24.Bölüm

1.6K 150 100
                                    

Selaaam

Bir yıldır yeni bölüm atmıyordum geri geldimm jshshshs

Klâsik yeni yıl şakası yapmasam olmazdı.

Bu arada şakamaka 1 aydır bölüm atmadım yine hepinizden özür diliyorummm

Oy sınırı:80


-Akşın'nın merdivenlerden düştüğü gün-

Barlas'tan

Bardağ'ımda ki alkol bitince sinirle bardağı duvara fırlattım.

"Bana alkollü bir şeyler getirin lan!"

Akşın o şerefsizin yanındayken ben burda oturamam. Birşeyler yapmam gerek.

Ama ne?

Ama ne?

Ama ne?

Kapının çat diye açılması ile sinirle gözlerimi yumdum. Sehpa'nın üzerindeki boş şişeyi alıp kapıya fırlattım.

"Ben size şu kapıyı çalmadan girmeyeceksiniz demedim mi lan!"

Adamlarımdan biriydi gelen. Başı eğik şekilde bana korkarak yaklaştı.

"Abi-"

"Ne!"

"Abi Akşın hanım merdivenlerden düşmüş ve hastaneye kaldırılmış birde-"

Adamın karşısına geçtim ve boğazını sıktım.

"Ne diyorsun lan sen! He! Ne diyorsun!"

Adam çırpınmaya başlayınca boğazını bıraktım konuşmasına izin verdim.

"Birde ne! Nasıl olmuş o şerefsiz mi itmiş merdivenlerden?!"

"Abi bildiğim kadarıyla kendi kendine düşmüş ama abi Akşın hanım- hamileymiş."

Hamile mi? Gülümsedim. Akşın benim çocuğumu mu taşıyor?

"Peki bundan Akşın ve Arel'in haberi var mı?"

"Yok abi biz onlardan önce doktarla konuştuk o şekil öğrendik ama birazdan onlarda öğrenirler."

Ne yapacağımı buldum.

"Onların bilmesini engelle. Eğer öğrenecek olurlarsa kendini öldü bil! Tamam mı?"

"Hemen hallediyorum abi"

Adam çıkar çıkmaz koltuğa oturdum telefonumu alıp bebek için biberon ve emziklere baktım. Acaba cinsiyeti ne?

Yarın sabah görüşürüz bebeğimizin annesi...

...

Heyecandan gece uyuyamamıştım çünkü Akşın ile bir bebeğim olacak benim.

Hastaneye kimseye görünmeden girdim bu biraz zor olmuştu çünkü her yerde o şerefsizin adamları vardı. Akşının kaldığı katta biraz bekledim çünkü birazdan Arel çıkış işlemleri için odadan çıkacak ve ardından ben odaya girecektim. Arel bir süre sonra sonunda odadan çıkmıştı.

Geliyorum bebeğim...

Annen ve senin yanına geliyorum.

Etrafta kimse yoktu ben yinede temkinli bir şekilde odaya girdim. İçeri girmeme rağmen Akşın hala rahat bir şekilde gömleğini ilikliyordu. Akşına yaklaştım ve arkasından ona ve bebeğimize sarıldım. Akşın ben ona sarılınca bir anda arkasını döndü ve bana öyle bir baktı ki anladım.

Ay Tenli KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin