ხომიცით ხშირად ადამიანები ,სხვებში მხოლოდ გარეგნობას ხედავენ,და რას იტყვით მათ რეალურ შინაგან სამყაროზე?....
კიდევ უფრო გასაგებად რომ გითხრთ ,ხშირად ხომ ვაშლი რომელიც გარედან ლამაზია ,გულში ჭიანი აღმოჩნდბა ხოლმე...
და რას ფიქრობთ ჯონგუკზე,როგორია ის რეალურად?
შიგნიდან და არა მხოლოდ გარედან..
ჯონგუკი ისევ იმ სახში იყო სადაც ჯიმინი ყავდა ,საიდანაც ის გაუშვა,
როდესაც იუნგიმ და ნამჯუნმა გაიგეს ის ამბავი რომ მან ჯიმინი ასე უბრალოდ გაუშვა ,..ეს იყო გაკვირვება ,აღელვება ,რაღაც ახალის მოლოდინი რადგან ჯონგუკს ორივე კარგად იცნობდა და იცოდნენ რომ ,მათი მეგობარი რომელიც ცხოვრებს ორმოცდათი წელი მეწყვილეს ეძებდა ასე უბრალოდ გაუშვებდა მას?
აქ რაღაც ისე ვერ იყო,იცოდნენ რომ რაღც აირეოდა ახლო მომავალში თუმცა რა?
მეორე მხრივ ჯონგუკი სულელი არ იყო ,უკვე ქონდა ჩაფიქრებული რაღაც,თანაც უკვე გარკვია ვინ იყო მისი მეწყვილე ,და მადლობელი იყო მამამისის რომ ჯიმინის ოჯახი მისი დამსახურებით ხვალ ,მათან ხელშეკრულებას გაფორმებდა და ერთად ივახშმებდნენ,და კიდევ შეხვდებოდა მის მეწყვილეს,ამდენ წლიანი ძებნის და ცხოვრენის მერე ჯონგუკი სულელი არ იყო, რათქმაუნდა არ გააუშვებდა, მას ისე რომ არ ცოდნოდა ჯიმინი ვინ იყო და გარანტია რომარ ქონოდა რომ მომავალში აუცილებლად ნახავდა.
თუ ომეგა მის არ აირჩევდა ის უბრალოდ არ მიცემდა ჯიმინს არჩევანის საშვალებას,და იმას აიღებდა რაც ამდენი ხანია უნდა ,თავად ჯიმინს.
თუმცა რას გეგმავდა კონკრეტულად ჯონგუკი იუნგიმ და ნამჯუნმა დიდხნიანი ხვეწნის მერეც ვერ გაიგეს,ასე რომ ვალდებული იყვნენ ხვალინდელ საღამოს დალოდებოდნე,და უბრლოდ იმის იმედზე ყოფილიყვნენ რომ ეს რაიმე მორიგი სიგიჟე არ იქნებოდა.
იუნგი კი გულში ლოცულობდა რომ მისი ვარაუდი მართალი არ აღმოჩენილიყო და ეს სისულელე არ ჩაედინა ჯონგუკს.
