Efulim ~bxb~

1.0-D.Y

Begüm:
Laa efe çabuk kantine gelllll

Çabukkkk

Acilll

*Görüldü

×××

Bugüm'ün mesajlarıyla kafamı koyup yattıgım sıradan kalkıp kantine indim. İnşallah beni sadece ona bir şey almam için çagırmamıştır.

Kantine girdiğimde bir umut belki kavga vardır o yüzden çağırıyordur diye düşünmüştüm ama kantin gayette sakindi. En arka masada oturan begüm bana el sallayarak yanına çagırmıştı.

"Ne oldu kızım yaa. Niye çagırdın."

Tam karşısına oturucakken kolumu tutup yanındaki boş sandalyeye çekti beni. Oturduğum an hafif bana eğilip, arda ve tayfasının oturduğu masayı gösterdi çenesiyle.

"Şunlara bak birbirlerine giricekker birazdan. "

"Kimler? "

Anlamsızca bugüne bakınca. O da bıkkın bir şekilde göz devirip bana baktı, tam bir şey diyecekken üstümdeki beyaz sweati farkedip kaşlarını çattı.

"Sen sabah başka bir şey giyiyordun sanki? "

"Haa o şey yaa. Neyse sonra anlatırım. Ne oldu sen onu söyle. "

"Anlat ama, unutma."

"Tamam tamam. "

"Neyse şey, sabah zaten anlamıştım bir terslik oldugunu. Sanırım seninkiyle arda kavga etmiş. Şunlara bak. "

Bakışlarını takip ederek önce Arda'ya sonra arda'ların tam karşısına oturan Selim'e baktım. Arda gözlerini ayırmadan bütün dikkatini Selim'e vermiş dik dik bakıyordu. Selim ise hiç oralı olmadan yanındaki bir kaç kişiyle sohbet ediyordu.

Gözlerim Selim'in üzerindeyken hiç beklemediğim bir anda bakışlarını bana çevirmesiyle göz göze geldik. Sanki kilitlenmişim gibi gözlerimi ayırmazken begüm'ün beni dürtmesiyle kendime gelip bakışlarımı kaçırdım.

Onun da gözleri bir kaç saniye daha üstümde oyalanıp önüne döndü. Tabi dönmesiyle ardayla göz göze gelmesi ve Arda'nın ayağa fırlayıp Selim'in üstüne yürümesi aynı dakikalarda gerçekleşmişti.

Sonrası ise tam bir kaostu. Sanki bütün herkes bu anı bekliyormuş gibi birbirlerine girmişlerdi. Begüm ve ben şaşkın şaşkın kavgayı izliyorduk. Bir tane manyak sandalyeyi alıp bir diğer manyağın kafasına atınca bu sefer sandalyeler havada uçuşmaya başlamıştı.

Bende daha fazla dayanamayıp belki arada Arda'ya bir iki tane geçiririm diyerek kavgaya dalıcakken begüm'ü de uyararak sınıfa yollamıştım. Tabi beni ne kadar dinler orası muamma ama neyse.

Kavganın ortasında Arda'nın nerde olduğuna bakarken az kalsın benim üstüme gelicek sandalyeyle neye uğradığımı şaşırmıştım. İstemsizce geriye doğru sendelemiştim.

Ben daha ne olduğunu anlamadan bir beden bana çarptı, çarpmanın etkisiyle geriye düşerken benden bir kaç santim kısa olan beden de benimle beraber üstüme düşmüştü.

Sırtım sert ve soğuk zeminle buluşunca bir de üstüme düşen bedenle agzımdan kaçan inlemeye engel olamamıştım. Kapanmış gözlerimi yavaşca açınca simsiyah boncuk gözlerle buluşmuştu gözlerim.

Selim üstüme düşmüştü. Benim üstüme. Selim. Üstüme. Düşmek.

Beynim error verirken mal mal Selim'e bakıyordum. Bu anlamasız bakışmayı selim bozmuş ve üstümden kalkmıştı. Ben hâlâ yerde yatarken o etrafa kısa bir bakışlarını atmış daha sonra benim kolumdan tutup kalkmama yardımcı olmuştu.