"Dumanı ateşe çevirmek gibi sadece kendini duman olarak düşüneceksin." Cyrus'un beni ikna etmek için dediği 10.cümle herhalde bu. İlk dediği cümle, 'Vampirin yarasaya dönüşmesi gibi düşün.' Olmuştu. Ne kadar da motive edici ama...
"Cyrus anlamıyorsun. Olay benim yapıp yapamamam değil, olay korkmam. Dumana dönüşeceksin diyorsun ama korkuyorum. Neden bilmiyorum ama korkuyorum..." ilk defa korktuğumu dile getiriyorum.
"Jungkook korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok, gerçekten. Güven bana."
"Sana güveniyorum ama-" cümlemin devamını getiremeden Cyrus konuştu:
"Aması yok Jungkook. Hadi."
"Bana itiraz hakkı bırakmıyorsun ki."
Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve odaklanmaya başlarken nefesimi yavaş yavaş verdim. Kendimi bir duman olarak hayal etmeye başladım.
5 dakikanın ardından gözümü açınca değişen bir şey olmadığını gördüm.
"Olmuyor işte Cyrus. 5 dakika sabretmeme rağmen değişen hiçbir şey yok." oflayarak kendimi arkaya bıraktım ve yere uzanır hâle geldim.
"Olmuyor çünkü sadece odaklanıyorsun ama hissetmiyorsun Jungkook. Duman olduğunu sen daha dumana dönüşmeden hissedeceksin ki odaklanman bir işe yarasın."
"Böyle bir şeyi nasıl hissederim ki? İmkânsız." Dediğim de Cyrus susmamı sağlayacak bir cümle kurdu:
"Hani senin hayatın da artık İmkânsız kelimesine yer yoktu? İmkânsız diye bir şey yoktur Jungkook, istersen yaparsın. İstemediğin için İmkânsız kelimesinin arkasına sığınıyorsun. İşte bunu yapma." Tamam kabul, bu baya motive edici bir konuşmaydı.
"Bir kere daha deniyecem ama 15 dakikayı geçerse ve yine yapamazsam bırakıcam."
"Olmazsa tekrar yapacaksın. 3 gün sonra tekrar denettiririm yine yapamazsan 5 gün sonra tekrar. Yapana kadar deneyeceksin çünkü bunu yapabilmen lazım."
"Kurtuluşum yok mu ya?"
"Yok Jungkook! Şimdi odaklan ve hisset. Artık yap!" Diye bağırınca göz devirdim.
"Bana göz devirme Jungkook!" Sinirle bir nefes alıp verdim ve sakinleşmeye çalıştım.
"Sinirli olursan asla odaklanamaz ve başarıya ulaşamazsın!"
"Tam sakinleşmeye başlıyorum ama tekrar konuşuyorsun ve sinirlerim geri geliyor! Bir susar mısın artık?!"
"Pardon." Dedi ve sesi kesildi. Sonunda!
Derin bir nefes alıp verdim ve gözlerimi kapattım.
Odaklandıktan sonra hissetmeye çalıştım. Derimin yok olduğunu, damarlarımın yok olduğunu, kanımın yok olduğunu hissetmeye çalıştım; bir duman olduğuma odaklandım ve onu en derinden hissetmeye çalıştım.
Şimdi düşündüğüm ise bir duman olduğum ve bu düşüncemi hissettimeye çabaladım.
Kanımın, derimin ve başka neyim varsa hepsinin yok olduğunu; benim bir dumana dönüştüğümü hissettim.
Her şeyle bağımı kopartıp sadece duman olduğuma odaklandım ve Cyrus'un dediği gibi onu hissettim.
Gözlerimi yavaş yavaş aralarken her şeyin normal olduğunu gördüm. Hiçbir farklılık yoktu.
Kafamı aşağa eğip vücudumu kontrol edince yine değişen bir şey olmadığını gördüm.
"Yine mi başaramadım? Kaç dakika oldu?" Diye umutsuzca Cyrus'a sorduğum da hemen cevap gelmemişti ama ardından gelen cevap beni hem şaşırtmış hem de mutlu etmişti.
YOU ARE READING
Dark Lord Cyrus || TaeKook
Fantasygörülmesi imkansız iki olay gerçekleşmişti; delta ve alfa bir beden de birleşmişti, omega ve karanlık lordu cyrus bir beden de birleşmişti. *Tüm hakları Anka'nın Ateşinde saklıdır.
