Ay Tenli Kadın

9.Bölüm

Selaaam

Başlamadan önce oy verirseniz çoook mutlu olurum:)

Arabanın lastik seslerini duyunca, gözlerimi sımsıkı yumdum, üstümdeki örtüyü üzerime sardım ve banyoya geçtim. Duş almalıydım...

Her seferinde olduğu gibi kahramanımı bekledim, ama kimse gelmedi...

Arel'in beni kurtaracağını düşünecek kadar aptalım. Belki de artık umut etmeyi bırakmalıyım.

Yazardan~

Akşın suyu en sıcak ayara getirdi. Bir saniye bile düşünmeden suyun altına girdi. Evde, hayır ev değil cehennem. Cehennemde masum bir kızın çığlıkları  yankılandı. Bu çığlıkları vücudu yandığı için değil. Kalbi, ruhu, umutları yandığı için attı bu çığlıkları...

Akşında~

Kendimi hâlâ temiz hissetmiyorum. Banyodaki aynanın karşısına geçtim. Kendime baktım. Yada ben sandığım kişiye. Her yerim mosmordu, bazı yerler ise kesik. Parmaklarımı kırmıştı dün gece neden diye sordum, canım kırmak istedi dedi...

Ben miydim aynanın karşısında ki bu kız? Yoksa sadece bir kukla mı? Kukla olamam herşeyi açıklıyordu. Bu güne kadar kendi istediğim hiç bir şeyi yapmamıştım. İplerim onların elindeydi. Hâlbuki, bendim aynanın karşısında ki bu kız. Gözlerim, dudaklarım, burnum saçlarım...

"Lütfen Barlas. Yalvarırım dokunma artık. İstemiyorum neden anlamıyorsun? İstemiyorum!"

Bana doğru eğildi ellerini saçlarımda yavaşça gezdirdi, kulağıma doğru fısıldadı.

"Sadece benimsin. Duydun mu sadece benim.İstediğim zaman dokunurum, koklarım. Anla artık sadece benimsin!"

Bir anda bağırmasıyla ağlamam şiddetlendi.

"Ağlama!"

"..."

"Ağlama dedim!"

Bir anda saçlarımdan tutup arkaya doğru çekti. Canım çok yandı ama hiç bir şey yapamadım...

"Şu çektiğim saçların bile benim!"

Şimdi~

Aynanın sağındaki dolabı hızla açtım. Aradığım şeyi bulamayınca. Diğer dolabı açtım. Orda da yoktu. Çekmeceyi açtığımda gördüğüm makası aldığım gibi, bel boşluğuma kadar gelen saçlarımı, omuz hizasında kestim. Gülmeye başladım. Bir yandan ağlayıp bir yandan gülüyordum. Dışardan biri görse delirmiş bu kız derlerdi. Evet. Delirdim...

Banyodan çıktıktan sonra kıyafetelerimi giymek için havluyu açarken, odanın kapısı açıldı. Acele ile havluyu geri kapattım. Annem beni baştan aşağıya süzdü ve yatağın kenarına oturdu.

"Pes et artık kendini bırak. Ona biraz ilgi göstersen iki cilve yapsan. Ayaklarına dünyayı serer."

"Ne saçmalıyorsun anne sen! Bana defalarca tecavüz eden adama cilve yapacakmışım! Hah!"

Annem bana cevap vermeden. Çantasından ilacı aldı ve bana uzattı. Elindeki doğum kontrol hapına baktım ve güldüm. Benim annem her tecavüz sonrası doğum kontrol hapı veriyordu bana. Benim annem...

Elinde ki ilaca sertçe vurdum. İlaç kutusu duvara çarptı ve hapların hepsi yere döküldü.

"Defol git anne burdan! Git!"

Annem yerdeki ilaçlara baktı. Sonra da hiç bir şey demeden çıkıp gitti.

Telefonumu makyaj masasına bıraktığını görünce telefonumu elime aldım. Telefonu açtım ve açtığım gibi yüzlerce cevapsız arama ile karşılaştım.

Arel aramıştı. Telefon çalmaya başladı Arel arıyordu. Telefonu hızla açtım.

"Alo Akşın iyimisin? Nerdesin kaç saattir? Telefonu niye açmıyorsun!"

"..."

"Akşın konuşsana nerdesin dedim!"

"Arel-"

"Akşın neden beni beklemedin nereye gittin! Sana beni beklemeni söylemiştim!"

"Hiç öyle arkadaşlarla partileyelim dedik. Bir bara gittik."

"Ciddi misin sen?"

"Evet yaa. Ortalık yıkılıyordu resmen."

"Barlas. Lütfen yapma. Dayanamıyorum artık! Sevmiyorum seni! Sev-mi-yo-rum!"

Barlas yanında ki masayı bir anda ters çevirdi yere düşen vazoyu alıp. Benim üstüme doğru attı. Ben eğilince vazo duvara çarpıp kırıldı.

"Denemedin bile. Beni sevmeyi denemedin!"

Şimdi~

"Ne saçmalıyorsun Akşın nerdesin dedim!"

"Partiden sonra bir arkadaşla biraz evde  takılalım dedik. Evdeyim yani."

"..."

"Niye konuşmuyorsun?"

"Seni almaya geliyorum konum at."

Telefonu suratıma kapatmasıyla. Telefonu dağınık yatağın üzerine attım.
Yürüyecek bile halim yoktu duş iyi gelir sanmıştım ama sanki acılarıma acı katmıştı.

Aa acaba kaynar suyla duş aldığın için olabilir mi?

Arel gelene kadar uyumaya karar verdim. Yatağa geçtim rüyalar alemine ayak bastım.

Senin rüyalar alemini yesinler

Çalan kapı ile gözlerimi zorlukla açtım. Arel gelmiş olmalıydı. Merdivenlerden inmek eziyet gibiydi. Her yerim ağrıyordu. Sonunda kapıyı açtım. Arel'in sırtıyla karşılaştım.

Filmlerdeki gibi ağır çekimde bana doğru döndü. Sadece baktı hiç bir şey söylemedi. İçeri girdiğinde evin halini görünce, yutkunduğunu gördüm yeşil gözleri titriyordu. Bana döndü. Gözünden düşen yaşa takıldı gözlerim.

"Kim- kim yaptı b-bunu sana?"

Benim için ağlıyordu. Sesi titriyordu.

"Baban mı yaptı bunu sana?"

"Hem evet, hem hayır..."

"Nasıl yani? Her neyse hadi gel. Evimize gidelim?"

"Evimiz? Yada neyse açıklama. Uyumak istiyorum. Seninle gelmeme gerek yok bence. Sonuçta senin yanına babamdan kurtulmak için gelmiştim. Kurtaramadın beni..."

Gözlerim yine beni eleverdi akıttı göz yaşlarımı

"Bekledim. Gelip beni ondan kurtarman için bekledim. Ama sen gelmedin Arel..."

"Aradım seni, her yerde aradım. Ama bulamadım. Yemin ederim aradım seni. Babana sordum bilmediğini söyledi. Bende... Bende gittin zanettim."

Gittim mi zanetti? Nereye gidebilirdim ki? Gidebilseydim daha önceden giderdim zaten.

"Arel."

"Akşın. Lütfen gel benimle. Bak kılına zarar gelirse çek vur beni."

"Arel "

"Akşın bak lütfen gel benimle. Ben-"

"Arel sus. Ben artık o kadar çaresizim ki sen beni sırtımdan vursan bile gelirim seninle. Çünkü artık dayanamıyorum."

Bölüm hakkında düşünceleriniz nedir???