Her şeyden kaçıyordu oysa ki,
Aklında dönüp duran kirli anılardan, cevabını bulamadığı sorulardan ve geçmişinden. İçindeki fırtınada savrulup duruyordu, yaprak gibi.
O bir çiçek kadar güzel, ölüm kadar tehlikeliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B Ö L Ü M : KURTULUŞ
Hayatta bazı şeyleri değiştirme imkanım olsa, canımı yakan tüm anılardan saklanmak isterdim. İnsan en çok güvendiği, sevdiği insanlar tarafından yara alırdı. Çünkü insan sevgiden kanardı. Bulanık gören kadrajım birkaç saniye sonra netleştiğinde, tanıdık yüz yansıdı irislerime. İçimde oluşan güven duygusu, ağlayan ruhumu kollarının arasına alarak şefkatle kucakladı.
"Reha..." Dudaklarımın arasından dökülen isim, benim her zerremdi. Bakışlarındaki yoğunluk içimi okşuyordu. Yanağıma düşen saç tutamını, nazikçe kulağımın arkasına iliştirdi. "Geldin, buldun bizi." Diye mırıldandım.
Boğazım o kadar acıyordu ki, zar zor dökülmüştü kelimeler. Kollarımı sımsıkı boynuna dolamak istedim. Gözlerim özlemle yüzünde gezindi. Yüzünün belirli yerlerinde morluklar vardı. Kaşı ve dudağı da patlamıştı. Kaşlarım çatıldı.
"Yüzün..." Duraksadım. Dilimin ucuna gelen bir sürü kelime vardı.
"Lavinya, iyi misin?" Alkın'ın sesini duymamla kafamı ona doğru çevirdim. Dudaklarıma büyük bir gülümseme yerleşti.
Hayatımda yeri olan iki erkekte buradaydı.
Biri aşık olduğum adamdı.
Bir diğeri ise olmayan abimdi.
"Sizleri görünce daha iyi oldum." Diye konuştum sevgiyle. Kafasını eğerek güldü.
"Alkın, sen teyzesini çöz." Dedi Reha yumuşak bir sesle. Alkın ikiletmeden dediğini yaparken bu duruma şaşırdım. Aralarındaki buzlar erimiş olmalıydı. Reha'nın bakışları bana döndü.
"Dikkatlice kalkmaya çalış." Sesi, kulaklarımın duyduğu en güzel şeydi. Kirpiklerimi kırpıştırarak gözlerinin içine baktım. O gözler benim cehennemimdi. Gözlerini kıstı. Kahveleri beni içine çekiyordu.
İçinde yanacağımı bilmesine, bilmeme rağmen.
Sadece kafamı sallamakla yetindim. Beklemediğim bir anda elini bel boşluğuma yerleştirdi. Dokunuşuyla beraber karnımın içinde gezinen kelebekler yönlerini şaştı. Diğer eliyle boşta kalan elimi kavrayarak ayağa kalkmama yardımcı oldu. Harelerim teyzeme ilişti. Alkın ellerini çözmeye çalışıyordu. Salondan çıktığımıza bakış açıma kırılan kapı girdi. Daha sonra bakışlarım Reha'yı buldu. Gözlerimiz birbirine sarılırken umursamazca omzu silkti. Bu hareketi gözüme çok tatlı gelmişti. Gülümsedim.
Bakışlarındaki donukluk usulca çözülürken, hareleri gülümsememe değdi. Bakışlarının ağırlığı ensemdeydi sanki. Bu kadar dikkatli bakması utanmama sebep oluyordu. Boğazını temizleyerek bakışlarını çevirdi. Elimdeki bombaya dikkat ederek dışarı çıktığımda temiz havayı ciğerlerime doldurdum. Adımlarım duraksarken, kafamı gökyüzüne çevirdim. Gözümden süzülen yaşa engel olamadım. Reha belimde duran elini çekmeden karşıma geçti. Kokusu rüzgarla beraber burnuma doluyordu.
