Chapter 4

83 7 0
                                    


Jennica's POV

Nagising ako ng dahil sa maingay na kalabog sa may ibaba, dali dali akong tumayo at napahawak sa aking ulo, tiningnan ko ang oras sa may bandang orasan sa tapat ng pinto

"It's already 1:00 am, hayyssttt sino ba kasi yang maingay na yan" saad ko sa aking sarili saka itinali ang aking buhok at ambang palabas ng mapadaan ako sa salamin

"Nadagdagan na naman" mahinang saad ko habang nakatingin sa dalawang marka na nasa leeg ko

Dali dali akong lumabas dahil parang nauuhaw ako, pumunta ako sa kusina at uminom ng tubig pagkatapos ay lumabas ako ng bahay, I couldn't sleep kaya ako nandito sa labas, I'm thinking that it should be the right time for me to escape since the evils are all sleeping

"Don't you ever think about escaping" malamig na saad ng presensiya sa likod ko

What the!!! I'm just thinking about it but here they are like I've just told them my plan, I didn't execute it yet they already know about what I'm thinking??? Unbelievable vampire skills tsk

"Then why is it so?" pabalang na sagot ko at hindi lumilingon sa kung sino na naman itong nasa likod ko

"I told you before that if you've try to you'll be dead" malamig na sagot niya na nakapagpatindig sa aking mga balahibo dahil sa kaba

"Bakit niyo pa pinapatagal?" sarkastiko kong sagot na pilit pinapatatag ang aking sarili

"Do you want it to be quick?" sagot niya dahilan ng aking paglingon

Napaatras na lang ako ng dahil sa pulang pula na mata na nakatitig ngayon sa akin

"Did I told you before that don't answer back?" tanong na naman niya

Patuloy pa rin ako sa pagatras habang siya ay palapit ng palapit, then I suddenly feel my back na nakasandal na sa puno, lumingon ako patalikod and I was right on my thought that it was already a dead end

Lilingon sana ako pabalik para maharap ang lalaking tinatakbuhan ko kanina but I just feel the same shiver whenever they are near at me and that shiver just tell me about his presence in my back

"Dead end" he uttered before sucking my blood kaya napahawak ako sa laylayan ng aking damit dahil sa pagtitiis ko sa sakit na aking nararamdaman

"W-why...are y-you...doing this?" nanghihinang tanong ko dahilan kung bakit siya napatigil sa ginagawa, nanginginig na rin ang katawan ko dahil sa kawalan ng lakas

"You'll know, just follow us and everything will goes well" mahinahong saad niya at pinunasan ang dugo na naiwan sa kanyang labi

"Goes well while slowly torturing me?" mahinang saad ko at napatawa pa ako ng sarkastiko, napahawak narin ako sa aking ulo dahil bigla ay kumirot ito at parang ano mang oras ay bibigay na ako

"Tetsu....right...from the...start...nothing goes...well" saad ko before I break down, he held me with his arms at binuhat niya ako ng pabridal style

"Stubborn woman" that was the last words I've heard before the dark started to maneuver my system

***

Hiro's POV

I didn't know how to execute my part, actually it will be easy for me because I'm a known vampire assassin but I admit that this mission is my biggest mission ever, I didn't even know how to act like my kuya's in front of ate Jennica because she was just so innocent and I don't want to break that innocent look in her face

Mula nung lumabas siya sa kwarto ay nagdadalawang isip na ako kung gagawin ko ba or hindi but I know that I need to do it whatever happens dahil papalya ang misyon kung isa man sa amin ang nagpabaya

Naglalakad ako pabalik balik when I suddenly feel the presence of one of my brother, ng malapit na siya ay agad akong humarang sa dinadaan niya at tiningnan ang mukha ng babaeng mahimbing na natutulog habang buhat buhat niya

Then a sudden guilt on my face just plastered, I feel guilt kasi nasasaktan namin siya ng wala man lang siyang alam kung ano ang dahilan, I feel guilt kasi nanganganib siya ng wala man lang siyang kaalam alam while we are here who knows everything pero di man lang namin kayang sabihin

"Stop torturing yourself for the guilt Hiro" kuya tetsu said in a cold voice

"Kuya... Why not telling her? Baka sakali na maintindihan niya at makicooperate siya sa atin ng kusa" I suggested while looking on the other direction probably trying to avoid my brother's gaze

"She is impulsive, she act on her own at ayaw niyang magpadikta, do you think na paniniwalaan niya tayo while in the first place sinira na ni Ryu yung plano?" he answered sarcastically

"I'm sorry" that's the only words that come out on my mouth

"You are a vampire assassin and you know that this is the least we can do to help her...I hope you understand" mahinahong saad ni kuya then I look on him at tumango lamang bilang sagot

"And I hope na wala kang gagawin na sisira sa misyon katulad ng ginawa ni Ryu...now go to your room" saad niya before he left

But instead of going back to my room ay hinintay kong umalis siya sa kwarto ni ate Jennica before I enter inside

"You really look innocent even while sleeping" nakangiting saad ko while putting back the strand of hair na nakatabing sa kanyang mukha

"And I won't let anyone to remove that innocence on your face" dagdag ko pa,

That's right, I won't let anyone to harm you, they need to struggle on my hands first before they can harm you even it means to risk my life in this mission

"I'm sorry, but this is the least we can do for you... Rhyle" I stated before I put my mark on her

That mark is the sign that our life is already connected to her

"I hope you understand" I say before wiping the blood that was left beside my lips

After that I pull the comforter to cover her, I kiss her forehead before slowly go outside and back to my room


"Good night, Rhyle" I say while smiling before I started closing my eyes

DOoMed in a VAMPIRE'S HAWLWhere stories live. Discover now