Chapter Two

124 12 9
                                    

Chapter 2

I safely landed to Cebu and headed my way out to Cebu Pacific Airline. Thank God for keeping me safe throughout my flight. I didn't forget to pray for my safety.

Pagkalabas ko ng eroplano ay hila-hila ko ang aking maleta at suot ang aking back pack. I’m wearing simple white fitted crop top and maong pants also white shoes. I tied my hair up and wear my aviator because it’s sunny today. Timing na timing at summer ngayon. I can spend my summer at the beach.

"Woah ang init!" I exclaimed and fanned myself.

I took my phone off at my pocket and find Ryan’s number. He already gave his number yesterday so I can call him kapag dumating na raw ako. I dialed his number while waiting at the waiting area kasi mainit.

It took three rings before he answered my call.

"Hello? Punyeta sino ‘to? Istorbo mo gago!"

My mouth parted and look at my phone to see if I called the wrong number. Paulit ulit kong binasa at tama naman.

"Hello? Ingon ko kinsa ka? Tubag diha kundi patyon tani!" (Hello? Sabi ko sino ‘to? Sumagot ko kundi papatayin ko ‘to!)  Inis na sabi ng nasa kabilang linya.

I bit my lip. I understand what he said ‘cause I’m also a Bisaya and I speak Bisaya language.

"Are you Ryan? This is Isha. Am I calling a wrong number?" Tanong ko at akmang ibababa na ang tawag ng magsalita ang kabilang linya.

Tumikhim Ito. "Ah sorry. Si Ryan ‘to. Nandito ka na ba?"

Kumalabog bigla ang dibdib ko sa pagbabago ng tuno ng boses niya. He sounded so creepy and all. Nanindig bigla ang balahibo ko.

"Nandiyan ka pa babe?"

I got back at my senses. "Ah yes, nasa airport pa rin ako. H-hinihintay kita..." Nanginginig kong sabi.

"Okay, pupuntahan kita tapos diretso na tayo sa hotel,"

"Okay." Sabi ko at ibinaba na ang tawag.

Parang gusto ko na lang mag back-out. His voice sounded different. Parang boses ng adik sa kanto na hayok sa babae. But I still waited for him. Baka kasi mali lang ako. I can’t judge him.

I waited for almost ten minutes then I received a call from him.

"Hello? Nandito ka na ba? Mainit na kasi rito,"

"Humarap ka..." Sabi niya at sinunod ko ‘to.

Lumingon lingon hanggang sa may nakita akong lalaking nakatayo malapit sa isang tricycle. He’s wearing a hoodie and black ripped pants. He’s also wearing a mask. Lumapit siya sa ‘kin at kinuha ang mga gamit ko. Tumalima agad ako.

"Hey... Hey. My things! Who are you?"

Hinawakan niya ang wrist ko at iginiya ako papasok sa tricycle.

"Ako ‘to, si Ryan." Maikling aniya.

I look at him and I only see his eyes. Kumalabog bigla ang dibdib ko sa tingin niya. Nakita ko ring may hikaw siya sa kaliwang tenga, apat ‘yon. May nakita rin akong tatto na nakasingaw malapit sa collar bone niya. Ilang minuto lang at nakarating kami sa tapat ng pipitsuging hotel. Nasasabi kong pipitsugin dahil luma na ‘to at may mga vandal.

I look at him and my forehead creased.

"Si Ryan ka ba talaga ha?! Oh my gosh, who really are you? Are you a fucking rapist?"

Hindi siya sumagot bagkus hinila ako papasok at nag check in siya. Nagpupumiglas ako pero malakas talaga siya dahil malaki ang braso niya. I’m starting to shake at namuo na rin ang pawis sa noo ko. I shouted but it’s too late because we were inside a room now.

My Haven in Cebu | 𝗰𝗼𝗺𝗽𝗹𝗲𝘁𝗲𝗱Where stories live. Discover now