Efulim ~bxb~

3.1/D.Y

Gözümün önünde patlayan flaşla uykumdan uyandım. Ne oluyordu aq. Yavaş yavaş gözlerimi açtıgımda telefonu saklamaya çalışan kızlara anlamsız bakışlar attım.

"Şey yanlışlıkla oldu pardon. "

Adının açelya olduğunu hatırladıgım kız çekinceyle konuşup bahar denilen kızın arkasına saklanmak ister gibi bir adım ona yaklaşmıştı.

Üstümdeki ağırlıgı görmezden gelip kalkmaya çalışsamda belime koala gibi yapışmış kol sıkılaşıp huysuzca mırıldanmıştı. Doğru ya selimle uyumuştum.

Selimle uyumuştum?

SELİMLE UYUMUŞTUM!!!!

AYNI YATAKTA

ANSKM

Kalbimin hızı artarken gözlerimi kırpıştırdım kendime gelmek ister gibi.

"Şey rahatsız ediyoruz ama 20 dakikaya kahvaltı verilecekmiş. Kaçırmak istemezsiniz diye düşündük."

"Tamam teşekkürler. "

Kızlar gülüşerek aşagı indiğinde kafamı çevire bildiğim kadar Selim'e çevirmeye çalıştım ama verdiği nefesi yüzümde hissedebilecek kadar yakın olduğumuzu fark edince bu fikirden vazgeçtim. Uyanmadan azıcık izlemek istemiştim oysaki.

"Selim kalk. "

Bir yerime kaçmış gibi çıkan sesime lanet edip geri gelmesi için bir kaç kez öksürdüm.

"Selim kalksana. Senin yüzünden bende kalkamıyorum."

Yerimde hareketlenip Selim'i az da olsa kendimden itmeye çalıştım.

"Eğer biraz daha hareket edersen kalkan sadece ben olmıycam. "

Yeni uyandıgı için boguk çıkan sesi kalbimi tekletmişti. Her hareket ettiğimde bacagıma sürten aletini malesef ki çok geç fark etmiştim. Yerimde kas katı kesilirken selim üstümden çekildi. Yerinde doğrulup oturur pozisyona geldi. Hâlâ uzandıgımı fark edip bende doğruldum.

"20 dakika sonra kahva-"

"Biliyorum duydum. "

Nasıl ya.

"Sen niye domates gibi kızardın. "

"Üşüdüm ondandır. "

O an uykulu beynimin düşünebildiği en mantıklı bahaneydi bu. Tamam o kadar da mantıklı değildi ama iş görürdü dimi. Dimi.

Kahkahasını duyunca işe yaramadığını kötü yolla anlamıştım. Zor zor kahkahasını durdurup bana döndü. Yüzünü bana yaklaştırmaya başladıgında donmuş gibi ne yapıcagını izlemeye başladım. Yüzlerimiz arasında çok az bir mesafe kalınca durdu. Kalbim sesi beynimde yankılanıyordu resmen.

"Merak etme bu akşam daha sıcak tutarım seni. "

Son bir kez dudaklarıma nefesini verip geri çekildi. Ayağa kalkıp üstündekini bir çırpıda çıkarıp yere attıgında kalbim daha fazla dayanamadıgı için direkt ayağa kalkıp lavoboya koştum. Arkamdan gülmesini duyuyordum. Bu çocuk kalbime zarardı aq.

~~~

Kahvaltıdan kalkıp bozuk moralimle eve döndüm. Selim'le kahvaltıda yanyana oturmuştuk. Ben beraber yaparız diye düşünmüştüm ama yine bir yerlerden arkadaş bulmuştu kendine. Şimdide beraber maç yapmaya gitmiştiler. Ve ben görmezden gelinmiştim.

Tatlı üçgen eve giricegimde durdum. Sanırım açık hava daha iyi gelir diye düşünüp ormanlık alana doğru yürüdüm. Az dolaşır sonra dönerdim eve.