An Old Summer Daydream (Old Summer Trilogy #1)

20

"Ano'ng score mo sa quiz, Nat?" 

Tinago ko na kaagad ang papel ko pagkatapos kong itupi. We had a surprise quiz just to check if people listened during the discussion. 

"Fourteen," sagot ko at napabuntong-hininga. Kinagat ko ang kuko ko habang lumilinga sa paligid, tinitingnan kung sino ang naka-perfect. Over fifteen ang quiz. 

"Ang taas!" sabi ni Kobs at pinakita ang score niya sa akin. "Tingnan mo score ko! Huwag ka nang malungkot..." Pinisil niya ang pisngi ko. Eight lang siya sa quiz. 

"Tama na 'yan." Hinatak ni Zahra ang palapulsuhan ko para hindi ko kagatin ang kuko ko. 

"Fifteen percent lang naman 'to ng grade," sabi ni Layla sa akin. 

Unti-unti akong napangiti sa mga kaibigan ko. First year lang kami nagkakilala pero pakiramdam ko kilala ko na sila buong buhay ko. The way they knew how competitive I was but never invalidated my feelings. The way they knew I would get sad over missing a point but instead of making me feel worse, they knew how to cheer me up. 

"Baka magdugo na naman daliri mo," galit na sabi ni Zahra sa akin habang pinupunasan ng wipes ang kamay ko. 

I was still bothered the whole day, kahit noong nasa meeting na kami for the school newspaper. Na-assign akong mag-interview para sa football players since may laban sila next week. Bakit ko pa kasi sinabing may kakilala ako sa team?

Tumagal din ang meeting hanggang gabi. Nang matapos, pakiramdam ko pagod na pagod ako buong araw. 

"Bye, guys!" nakangiting paalam ko sa mga kasamahan ko sa press team. Nakasukbit sa balikat ko ang tote bag ko dahil kaunti lang naman ang dala ko ngayong araw. 

Natigilan ako sa may pintuan nang makitang may lalaking nakatayo sa may tabi ng bench, naghihintay. Madilim kaya hindi ko makita kung sino 'yon. Tuloy-tuloy lang akong naglakad hanggang sa malagpasan ko siya. 

"Nat," tawag niya kaya napasigaw ako. Agad din akong napatakip sa bibig ko at luminga sa paligid nang mapagtantong si Yori 'yon. 

"Baby!" Agad akong napatalon at yumakap sa leeg niya, tuwang-tuwa na makita siya. Nahatak ko siya pababa dahil sa bigat ko kaya medyo napaubo pa siya. "Bakit nandito ka? Hinintay mo ba ako? Sabi ko sa 'yo matagal 'yong meeting! Akala ko may stream ka pa?!" 

"Mamaya pang nine," sagot niya nang bitawan ko siya. Kinuha niya kaagad ang bag ko para siya na ang magdala kahit may suot din siyang backpack. Nakangiti ako habang nakatitig sa mukha niya. Parang nawala na lahat ng pagod ko! Iyong ganyang mukha ba naman ang bubungad sa akin, eh! 

Napagdesisyunan naming mag-dinner sa labas, sa may karinderya ulit dahil masarap ang ulam doon. Magkatapat kami habang kinekwento ko sa kanya ang araw ko. Puro 'nakakapagod' lang naman ang sinabi ko. 

"Ito pa..." Kinuha ko ang bag ko at pinakita sa kanya ang score ko. "Kita mo 'yan? Fourteen over fifteen." Ngumuso ako. 

"Congratulations!" masayang sabi niya para sa akin, pero nawala rin ang ngiti nang makitang hindi ako masaya roon. "What's wrong? That's ninety-three percent," he solved it quickly inside his head. 

"Ang baba... Fifteen na sana kung hindi lang-"

"Kung hindi ka lang nagkamali..." pagtapos niya ng sasabihin ko. "But it was a mistake. People make mistakes." 

"Ikaw ba? May exams ka ba kanina?" pag-iba ko ng topic. 

Kinuha niya ang bag niya, mukhang may ipapakita sana sa akin pero sinara na lang niya ulit at nilapag 'yon sa gilid. Napakunot ang noo ko pero nagkibit-balikat lang siya. "Yeah, it was okay. I got the passing score."