatawag at sino ang tinatawag niya pero tanging dilim lang ang nakikita ko

"Rhyle...." She called again pero mas lalo lang ako naguluhan, sino ba ang tinutukoy niya?

"It was you my dear" saad niya na parang nababasa niya ang pagkalito ko

"You are Rhylarin, my lovely daughter" dagdag pa niya na mas lalong ikinakunot ng aking noo

"Sino ka ba!!?" sigaw ko, pero nag echo lahat ng salitang binigkas ko at nagpatuloy ulit na parang sirang plaka sa sobrang tahimik ng lugar

"It's me...." sagot pa niya

"You? I didn't even know you!" saad ko pabalik

"You'll understand in the right time" she answered

"Right time? What are you talking about?"

"Find your mate and you'll understand everything" she said again na mas Lalo kong ikinataka

"Mate?" tanong ko sa sarili ko

"Yes my dear, the one that could break the seal"

"Seal?"

"You'll understand it, from now on...just find your mate to save our kingdom" malungkot na sagot niya na mas Lalo ikinagulo ng utak ko

"Always remember that I'll guide you in choosing the right path my dear" she said in last time

"Wait!! Who are you?" sigaw ko at hindi na siya sumagot pa

"Wait!!" sigaw ko at napabalikwas, lumingon lingon ako sa paligid, it was all white in color, akala ko ay patay na ako ng makita ko ang syringe na nakakabit sa akin then I found out na nasa hospital pala ako

"How weird" bulong ko na lang habang iniisip pa rin yung panaginip ko, it was like real!

She called me Rhyle and I know I've already read that name somewhere but I couldn't point it out kung saan ko yun narinig, I'm in a deep thought nung nagbukas ang pinto

"Your awake...thank goodness" saad ng lalakeng pumasok and it was clear to his tone the relief that I'm awake

I tried to analyze kung sino ba siya, sinipat kong mabuti then I found out na siya yung lalaking nakabangga sa akin

"Wala namang matinding damage, nabigla ka lang kaya ka nahimatay and thankfully dahil di malakas ang pagkakatilapon mo sa may kalsada" he explained and put the tray of food sa may side table saka umupo sa katabing upuan sa may side ng bed

"May masakit ba sayo?" tanong niya pa pero umiling lang ako

"I've bring you food" he said at kinuha ang pagkain sa may tray

"I'm okay" saad ko na lang trying to tell na hindi naman ako gutom

"What time is it?" tanong ko kaya napatingin siya sa relo niya

"It's 11:00 in the evening" he answered kaya napabalikwas ako at agad na umupo

"I need to go" tarantang saad ko at akmang tatanggalin ang nakakabit na syringe ng hawakan niya ang kamay ko kaya takang napalingon ako sa kanya, tsansing to ahh?

"Tsk...just stay" he said

"Nagmamadali ako" saad ko at aalisin na sana ang kamay niya pero mas hinigpitan lang niya ang hawak para pigilan ako

"You need to fully recover bago ka umalis" he answered back

"Mamamatay ako dito!" inis na sagot ko

"You just misunderstood everything" he answered pero nagtaka ako dahil sa out of topic na sagot niya

"Huh?" takang tanong ko

"Just try to read the things carefully, try to read it under the line before concluding" he answered na mas lalong ikinakunot ng noo ko

"I didn't get you, ang sabi ko kailangan ko ng umalis!" inis na saad ko at sinusubukan pa ring tanggaling ang pagkakahawak niya sa braso ko

"Minsan mali ang pagkakaintindi natin sa gustong ipahiwatig ng ibang tao, pero subukan mong analisahin ang lahat saka mo sabihin ang mga bagay na nais mong sabihin" he stated not minding what I've said

"Just stay with them and you'll be safe" he said and look straightly on my eyes

"Your weird" I stated while not cutting the eye contact

"You know me more than i know myself" he said and smiled just letting me to get access on the full view of his perfect face

"Tsk, kaklase ba kita nung elementary? Or nung high school diko kasi maalala na magkita na tayo" takang tanong ko na ikinatawa niya, what a golden scene

"I need to go" he said and stand up letting go of my hand "....they will be here in a minutes" he said, tumalikod siya saka naglakad

"Wait....who are you?" takang tanong ko

"Hayden Gwyne Lastimosa" he answered and turn his gaze on me once again, a beautiful name for a handsome person

"...it's nice seeing you again" he said while intently looking in my eyes before turning his back "...and I'm looking forward for meeting you again... Rhyle" he said before he closed the door, then there is it again...

Who really is Rhyle? Why is it that voice called me with that name? I didn't even remember my father calling me with that name, I've been surrounded by the group of weird people tsk

"What the hell! Anong nangyare? Sinong bumunggo sayo? Papatayin ko yun ehh" galit na bungad ni Akira kaya napatingin ako sa kanila na isa isang pumapasok

"Tsk...tried to escape again huh?" sarkastikong bungad naman ni Tetsu

"Bakit ba kasi ang tigas ng ulo mo?" inis din na saad ni Ryujin

"Ayos ka lang ba ate?" alalang tanong naman ni Hiro habang si Hayami ay nandoon lang sa may bandang pinto habang hindi pa rin makatingin sa akin, natrauma talaga ehh, nalaman ko na binugbog siya ng mga kapatid niya dahil sa nangyare diko alam kung bakit ganon sila ka OA basta ang alam ko nabugbog talaga siya

"Ang sabi ng doctor wala namang malalang nangyare at kailangan ka pang obserbahan bago ka mailabas" paliwanag naman ni Akira, nagaalala silang lahat habang nakatingin sa akin, then there I started to think what Hayden means on his words...

Try to read behind those lines before you conclude

DOoMed in a VAMPIRE'S HAWLWhere stories live. Discover now