An Old Summer Daydream (Old Summer Trilogy #1)

16

"Found you... Again." 

Parang hindi ako makahinga habang nakatitig sa mga mata niya. Narinig kong may tumatawag sa pangalan ko, at tumutunog na rin ang ilaw sa pedestrian lane, pero hindi ko magawang gumalaw sa kinatatayuan ko hanggang sa hatakin ako ni Yori patawid sa kabilang daan. Lumingon ako sa paligid ko. Nahiwalay na ako kina Seven! 

"Uh... Uhm... I..." Hindi ko alam kung ano ang una kong sasabihin sa kanya. Sorry? Hello? Kumusta? Thank you? Ang pogi mo? Ano'ng sasabihin ko?! 

Nasa gilid kami ng daan, maliwanag, at daan nang daan ang mga tao sa paligid namin. Ang aga pa kaya ang ganda ng tama ng ilaw sa mukha niya. Bakit lumiliwanag siya sa paningin ko?! Nasa langit na ba ako?! 

Kinuha ko ang keychain mula sa kamay niya at nilagay iyon sa loob ng bag ko para hindi na mawala. Hindi ko alam kung saan ako titingin. Umiwas ako ng tingin at inayos ang scarf sa leeg ko. Kung ano-ano na lang ang ginagawa ko para maiwasan ang tingin niya sa akin. 

"Thank you," sabi ko na lang habang nakayuko. 

Nabunggo kami ng mga tao dahil naging green na ulit ang ilaw sa pedestrian lane. Tatawid na sila kaya hinawakan ni Yori ang balikat ko at hinatak palapit sa kanya para hindi kami nakaharang sa tawiran. 

"Sumimasen," sabi ni Yori sa lalaki at nag-bow pa. 

Dahil hindi siya nakatingin sa akin, nagkaroon ulit ako ng chance para tingnan nang maayos ang mukha niya. He really looked more mature compared to when we were in high school. Parang hindi ko na siya pwedeng asar-asarin ba?! 

Inayos niya ang suot niyang specs at tumingin sa akin. Agad ulit akong napaiwas ng tingin, umaaktong hindi ko siya tinititigan. 

"Nat!" Napalingon ako nang makita si Mommy na tumatakbo papunta sa akin. "Saan ka ba napunta?!" 

Natigilan siya bigla nang makita si Yori. Agad namang nag-bow si Yori sa kanya at binati siya. Napaawang ang labi ni Mommy, gulat. 

"Si Yori na ba 'to?! Aba, binata na, ha! Nandito ka rin sa Tokyo? Bakasyon ba o dito ka na titira?" Si Mommy naman, parang typical na kamag-anak sa reunion! 

"Oh, we're just spending our Christmas vacation with my mom po," magalang na sagot ni Yori. I swallowed the lump in my throat and put my hands inside the pockets of my coat. Nilalamig na ako, huh. Gusto ko nang pumasok sa restaurant at kumain. Iyon naman ang pinunta namin dito. At least, doon, may heater. 

"Mag-isa ka lang ngayon? Saan ka pupunta? Gusto mo bang sumama sa amin?!" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Mommy. Huh?! Hindi ba niya nare-realize na ang awkward para sa akin?! Ano ba ang akala ni Mommy?! Magkausap pa rin kami ni Yori?! 

"Oh... I was just... about to eat lunch," sabi ni Yori. 

"Sakto! Tara, sama ka na sa amin! Ituro mo na rin kung saan ang masarap dito kung may alam ka!" Mabilis na naglakad si Mommy kaya hindi na nakatanggi si Yori at sumunod na lang. 

"Sorry," sabi ko kay Yori. Napatingin siya sa akin. Hindi ko mabasa ang reaksyon sa mukha niya. "Sorry kay Mommy."

"Okay lang," sabi niya sa akin. 

Bumuga ako ng hangin sa mga kamay ko para lang mainitan iyon habang naglalakad kami. Napahinto kami sa may tawiran dahil nasa kabilang daan sina Daddy. Nahiwalay nga kasi ako! Mabuti na lang at nahanap ako ni Mommy. 

Habang naghihintay kami sa crossing, hinubad ni Yori ang gloves niya at inabot sa akin. Napatingin ako sa kanya, nagtataka. Bakit ang bait niya sa akin?! Pagkatapos ko siyang saktan?!