Ay Işığı 🌙

İhanetin acısı 🍃

Bazen hayat bize oyunlar oynardı bazen büyük bazen küçük ama en acısı da sevdiklerinle olan oyundu onlarla sınanmaktı onların ihaneti belkide...

Sahi insan sevdiğine nasıl kıyardı'ki sevmek bir insanin ruhuna ,gözlerine ,sesine , kokusuna bakışına aşık olmaktır. Bırakıp gidenler hiç sevmemiştir onu anlarım ama sevmiş gibi yapanlar onların amacı nedir hiç bi zaman anlamadım anlasaydım keşke amaçlarini çıkarlarını belkide hiç anlamayacaktım..

Günümüz
Biri kalbimi eline almış avuçlarının içinde sıkıyormuş gibi hissediyordum onun burda olmasının şokunu hala atlatmış değilim aklımda o kadar çok soru vardı ki. Neden?, Ölmemiş o zaman nerdeydi? , Şimdi niye karşıma çıkmıştı? ,Ne değişmişti ?, Onu bana tekrar kavuşturan hayat ta ne değişmişti ?

Bağırdım buraya gel Aral yüzleş benimle yüzleşecek yüzün varsa tabi bana bu acıyı yaşatmanın ağırlığını anlayamazsın yüzleşeceksin zorundasın bana bunun hesabını vermek zorundasın.

Buraya gel Aral hem ağlayarak hemde de bağırarak konuşuyordum daha çok ağlamaya başladım o gün sahile gittiğimde birdaha asla ağlamayacağım demiştim ve 8 sene boyunca ağlamamıştım şimdi de onun bütün sinirini hıncını çıkartarak ağlıyordum aralıksız yarım saattir ağlıyordum artık titremeye başlamıştım odada tek başıma kalmıştım ve oda çok karanlıkti ben karanlıkta çok korkardım karanlığı yeni fark etmemle titremem arttı o gün aklıma geldi susutum biranda sanki o adam tekrar burdaydı ürperdim..

Aral diye seslendim ben ben çok korkuyorum aral burası çok karanlık bana o adımın yaptıklarını mı yapıcaksınız?
Son kez Aral diye bağırıp ağlamaya devam ettim artık titremekten yorulmuş vücudum bunun gerçek kanıtıydı koridordan koşarak adım sesleri geldi ağlamam daha da yükselirken kapı açıldı gözlerimi kapattım eğer bişey yapıcaklarsa bunu görmek istemiyordum Aral Açelya dedi yanıma geldi ama ben ağlamaktan krize girmiştim etrafımda ne olduğunu bilmiyordum eğildi bacağıma dokundu bağırarak ellemeyin lütfen dokunmayın diye bağırdım.

Aral'ın ağzından 🥀

Siktir ,siktir ,siktir diye mırıldandı ona bunu yaptığı için kendine çok kızıyordu ona bunu nasıl yapmıştı ona bu sefer Açelya değilde çiçeğim diye seslendim benim Aral . Senmisin Aral dedi benim dedim bak burdayım ben, kimse sana birşey yapmıyacak dokunamaz kimse sana ben yanındayım.

Açelya küçükken karanlık bir odada acımasızca dövülüp taciz etmişlerdi oruspu çocukları ben ona kıyamazken onlar bunu nasıl yapmıştı Allah'ın cezaları onu biraz sakinleştirdim ellerini ayaklarını çözdürüp kollarıma sardım onu, bu sekiz senenin acısını alıyordum kokusunu içime çektim özlemiştim çiçeğimi ama çoktan kopup solmuştu çiçeğim ona bunu ben yapmıştım kendimden nefret ediyorum onu çok severken nasıl dayandım buna, nasıl onu yanlız bıraktım.

Bütün gerçekler ortaya çıkınca affedermiyidi beni tekrar eskisi gibi olurmuyduk bilmiyorum ama onun çok güzel bir kızı olmuştu evet evlendiğini öğrendiğimde çıldırmıştım hatta herşeyi göze alıp çıkıcaktım karşısına yapamadım keşke yapsaymışım ,ama onu korumak içindi herşey keşkeler herşeyi eskiye götürse ama götürmüyor işte.

🥀

Bu hayatta en acı şey ne diye sorsalar. Pişmanlık duygusu derdim hayat acımasız kimse yaşaması gereken hayatı yaşamıyor yaşansaydı eğer her şey çok güzel olabilirdi şu an onun kollarındayım 8 sene sonra koskoca 8 sene ne kadar da özlemişim kokusu hala aynıydı her zaman mis kokulumdu o benim hala öyleydi, öylede kalıcaktı bu hayatta iyiklileri ve keşkeleri iyi seçebilmek gerekir. O benim iyikimdi, beni kucaklayıp bi odaya getirdi odaya baktığımda her yerde LED ışıklar vardı çok güzeldi aynı orman evindeki odama benziyordu, beni yatağa yatırıp yanıma yattı saçlarımı okşuyordu çiçeğim diyordu iyiki buldum seni çok özlemişim çiçeğim.