Waiting Shed [COMPLETED]

Shed 5

W A I T I N G S H E D 5

❝Is there a chance that you'd fall for a criminal like me?❞

Napakurapkurap ako sa pagkagulat sa biglaang tanong niya. Pagkatapos ay unti-unting umawang ang labi ko at natulala sa harapan niya.

Linus is staring at me intently with his lips being half opened. Sa ilalim ng nagkikislapang kalangitan, sumabay ang liwanag na nagmumula sa mga mata niya. He's mirroring my presence with his dark brooding eyes.

Sa kabila ng pagkagulat, pinili kong humagilap ng masasagot pero isa lang ang pumasok sa utak ko na salita.

"H-ha?" utal na tanong ko. Parang namasa ang mga palad ko kaya idinaop ko ito sa pajama ko.

Linus leered his head slightly and examined my whole reaction. Ang kanina'y madilim na lugar ay unti-unting naaninag dahil sa ilaw na dala ng mga bituin at buwan sa kalangitan.

"Tell me, Fliore, do you find me handsome?" muling usal niya kaya tuluyan akong napabunga ng hangin.

Ang unti-unting pagtibok ng mabilis ng puso ko ay namutawi sa aking buong sistema. Para akong sinalang sa mainit na apoy sa tanong niya!

Sa ilalim ng napakaganda niyang mata, ay ang isa pang magandang tanawin sa kaniya sa kabila ng masama nitong ala-ala. His scar. Ang sugat na nagdadala ng kakaibang presensiya niya. A beautiful scar.

"Ahm... k-kung sa... mukha, ano ahm wala nang tanong doon..." na-uutal kong tanong. Umiwas ako ng tingin sa kaniya at sa harapan tumingin pero hindi pa rin maperme ang paglibot ng mata ko.

"So you find me handsome?" he asked cockily. Halata ang pagak ng boses niya pero hindi ako sumubok lumingon sa kaniya.

Nanatili akong hindi makasagot. Hindi ko inaasahan ang tanong niya at hindi pumasok sa aking isipan na itatanong niya ito.

"Sabihin mo, pangit ba ako, Fliore?" nahihimigan ko na ang lungkot sa boses niya. Kaya naman ay agad akong umiling.

"H-hindi! Ano... gwapo ka kaya!" sa wakas ay naiusal ko.

"But I have a scar under my eyes. They hate me because of it. My father hated me because I have it." He uttered lowly.

Ngumuso ako sabay lingon sa kaniya. Naawa ako. Kaya ba hindi niya gaanong pinapakita ang mukha niya sa akin? Kase takot siyang iwasan ko? This man in front of me, though with his tough appearance, still have weaknesses. But it didn't less him a man.

Tipid ko siyang nginitian. "Linus, hindi. The Bible said in Proverbs 12:25, 'Heaviness in the heart of man maketh it stoop: but a good word maketh it glad.' You're a good man."

"But I am a sinner, Fliore. I am a criminal. I killed my own father." Usal niya.

Nakagat ko ang ibabang labi. He's bringing his weakness again.

"Pero alam ko namang hindi mo sinasadya 'di ba?" tanong ko. I certainly know that he didn't mean it. Base on what he said, his father hated him. Kaya siguro nawala siya sa tamang pag-iisip sa sobrang pang-usig ng ama niya at nagawa ang isang kahindik-hindik na bagay. But I can tell, Linus is a good man. Kung masama siya, sana ginawan niya na rin ako ng masama noong unang araw pa lang naming magkita.

"How sure are you?" he asked critically.

"100% sure." I replied confidently. Napangisi si Linus at iginiya ang kamay sa ulo ko at ginulo ang buhok ko.

"Silly." He chuckled. Napakurap-kurap ako. Naaninag ko ang pangngiti at pagkislap ng mga mata niya. And I still can't get over with his handsome face.

"Kuya..." mahina kong hagikhik. Mas lalo niyang ginulo ang buhok ko.