Ay Tenli Kadın

8.Bölüm

Selaaam

Başlamadan önce oy verirseniz çoook mutlu olurum:)

Alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Hızlıca duş aldım. Arel ile birlikte aldığımız kırmızı kazağı ve kot pantolonumu giydim. Merdivenlerden inerken poğaça kokusu almamla hızlandım.

"Koşma merdivenlerde düşeceksin!"

Mutfağa girdim Arel'e yardım etmeye başladım.

"Ben yaparım hadi otur başla sen."

"Hayır!" Güldü

"İyi öyle olsun bakalım."

Kahvaltımı yaparken saate baktım. Geç kaldığımı görünce hızla masadan kalktım.

"Geç kaldım. Ben okula gidiyorum."

"Dur ben seni bırakırım."

"Tamam hadi hadi geç kalıyorum."

Arabaya biner binmez Ece ye mesaj attım.

                           Ecem

Siz: beni idare et geliyorum yok yazılamam

Ecem: tamam

Ecem: çabuk ol ama ben hocayı ne kadar oyalayabilirim ki

Siz: tamam tamam 5 dakikaya ordayım

İçimde kötü bir his vardı. Okula gitmek istemiyorum ama bu dönem çok devamsızlık yaptım. O yüzden okula gitmek zorundayım.

Yoo değilsin boşver gitme okula

"Seni ben alırım okuldan bir yere gitme."

"Ben gelirim senin almana gerek yok."

"Okuldan ben alıcam seni tek durman iyi fikir değil. Beni kalabalık bir ortamda bekle ve asla tek kalma yanında bir kişi bile olsa olsun. Gerçi zaten adamlarım seni koruyacak ama ne olur ne olmaz."

"Nefes alsaydın konuşurken. Ve tamam seni bekliyor olucam."

"Bekler misin beni?"

"Beklerim. Hem işime gelir benim."

Tabi seni okuldan lüks arabası ve yakışıklı yüzüyle almaya geldiğinde okuldaki kızların ağzının suyu akıncada böyle dersin umarım

"Geldik."

"Teşekür ed-"

"Etme!" Ne bağrıyon lan

"Bir daha etmem!"

Arabadan hızla indim sınıfa girdiğimde hocanın sınıfta olamadığını gördüm aynı şekilde Ece de sınıfta değildi.

          

                             Ecem

Siz: geldim sınıftayım

Ecem: tamam

Ece sınıfa girdiğinde hemen arkasından da Tuğçe hoca girdi. Ece direk benim yanıma oturdu.

"Teşekkürler Ece"

"Önemli değil arkadaşlıklar bu yüzden vardır" diyip göz kırptı yani kırpmaya çalıştı. Dersten sonra Ada'nın yanına gittim. İkimizinde 3. Dersi boştu o yüzden kantinde zaman geçirdik.

~Okul çıkışı~

Zilin çalmasıyla hemen dışarı çıktım. Arel'i beklemeye başladım. Telefonuma gelen mesajla telefonuma baktım. Arel yazmıştı.

                     Yakışıklu

Yakışıklu: 5 dakikaya geliyorum bekle beni

Siz: bakarız:)

Yakışıklu: Akşın!

Yakışıklu: gitme bir yere bekle beni

Yakışıklu: tamam mı

Siz: ya tmm acıdım bekliyorum seni kapıda

Siz: çabuk ol!

Yakışıklu: geldim sayılır

"Tam 7 dakika oldu nerdesin acaba"

"Benimi bekliyordun kızım. Bilseydim daha erken gelirdim."

Arkamdan gelen iğrenç sesle, sesin sahibine döndüm. Çirkin gülüşüyle karşılaştığımda yüzümü buruşturdum.

"Hadi kızım evimize gidelim. Barlas seni bekliyor."

Barlas mı? Hayır gitmek istemiyorum! O eve gitmek istemiyorum!

"H-hayır"

Arel nerdesin? Beni kurtarman lazım. O eve birdaha gitmek istemiyorum. O adamı istemiyorum

Babam kolumdan tutup arabaya bindirmeye çalışırken onun pis ellerinden kurtulmaya çalışıyordum bir yandan da çığlıklar atıyordum. Kimse duymuyor muydu beni? Etrafıma baktım. Herkes bizi izliyordu ama kimse yardım etmiyordu. Sadece bakıyorlardı. Arel'in adamları hani beni koruyacaktı? Nerdelerdi şimdi? Arel'in adamlarını boş ver hani Arel beni koruyacaktı?

"Yardım edin! Yalvarırım yardım edin!"

Babam beni arabaya bindirdi. Şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı. Ne kadar kapıyı açmaya çalışsamda açılmıyordu. Kitlemişti kapıları. Ağlamaya başladım. Hıçkıra hıçkıra ağladım hiç bir şey yapamadım. Bugüne kadar ne yapabilmiştim ki şimdi yapabileyim.

"Hadi in."

"..."

"İn dedim sana!" Bir anda bağırmasıyla irkildim ve arabadan indim. Yine o eve gelmiştim. Bu eve en son 8 ay önce gelmiştim. Bir daha gelmem zanediyordum. Yanılmışım.

Bölüm hakkında düşünceleriniz?