"მიტოვება,განშორება"
ეს ის ორი სიტყვა რაც ალფებშიც ომეგებშიც და ნებისმიერ ადამიანში უმეტესად ცუდ გრძნობებს აღძრავს.
არავის უნდა რომ ვინმემ მიატოვოს ,განსაკუთრებით როდესაც შენთვის საყვარელი ადამიან გტოვებს ,მაგრამ ხშირად თავად ჩვენ ვხდებით მათი წასვლის მიზეზი ,და როცა ამის გაცნობიერებას ვიწყებთ რომ ჩვენთვის ძვირფასი ადამიანი ,ჩვენივე ქმედებების გამო გვტოვებს მაშინ იძულებულები ვხვდებით შევეგუოთ შედეგებს.
ასე იყო ჯიმინის შემთხვევაშიც ,ისიც ხომ იძულებული იყო წასულიყო და გაქცეოდა ამ ცხოვრებას,რომელშიი ცხოვრებაც ჯონგუკთან ერთად უწევდა ,შეილება ოდესმე ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო,უკეთესობისკენ შეცვლილიყო ან თუნდაც წასვლა რომ არ მოენდომებინა მათი ურთიერთობა უკეთესობისკენ შეცვლილიყო.
თუ რათქმაუნდა მათ ძალდატანებით თანაცხოვრებას ურთიერთობა შეიძლება ვუწოდოთ....
ვერც ჯიმინს გამტყუნებდით თავისი საქციელის გამო,რადგან რთულია თვრამეტი წლის თავისუფალ თინეიჯერ ომეგა სახში გამოკეტო ,მასზე მამამისთან გარიგება დადო ,ფაქტურად მთელი ცხოვრება თავდაყირა დაუყენო და მერე ნორმალური ურთიერთობა მოეთხოვა ჯონგუკს.
მეორე მხრივ კი ჯონგუკი,თავსი ას წლიანი ცხოვრებით ,რომლის ნახევარი თავისი მეწყვილის ძებნაში გატარა,და როცა იპოვა იმდენად სასოწარკვეთილი და გონებადაბინდული იყო იმ ფიქრებით რომ ომეგას დაკარგავდა ,ასეთი გადაწყვეტილეა მიღო ისე რომ სულ არ დაფიქრდა ომეგაზე .მაგრამ ის ხომ იმ იმედს ებღაუჭებოდა რომ ისინი მეწყვილები იყვნენ ჭეშმარიტები ,ადრე თუ გვიან მიღებდა ჯიმინი მას და შუყვარდებოდათ ერთმანეთი.
ზუსტად სიყვარული აი რისი იმედი ქონდა ალფას ,ეგონა მისი ოეგისადმი სიყვარული ყველაფერს უშველიდა თუმცა დავიწყდა რომ ხანდახან სიყვარული შეილება დამღუპველიც აღმოჩნდეს.
და სწორედ ამ წუთებში ჯიმინი ხომ მას ტოვებდა და გამოსამშვიდობებელ წერილს წერდა.
ჯიმინის pov
-ვიცი შეილება ჯონგუკი ამას არ იმსახურებს თუმცა თავს ვალდებულად ვგრძნობ ეს წერილი დაუწერო მინდა წასვლამდე ყველაფერი დაუწერო რასაც ვფიქრობ.
ჯონგუკ ალბათ როდესაც წერილს მოგიტანენ უკვე გეცოდინება ვისგანაა,თუმცა მინდა რაღაც გითხრა ის რასაც ვფიქრობ .
სიმართლე გითხრა ვისურვებდი სხვა სიტვაციაში გაგვეცნო ერთმანეთი .
ამ შემთხვევაში შეილება უფრო მეტი შანსი გვქონოდა ერთად ყოფნის,მარტო შენ არ გადანაშაულებ იმაშთი რომ ნივთივით მიყიდე ,ეს რათქმაუნდა მამაჩემის ბრალია.
თუ რათქმაუნდა მას ჯერ კიდევ შემიძლია ასე ვუწოდო...
მინდა რაღაც გთხოვო ჯონგუკ...როცა ეს წერილი შენამდე მოვა მე უკვე აქ არ ვიქნები ,და ვიცი ჩემს მოძებნას მოინდომებ მაგრამ გთხოვ ,თუ შენთვის მართლა მნიშვნელოვანი ვარ თუ რამედ მთვლი და ვიცი რომ ასეა,გთხოვ გევედრები არ მომძებნო ,მაცადე ვიცხოვრო ალბათ ოდესმე დავბრუნდები არ გეტყვი დამელოდე მეთქი ეს სისულელე იქნება თუმცა ალბათ როცა ყველაფერს დავალაგებ მე ისევ დავბრუნდები,და თუ გენდომება ნორმალური ურთიერთობის ყველაფრის ახლიდან დაწყება,ყოველთვის მიპოვი...
ვიცი ეს გაგაბრაზებს ,განგარისხებს,თუმცა იმედი მაქვს საბოლოოდ გამიგებ ჯონგუკ.
იმედი მაქვს ჩემი გადაწყვეტილების გამო ცხოვრებას არ აირევ,და თავს მიხედავ ბიჭებიც ჯუნი და იუნგიც დაგეხმარებიან ამის გადატანაში.
თავს გაუფთხილდი ჯიმინი..
ჯიმინმა წერილის წერა დასრულა და ეცადა ყურადღება გადაეტანა იმ სევდისგან რომელიც მასში მწუხარებას და დარდს იწვევდა.
უკვე ჯიმინიც წასასვლელად იყო მზად ,ყველაფერს უნდა დამშვიდობებოდა და ახალი ცხოვრბა დაეწყო .
-ბიჭებო ეს წერილი იცით ვისთანაც უნდა მივიდეს,და მე კი უნდა დაგემშვიდობოთ უკვე.
ჰოსოკი და ჯინი უკვე ტიროდა თეჰიონი კი საშინლად მოწყენილი იყო.
-მოგვენატრები.
ეს იყო სიყტვები ,რაც ამ სამმა ადამიანმა ერთდროულად უთხრეს გამოსამშვიდობებელი ჩახუტების დროს.
-მეც.....
