4.Bölüm

8.8K 479 30
                                    

Tam 10 dakkiadır olduğu gibi hala sessiz bir şekilde oturuyorlardı. Cihan çalışma masasında otururken, meftun karşısındaki sandalyelerden birine oturuyordu. Odaya girdiklerinden bu yana sessizce oturmaya devam ediyorlardı.

Sessizlikten rahatız olan meftun gözlerini cihana çevirdi. "Ne konuşacaktınız benimle" diye sordu kibarca.

Cihan da aynı şekilde gözlerini meftuna çevirdi. "Baban ahmet nerde?" diye konuya aniden girdi.

Buna şaşıran meftun ne diyeceğini bilemedi. Babası yine birşeyler yapmıştı ve meftun bu duruma hiç şaşırmadı. Babası zaten pisliğin önde gideniydi. Belliki bu adamlarla da aralarında sorun çıkmıştı. Bu yüzden hiç birşey gizlemeden karşısındaki adama herşeyi anlatacaktı.

Gerginlikten dolayı başını, kucağında birleştirdiği ellerine indirdi. Derince yutkunduktan sonra konuşmaya başladı.

"O şerefsiz bizim ailemizin kabusu oldu. Biz daha 5 yaşındayken kumara başladı. Ne olduysa ondan sonra oldu. Annemi aldattı, ve annem intihar etti."

Bunları söylerken asla zorlanmıyordu. Ama annesi aklına gelince boğazında geçmeyen bir yumru oluşmuştu. Annesi, o kadar aşıktı ki babasına onun için herşeyi feda edebilecek derecede hemde.

"Bir keresinde kumarda kaybettiği için sinirden kendini içkilerle vurmuştu. O zamanlar para sıkıntımız vardı. Abim çalışıyordu fakat geçinemiyorduk."

Bu yüzden abisine hayrandı meftun. Yemeyip içmeyip sadece meftunun okuması için çabalamıştı. Abisinin de okul hayalleri vardı.

Fakat babaları çalışmadığı için birinin evin geçimini sağlaması gerekiyordu. Abisi her aklına  geldiğinde onu ne kadar özlediğini hissediyordu. Bir an önce görmek istiyordu.

"O gece abimden para istedi, fakat abim son parasını da faturalara harcamıştı. Babam sinirlendiğinde gözü göremez bir hal alır."

O an zihninde canlandığında gözlerinin dolduğunu hissetti. Hayatının en berbat günüydü. Hem kendisi hemde abisi için.

"Mutfağa gidip kaynar su aldı ve abimin gözlerine doğru attı." meftun bunları söyledikten sonra dayanamadı ve hıçkırarak ağlamaya başladı.

"Abim o an o kadar acı çekmişti ki... Aradan bir süre geçti ve abim birdaha görmedi. Doktorlar bunun ameliyat olabileceğini söyledi. Çok pahalıydı. Bu yüzden okulu bırakıp bir süre çalıştım. Ama babam olacak pislik ameliyat parasını çaldı. Yetmedi evimizi sattı ve abimle sokakta kaldık."

Cihan bu duruma oldukça sinirlenmişti. İşte şimdi o adamı öldürmek için eline bir sebep geçmişti.

İkili bir süre daha sessiz kaldığında bu sessizliği bozan cihan olmuştu "hadi abinin yanına git sende" dediğinde meftun başını sallayarak odadan çıkmak üzere ayağa kalktı.

Odadan çıkmadan önce cihana dönerek "teşekkürler herşey için" diyip yüzüne minnetle gülümsemişti.

Cihan ise sadece onun gülen yüzüne baka kalmıştı. Gerçekten gülmek ona çok yakışıyordu.

Cihan tekrar soğukluğunu koruyarak bir şey demedi ve sadece başını sallamakla yetindi.

Meftun son kez cihana bakıp odadan çıktı.

Abisinin kaldığı odayı bildiği için sıkıntı çıkmamıştı. Kapıyı çalmadan içeri girdiğinde şaşırmadan edemedi.

Hala adını öğrenemediği o adam şuan abisinin baş ucunda oturmuş saçlarını okşarken diğer yandan dikkatle yüzünü inceliyordu.

Geldiğini duymamış olacak ki hala abisine bakıyordu. Geldiğini belirtmek için yalandan öksürmüştü.

Sezgin hiç bir heyecan, endişe, korku belirtisi göstermeden yavaş bir şekilde hala uyuyan çocuktan ayırdı elleri ve gözlerini.

Onu bu durumda görmek sezgini üzmüştü. "Abim iyimi?"

"İyi" meftun onun yanına oturduğunda sezgin bir süre sonra "abinin ismi ne?" diye sordu.

"Kerem" diye yanıtladı meftun. "Sizin adınız ne peki?"

"Benim sezgin. Kuzenimse cihan"

Sezgin gözlerini kereme çevirdiğinde gözlerini ondan ayırmadan "babanın nerde olduğunu biliyormusun?" diye sordu.

Meftun başını iki yana sallayarak "hayır"

Meftun abisine baktığında biraz da olsa iyi olduğunu gördü. Eskiye göre daha iyiydi.

"Ben teşekkür ederim" dediğinde sezgin, meftuna baktı. Ne için teşekkür ettiğini onun ağzından duymak istiyordu.

"Ne için?" diye sordu sezgin.

Meftun ise "son anda bizi kurtardınız özellikle -gözlerini abisine çevirerek- abımı" diye yanıtladı.

Sezgin önemli olmadığını söyleyerek daha sonra odadan çıktı. Meftun abisinin ellerini tutup yanağına öpücük kondurdu.

Abisinin bir an önce uyanması için sürekli dua ediyordu. Kimse farkında olmasa bile ikide herşeyin en iyisini hakediyordu.

~~~

Yazım hatası varsa kusura bakmayınn.
Pamuk eller oy butonunaa.

Amor  bxbWhere stories live. Discover now