22. Bölüm

3.2K 217 20
                                    

Arabadan inip bagaja yöneldik. Fırat ile bavullarımızı aldıktan sonra havalanına ilerledik. Sezgin abi ve abimde bizimle geliyordu uğurlamak için.

O günün üzerinden 2 gün geçmişti. Cihan beni ne aramış nede mesaj atmıştı. Böylesi daha iyiydi. Numaramı da değiştirmiştim. Kendime yeni ve temiz bir sayfa açmak istiyordum.

Abime özellikle sezgin abiye belli etmesemde onlarada kırgındım. Böyle bir şeyi neden benden saklamışlardıki.

Bekleme yerine geldiğimizde öylece duruyorduk. Daha sonra sezgin abi yanıma gelerek "meftun bak ne olursa olsun birşeye ihtiyacın olduğunda beni ve abini arıyorsun tamam mı?" dedi.

Hiçbir şekilde cihan konusunu açmıyorlardı. Onlara kırgın olduklarımı bile bile bana iyilik yapmaya çalışıyorlardı.

Ama o günden beri onlara karşı tavrım değişmişti. Artık onlara karşı eskisi gibi güler yüzlü değildim. Onlar anlamıştı zaten cihanı sevdiğimi. Çünkü sezgin abi ile abim konuşurken duymuştum. Ben ve cihan hakkında konuşmuşlardı.

Sezgin abinin dediklerine sadece başımı salladım. Anons verildiğinde abim yanıma geldi ve bana sarıldı Kulağıma doğru "özür dilerim meftunum" dedi.

Sarılışına karşılık vermiştim. Ama dediğine karşı birşey demedim. Sezgin abiyede aynı şekil sarıldıktan sonra fırat ile birlikte belli kontrollerden geçip uçağa doğru ilerliyorduk. Son kez abim ve sezgin abiye bakmak için kafamı kaldırdığımda gözlerim onların arkasında duran cihana kaydı.

Oldukça durgun ve  bitkin görünüyordu. Herzaman takım elbiseyle görmeye alışık olduğum kişi şuan farklı şeyler giymişti. Saçı da oldukça dağınıktı. Onu hala özlüyordum ve seviyordum. Ama bunun yanlış olduğunun farkındaydım. Umarım zamanla onu kalbime gömerdim.

Onun bu haline bakmaya daha fazla dayanamadan fırat ile uçağa ilerledik. Uçağa bindiğimizde cam kenarında oturduğum için kendimi bi an şandlı hissettim.

Telefonu uçak moduna vereceğim an gelen mesajla ne yapacağımı bilemedim. Gözlerim dolmuştu.

Cihan: affet beni bebeğim...

Fakat cevap vermemiştim. 5 gün önceki meftun olsa koşa koşa onun kollarına atlardım. Ama artık öyle bişey yoktu.  Artık onu kalbime gömecektim.

Fırat yanıma oturdu. Zaten 10 dakika sonrada uçak kalkmıştı.

_____

Kısa bi bölüm oldu kusura bakmayınn ben diğer bölümü yazmaya kaçar..

Amor  bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin