იცით როგორი შეგძნებაა, როდესაც შიშის და ბედნიერების გძნობა გიტევს,ამ წუთას ომეგა ზუსტად ამ მდგომარეობაში იმყოფებოდა .მისი მგლელი ხდებოდა რომ მეწყვილე იპოვა,ხოლო მისი ადამიანურ ნაწილს შიშის შეგრძნება გაუელვა მთესს სხეულში,მერე რა რომ მის წინ მისი მეწყვილე იდგა ,ახლა ის უფრო შეშლილ ცხოველს გავდა მისთვით ,ამიტომაც მისი მთელი გონება მთელი არსით მოითხოვდა გაქცეოდა მას,შეილება აზვიადებდა თუმცა რა უნდა ექნა როცა შიშმა,პანიკამ,სიხარულმა,ერთიანად მოიცვა მისი გონება.
ჯიმინის მგელი დაპანიკებული ფიქრებში იყო წასული როდესაც კიდევ გაისმა ეს ბოხი ხმა.თვითონ კი უკან დახევა დაიწყო დაპანიკებულმა .
-ჰეი მშვიდად არ ვაპირებ რამე დაგიშვო,გესმის მაგრამ მინდა რომ ადამიანის ფორმაში გადახვიდე რომ გნახო კარგი?..
-მისმენ ?არაფერს დაგიშავებ უბრალოდ ჩემთან ერთად უნდა წამოხვიდე კარგი ,არ მინდა ურთიერთობა ცუდად დავიწყოთ და რაიმე გაიძულო ,უბრალოდ წამომყევი ,წლებია გეძებ და ეხლა ნამდვილად არ დაგკარგავ.
კიდევ ერთი შიშის მიზეზი ჯიმინისთვის,ნუთუ ის აპირებდა სადმე წაეყვანა ძალით ,ან რამე დაეძალებიმა ომეგასთვის,ამ აზრებში გართულმა ძლივს შეძლო მისთვის პასუხის დაბრუნება.
-არა ....მომშორდი მე უნდა წავიდე ,შენ არ შგიძლია მაიძულო რამე.
ჯიმინის ხმა მგლის ფორმაში ახლა საცოდავ კნავილს უფრო გავდა,ვიდრე ნორმალურ პასუხს და ამის გაგაებაზე ჯონგუკს ჩაეცინა,ჯიმინი ისეთი საყვარელი იყო მგლის ფორმაში ერთი სული ქონდა ,მას ადამიანის ფორმაში როდის იხილავდა.
- როგორ არაა მე შემიძლია გაიძულო ,თუმცა მინდა მორჩილების გარეშე გამომყვე ,მაგრამ მემგონი ხვდები რომ თუ სხვა გზა არ მექნებაა ამასაც ვიზამ....
ჯონგუკი არ გახლდათ მომთმენი ჰიბრიდი ,ამიტომ ახლა უკვე ნერვები ეშლებოდა უნდოდა რაც შეილება მალე წაეყვან ჯიმინი მასთან,ამიტომ გაღიზიანებულმა შეუღრინა ომეგას,მან კი საცოდავად ამოიწკმუტუნა .
-ასე უბრალოდ ვერსად წამიყვან ,ჩემი ოჯახი მიპოვის მეგობრები მომძებნიან ...
ჯიმინი ამ სიტყვებით იმედებდა თავს ,თუმცა ხვდებოდა რომ ახლა მოუწევდა გაყოლოდა.
-წავედით
უთხრა ჯონგუკმა ,და ცდილობდა ყურადღება არ მიექცია ომეგას თხოვნას და საცოდავ წკმუტუნისთვის.
ჯონგუკი მგლის ფორმაში არ იყო ამიტომ მალევე გაუგზავნა ოჯახს და მეგობრებს მოკლე შეტყობინება
-ვიპოვე......
პასუხს არც დალოდებია ისე გაგრძელა გზა თავის სახლამდე ,თან გვერძე საცოდავად აწკმუტუნებული ომეგა მოზდევდა.
ჯონგუკმა ის მის ბინაში მიყვანა და არა რეზეევაციის სახში,იქამდე ალბათ მოთმინება არც ეყოფოდა ,რადგან საოცრი სურვილი ქონდა ეს უსაყვარლესი არსება ,რომელიც დასჯილი ბავშვივით მიზდევდა უკან უკეთ გაეცნო.
თუმცა ჯიმინის თავში კი ნამდვილად არეულობა იყო,იმედი ქონდა მალედაღწევდა ამ იდიოტს რამენაირად თავს.ფიქრებიდან გამოერკვა როც სახლის წინ გაჩერდნენ და ალფა შიგნით შევიდა,თან ისიც შეყვა.
-მისმინე არ ვაპირებ არაფრის დაშავებას ომეგა ,აი ის ოთახი შენი იყოს ,შედიი და მოწესრიგდი ,მე კი საჭმელს მოგიმზადებ,და ხო იმედია ადამიანის ფორმაში დამხვდები და არ გამაბრაზებ .
ჯიმინი იმ ოთახში შევიდა რომელიც უთხრეს,ვერაფერს დაუწუნებდა ,თუმცა ახლა ამაზე საფიქრად დრო არ ქონდა,რადგაან არ უნდოდა ადანიანის ფორმაში გარდასახულიყო.იცოდა მერე ალფა ყველგან იპოვიდა.
ეგონა დღეს ბედნიერად გატარებდა მეგობრებთან და ყველაფერი აირია...
ლოგინზე წამოწვა ,თათები ნიკაბის ქვეშ შემოიდო,და ფიქრებში გაერთო როგორ გაქცეულიყო.
