KESİK // TAMAMLANDI

KESİK 9

Sadece düşün,

20'li yaşlarının sonlarına yaklaşmışsın, hayattan artık ne beklediğini biliyorsun ve geleceğinde neredeyse şekillenmiş. Bir kitap kafede üzerindeki önlüğü
çıkartmadan elindeki pasta siparişini götürüyorsun küçük oğluyla beraber masada oturan kadına. Kulağında az önce sevdiğin adamın açmış olduğu
müzik var. Kafenin çok dolu olan günlerinden birinde olmadığınız için biraz daha rahatsınız bugün. Bir
masada kulağına kulaklıklarını takmış genç bir kız ders çalışıyor. Diğer bir masada ise az önce sipariş ettiklerini yerken sohbet eden genç bir çift var. Onlara her dönüp baktığında tekrar kendi üniversite yıllarını hatırlatıyorlar sana.

Elindeki tepsiyle tekrar tezgaha döndüğünde kapıdan bir çocuğu fark ediyorsun. Bir masaya otursun
da siparişi almaya gideyim diye beklerken onun kulaklıkla ders çalışan kıza yaklaştığını fark edince başta kaşların çatılıyor ama sonra çocuğun kızın arkasından onun gözlerini kapatmasıyla yüzüne bir tebessüm yayılıyor. Kızın kulağındaki kulaklıkları
çıkartıp ona bir şeyler fısıldamasıyla kız da senin gibi gülümsüyor. Bakışlarını onlardan çekip işine döneceğin vakit beline sarılan o kolla bedenine her gün tekrar tekrar tanıma şansı verdiğin o his yayılıyor. "Üniversite yıllarımıza döndüğüne eminim." diye fısıldıyor kulağına sana sevildiğini iliklerine kadar hissettiren o adam. Ve tabi ki haklı.. O çifte baktığında anilar seni onunla olan günlere götürüyor hep.

Sadece gülerek ona dönüyorsun ve gözlerinin içine bakıyorsun. "Plak mi çalsak biraz?" diye sorduğunda gülerek kafasıni sallıyor ve plakı senin seçmeni
istiyor. Memnuniyetle kabul ediyorsun. Tezgahın başından ayrılıp pikapa ilerliyorsun ve orada olan birçok plak arasından Esmeray'in plakını seçiyorsun. 'Unutma beni'

Plakı yerleştirmenin ardından kafeyi bu müzik kaplarken derin bir alıyorsun ve o an için gerçekten rahat ve huzurlu. 'Şu an ölsem hiçbir şeyden pişmanlık duymam' dediğin noktadasın.

"Boğazında düğümlenen hıçkırık olayım.

Unutma beni, unutama beni."