Ay Işığı 🌙

Tenime kazınmışsın✨

4.BÖLÜM 

AnzlhaHazm ithafen💗

Fotoğraftaki çiçeğimiz açelya
UZI(vur) bu şarkı ne alaka bilmiyorum ama yazarken dinledim ve çok gaza geldim sanırım:)
Deeperise Jabbar (Raf)

💙
O kadar çok şaşırmıştım ki ne diyeceğimi ne söyleyeceğimi bilmiyordum öylece kala kalmıştım mal gibi Aral'ın arkasından bakıyordum. "Se- Sen ölmüştün bu nasıl olur Aral sensin gerçekten sensin." dedim ve gülmeye başladım gerçekten oydu gülmemin arasına ağlayışlarım ve hıçkırık sesleri de karışmıştı hem ağlayıp hem gülüyordum bu nasıl olurdu aklım almıyor biz Aral'la lisede tanışıp birbirimizin hayatı olmuştuk taki onun ölüm haberini alana dek , ben onu unutmak için senelerimi vermiştim senelerimi bırak kendimi bırakmıştım ölmeyi bile düşünmüştüm bunun olmaması için elimden ne geliyorsa yapacaktım bu olmamalıydı şuan karşıma çıkıp hayatımı mahvedemez di demi bunun olmaması için elimden ne geliyorsa yapacaktım şu an evliydim ve bir kızım vardı.

8 sene önce

Arada yaptığımız gibi o günde kendimize kaçamak yapmak için ormanın içindeki güzel manzaralı evimize gidiyorduk okuldan çıktıktan sonra arada bir Aral'la gittiğimiz o ev bizim her şeyimiz olmuştu o evde o kadar çok şey yaşamıştık ki her gittiğimde içimi huzur kaplıyordu kendimi oraya ait hissediyordum hem o evde hemde Aral'ın yanında, okuldan çıktıktan sonra Aral'ın BMW sine binip yola çıktık 2 saatlik yolun sonunda eve varmıştık eve girer girmez üstümüzü değiştirip yemek hazırlamaya başladım.

Salatayı yapmaya başlamıştım Aral arkamdan gelip sarıldı "Ne yapıyormuş benim çiçeğim."deyip boynuma sokuldu derinden bir nefes çektikten sonra öptü geri çekildikten sonra "Çiçeğin bu aç ayısını doyurmak için yemek hazırlıyor." dedim ve bana bakan gözlerin çatıldığını gördüm "Çiçeğim daha yaratıcı isimler taksan keşke şimdi de ayı yaptın beni böyle olmuyor ama nerede adalet ben sana çiçeğim deyim sen otur bana ayı de hiç yakışıyor mu çiçeğim."dediğin de gülmeye başladığımda bakışları gülüşüme takıldı yavaşça yanına yaklaşıp dudağından öpüp kaçtım.

O da beni kovalamaya başladı ne zaman onu öpüp kaçsam hep kovalar o öpücüğün devamını getirirdi koltuğun tepesine çıkmış tam atlayacaktım ki ayağım kayıp düşecekken Aral'ın kucağına düşmem büyük şans oldu çünkü tamda cam sehpanın içine girerdim eğer düşseydim birbirimize çok yakın duruyorduk nefeslerimiz birbirine karışırken daha çok yaklaştı ve dudaklarıyla dudaklarım buluştu. 

Burnuma yanık kokusu gelmeye başlayınca hızla geri çekilip mutfağa koştum kavrulmaları için koyduğum soğanlar yanmıştı "Hep bak işte senin yüzden gitti güzelim soğanlar." dedim o mutfağa girdi "Kendini yorma çiçeğim pizza söyleriz."dedi heyecanla el çırparak terasa çıkıp masayı hazırladım kola için bardak falan aldım film seyretmek yerine müzik dinleyerek manzaraya bakmayı çok seviyorduk ikimizde. 

Yarım saat sonra Aral'ı elinde pizzalar la yukarı geldi o sırada ben şarkı açıyordum pizzaları yemeğe başladık yemek yerken hiç konuşmadık önümüzde o muazzam manzarayı seyretmekten dolayı masayı topladıktan sonra müzik açtım (Raf Deeperise Jabbar) çalıyordu ayağı kalkıp yanıma geldi "Güzel mis kokulu çiçeğim bu dansı bana layık görür müsünüz?"uzattığı elini tutarak "Elbette sevgilim."diyerek ayağı kalktım şarkıda.

"Tenime yazılmışsın
Elimden ne gelir?
İçime kazınmışsın
Beynim kalbime yenilir." sözlerini kulağıma fısıldayarak söylüyordu huzur ne diye sorarlarsa tam şuan' söylerdim. Keşke zaman dursa saat dursa akrep yelkovan her şey ,hep bu anda kalsam şuan buraya hapsetseler hayır demezdim bende biraz daha yakınlaşarak şarkının devamını getirdim.

"Çıkmadın aklımdan bir gün
Yüzün hep gözümün ucunda."diye devam ettirdim tam ben çekildiğimde alınlarımız bir bine dayandı o kadar güzel bakıyordu ki gözlerine hapsetseler keşke beni dedim gözlerinin rengi simsiyahtı kendimi görecek kadar da parlak her şey bir anda gelişti uzaktan bir kurşun sesi ve Aral'ın benim üstüme yatması bir oldu kalbim o kadar hızlı atıyordu ki gözlerimin karardığını hissettim başım dönüyordu. Arala döndüm tam yere yığılıyordu ki tuttum onunla birlikte yere düşerken bir çığlık koptu dudaklarımdan "HAYIR." dedim kaç defa hayır dediğimi bilmiyordum Aral "Çiçeğim." dedi "Sana hep seni ölene kadar seveceğim sende ayrılırsak iki güne birini bulursun demiştin ya bak ölüyorum ama hala sana aşığım seni çok seviyorum seni hiç kimseyi sevmediğim kadar seviyorum.""Hayır." dedim "Bir kez daha ölmeyeceksin hayır beni yalnız bırakmazsın sen hiç bırakmadın beni ben yalnız korkarım."

"Aral bırakma beni." gözyaşlarımı sildim ayağı kalktığım da başım dönmüştü masaya koşarak ilerledim masa'nın üstünde duran telefonu alıp ambulans çağırdım Aral'ın yanına gittiğimde hala uyanıktı karnından vurmuşlardı yarasına hemen üstümdeki ceketi çıkartıp bastırdım "Ölmeyeceksin Aral." sürekli aynı şeyleri tekrar edip duruyordum "Çiçeğim."dedi "Bugün hava çok güzel değil mi?Bugün gökyüzünde çok yıldız var bak." dedi "Eğer bana bir şey olursa hep gökyüzüne bak beni unutma ama hayatına devam et çiçeğim seni mis kokulu boynundan öpüyorum." dedi ve gözlerini kapattı...

"ARAL" diye bağırdım "Uyan uyumak yok kalk hadi sen benden önce uyumazsın Aral kalk lütfen yalvarırım kalk."dediğim de ambulans gelene kadar hiç kıpırdamadan öylece durdum ambulans ekipleri geldi ve alıp götürdüler onu bense öylece orada durup ellerimi kulaklarıma kapatıp ölmeyecek diye sayıklıyordum ama gitti o bıraktı beni bir daha da gelmedi taki şuan onu görene kadar.