Kanayan Yaralar

35 5 4
                                    

Bölüme başlamadan önce bölümün içinde sürpriz var Ayışıkları 🤍

Bazı yaralar vardı kanardı , kanardı
ve kanardı sonrasında ne olurdu tabiki kan durur yara iyileşir ne bir iz kalır ne de bir acı unutup giderdin ama öyle bir yara daha vardır ki ne kanı dururdu ne izi geçerdi ne de acısı... Ben ikincisiydim yaralarımın kabuk tutup iyileşmesine asla ve asla izin vermiyorlardı sürekli o kabuğu kaldırıp tekrar kanatıyorlardı. Yarama tuz basmak yerine herkes yaram olmayı tercih etmişti.

Ne oluyordu bilmiyordum nerdeydim nasıldım kızım nerdeydi Aral ne yapıyordu hiç bir şey bilmiyordum duyduğum tek şey dıt dıt sesiydi ne olmuştu bana ¿ Kafam çok karışıktı bir bataklığın içine düşmüş çıkmak için cırpınmaktan hiçbir şey gelmiyordu elimden biride çıkıp, tutup çekmiyordu elimden bataklıktan çıkabilmem için .

Almira
Kızımı ver demişti , sinirlenerek arkamı dönüp  ne kızından bahsediyorsun be sen benden kızımı alıp sonra o benim kızım diyemezsiniz o benim kızım diye  bağırdığımda herkes bize bakıyordu  ama bu umrumda değildi Ayliz ağlamaya başlamıştı sus annecim dediğimde bana tokat atarak Aylizi alamya çalışmıştı bırakmadım kızımı bırakmadım ya artık benimdi o. Burak karnıma sert bir tekme attığında bağırmak zorunda kalmıştım Burak fırsat bulup Aylizi almıştı aldığı anda koşmaya başladı   arkasından koşmaya başladım ama o daha hızlı koşuyordu takılıp düştüğümde hızla kalkıp devam ettim koşmaya ,ellerim ve ayaklarım tutumuyordu zorla ayakta duruyordum tekrar düştüğümde ise bağırarak yere vurmuştum ellerimi arkalarından öylece bakakalmıştım son gücümle Burak diye bağırdığımda gitmişlerdi çoktan, biri yanıma gelip beni yavaşça ayağı kaldırmıştı teşekkür ederek ordan uzaklaştım karnım hala çok ağrıyordu dışarıya çıktığımda hava buz gibiydi soğuk hava beni kendime getirirken biraz yürüyüp kendime gelmem gerekiyordu .

Nerde olduğumu bilmiyordum ama tam yarım saatir yürüyordum deniz kıyısınin yanına gelmiştim kumların üstüne uzandığımda gökyüzünde çok fazla yıldız vardı arkadan dalgaların sesini duymak iyi geliyordu derin bir nefes çekerek gözlerimi kapattım açtığımda gökyüzünden bir yıldız kaydı dilek dilediğimde hayatımdaki herşeyin yoluna girmesini dinlemiştim.

Biraz düşündüğümde evet başıma çok kötü şeyler gelmişti şu son bir sene bana asla iyi gelmediği kesindi bir sene içerisinde kızım öldü ben kaçırıldım senelerce kocam dediğim adam benden bir iz bile bulamadı seneler sonra karşıma çıkmıştı ellerimi tutup herşeyin yoluna gireceğini söylemişti bende buna tüm kalbimle inanarak herşeyin üstesinden gelebileceğimi zannetmiştim biranda Açelya'nın yaşadıkları gelmişti aklıma  Sevdiği adamın öldüğünü zannetmesi zorla evlendirilip sevmediği istemediği birinden çocuk yapması , çocuğunu kabullenip doğurduğu anda kaçırmalari kaçıran kişinin ölü olarak bildiği sevgilisi olması sonra herşey düzeldi derken kendini suçlayıp kaza yapması peki şimdi ne olacaktı umarım herşey biran önce yoluna girerdi.

Peki ben ne yapacaktım Açelya'nın suratına nasıl bakıcaktım yaptığımın yanlış olduğunu anlamıştım geç de olsa ama bazı şeyleri telafi edebilirdim umarım, telafi etmeye Aylizi bularak başlayabilirdim ayağı kalkıp üstümü çırptım çok üşümüştüm öncelikle polise gitmem gerekiyordu uzun bir yürüyüşten sonra varmıştım karakola kapısının önünde durdup baktığımda hayatımın başlangıcı için ilk adımı atıyordum içeri girdiğimde beni bir odaya almışlardı orada olan biten herşeyi anlattıktan sonra polisler hemen kayıp dosyası oluşturup 24 saat içersinde bulacaklarıni söylemişlerdi umarım bulurlardı

3 Saat Sonra
Bulmuşlardı evet evet evet bulmuşlardı Aylizi bulmuşlardı.Burak kendi uçağıyla Aylizi kaçırma planı yapıp arabayla uçağın olduğu bölgeye gidiyormuş o sırada çevirmeye takılmış e hakkında da ihbar olunca Aylizi hemen buraya getirdiler   kucağımda huzurlu bir şekilde uyuyordu polislere teşekkür edip taksiyle eve gelmiştim Ayliz'in üstünü değiştirip beşiğine koymuştum sonrasında kendimde temizlenip  Aylizin odasına girmiştim beşiğin yanına gelip sandalye çekmiştim Aylizin elini tutarak hey minik şey bu son yaşanan olaylar aramızda kalıcak duydunmu dediğimde Ayliz beni anlamış gibi gülmüştü gülüşü o kadar tatlıydıki o güldüğünde insan bütün dertlerini unutuyordu.

Annen iyileşecek güzelim biz ona dua edelim o iyi olacak senin yanına gelip tekrardan sana Ayışığım diyecek dediğimde gözümden bir yaş düşmüştü üstünü örtüp yanında telsiz koyduktan sonra telsizin diğerini yanıma almıştım aşağı indiğimde Alp'i arıyordum telofan çalıyordu ama açan yoktu en son tam kapatıcaktimki Alp açtı Sevgilim Açelya nasıl oldu siz iyimisiniz  dediğimde Alp derin bir iç çekti Alp birşey olmadı değilmi yaşıyor Açelya diye bağırdığımda Alp sakin ol yaşıyor iç kanama ve hayati tehlikesi devam ediyor Yoğun bakıma aldılar Aral çok kötü bende öyle dediğinde donup kalmıştım  durumunun bu kadar ciddi olduğunu düşünüyor ve  beklemiyordum Alp Almira Ayliz nasıl dediğinde bir anda sendelenmiştim Alp bişey olmadı değilmi Almira dediğinde kendime gelip herşey yolunda Alp siz dikkat edin bana haber vermeyi unutma seni seviyorum diyip kapatmıştım telefonu, yaptıklarımla tekrar yüzleşiyordum ya Aylizi bulamasaydım, kendimi sakinleştirmek isteyerek bi kahve yapıp Aylizin yanına çıktım. Beklemekten başka çaremiz yoktu şuan.

Alp
Açelya'yı yoğun bakıma almışlardı bizde kapıda bekliyorduk Aral'a eve gidelim dediğimde sen git hem Almira'yı yanlız bırakmamış olursun dediğinde yarın bidaha gelirim diyip çıkmak için arkamı döndüm Aral , Alp sana bişey söylemem gerekiyor dediğinde yanına gittim ben birşeyden şüpheleniyorum dediğinde neyden Aral artık herşeyi içine atma söyle bana herşeyi ki bir çözüm yolu bulalım Aral Ayliz benim kızım olabilir dediğinde mal gibi Aral'ın suratına bakıyordum sen ne diyosun olum saçmalama dediğimde Aral ben vurulmadan  bir gün önce Açelya ile dediğinde gözlerimi kocaman açarak ne diye bağırdığımda herkes bize bakmıştı Aral kafama bitane gecirdi sus lan şerefsiz sana bağır diye mi anlattım bunu anla işte gülerek anladım yani eğer o zaman hamile kaldıysa ihtimal var yüzde elli, elli  , ama sen genede çok umutlanma ben şoktayım şuan Aral ne yapmak istiyorsun peki dediğimde DNA testi istiyorum, peki bu dediğine Açelya ne der dediğimde bilmiyorum Alp, hadi sen eve git Ayliz'le Almiraya dikkat et bu dediğimden de kimseye bahsetme tamam diyerek çıktım hastaneden . Eve vardığımda. Almira beşiğin yanındaki sandalyede uyuya kalmıştı Ayliz 'de hiçbir şeyden haberi yok masumca uyuyordu . Almira'yı kucağıma alıp odamızdaki yatağı yatırdım üstünü de örttüğümde ışığı kapatıp Aylizin yanına gittim sandalyeye oturup biraz kafamı dinlendim keşke benim güzel kızımda yaşasaydı ya herşey ne güzel olurdu diye geçirdim içimden .

Jess
Hastaneden çıkıp bir bara gelmiştim saatlerdir burdayım içip içip duruyordum  sarhoş bile olamıyordum ki içimdeki yangın az da olsa dinerdi belki yanıma az önce bir kız oturmuş benimle konuşmaya çalışmıştı kafamı çevirip dinlememeyi tercih ettim ben ne dertteydim insanlar ne dertte  bu kadar üzülmemin sebebi ise biz Açelya ile herseyimizi paylaşmıştık ikimiz birlikte Büyümüştük resmen lisede arkadaş olup birbirinizin ailesi olmuştuk o şimdi beni tekrardan ailesiz bırakmazdı ya ben ikinci kez ailemi kaybedemezdim . Bardan çıkıp hastanenin önündeki bankalara oturdum bekleyecektim uyanıp iyileşene kadar bekleyecektim uyandığında ise ona çok kizacaktim herkesi geçtim kızını asla bırakmazdı bunu o küçücük masum hiçbir şeyden haberi olmayan bebeğine yapamazdı yazık gerçekten çok yazık herkes isterdiki büyürken insanın yanında ailesi olsun sonra meslek sahibi olup evlensin kendi ailesini kursun ve mutlu bir hayat sürsün fakat öyle olmuyordu  hayatta herşey yolunda gitmeyebiliyordu .

Keyifli okumalar Ayışıkları ✨🌛
Yorum ve oy vermeyi unutmayın kitapyum.4 Instagram sayfamızda takip etmeyi unutmayın 🤍

Ay Işığı 🌙Where stories live. Discover now