31. Bölüm

2K 137 5
                                    

O günden sonra hiçbir şekilde cihanın yanından ayrılmamıştım. Her ne kadar dışardan sert, güçlü biri olarak görünsede içinde büyümemiş bir çocuk vardı. Artık eskisinden bile daha çok yakınlaşmıştık. Aram ile birbirimizi tamamlanmış hissediyorduk.

Dün gece aram ve cihan ile birlikte uyumuştum ve daha önce hiç bu kadar huzurlu uyuduğumu hatırlamıyordum.

Sağ tarafıma döndüğümde yatağın boş olduğunu hissetmemle gözlerimi hafifçe araladım. Evet yatak boştu. Ayrıca evde oldukça sessizdi. Yataktan kalkıp salona ordan mutfağa baktım evde yoklardı.

Geri odama döndüğümde komidinin üstünde duran zarf dikkatimi çekti. Elime alıp okumaya başladım.

Güzelim ben ve aramın bir işi vardı. Sana haber vermedik çünkü uyuyordun ve uyandırmak istemedik. Senden istediğim birşey var akşam atacağım adrese gel lütfen. Seni seviyoruz....

                                          Cihan ve aram :)

Mektubu okurken gülümsemem daha da büyümüştü. Oldukça merak etmiştim işlerinin ne olduğunu ama akşam sorardım.

Daha fazla oyalanmadan kısa bir duş aldım. Kendime hafif bir kahvalrı hazırlayıp ardından evi temizlemiştim. Yapacak pek bir aktivitem olmadığında daima evi temizlerdim böylece zaman daha çabuk geçiyordu.

Gün çok çabuk geçmişti bile. Evi temizledikten sonra kitap okumuştum. Ve havanın yeni karardığını anca fark edebilmiştim.

Telefonuma gelen mesajla kendime gelmiştim. Mesaj cihandandı ve bir yerin konumunu atmıştı. Konum, lüks bir restoranı gösteriyordu. Muhtemelen bugün yemeği dışardan yemeğe karar vermişti. E tabi haklıydı. Uzun zamandır dışarı çıkmamıştık.

Oyalanmadan odama gidip şık kıyafetler seçtim. Siyah kumaş pantolon giyerken üstüme ise beyaz salaş gömlek giydim ilk üç düğmesini açtığımda daha güzel olmuştu. Son olarak parfüm sıkıp saçlarımı düzelttik ten sonra hazır olmuştum bile.

Anahtar, cüzdan ve telefonumu alıp evden çıktım. Birden bire kalbime saplanan acıyla iki büklüm olmuştum sanki. Göğsümü avucumun içine alıp sıkmaya başladım. Anlamıyordum hiçbir sağlık sorunun yoktu. Neden aniden böyle olduki.

Hemen telefonumu elime alıp rehberde cihanın numarasını tuşladım. İlk çalışta açılmıştı telefon.

"Alo cihan y-yardım et" dedim. Ardı sıra gözyaşlarım akmaya başladı.

"Meftun noldu nerdesin.?"

"E-evdeyim. C-cihan ölmek i-istemiyorum. " diyebildim. Sonrası karanlıktı.

Karanlıktaydım. Etrafımda birilerinin varlıklarını hissedebiliyordum. Ama onları göremiyordum. Acaba ölmüşmüydüm?

Ama ben ölmek istemiyordum. Cihanla hayallerimiz vardı aramın büyütmek istiyordum. Onları bırakmak istemiyorum.

Bu sefer gözlerimi hafif hafif aralamaya çalıştım. Başım feci şekilde zonkluyordu. Gözlerimi sonunda açtığımda gözüme giren beyaz ışık yüzünden tekrar kapatmak zorunda kaldım.

Bir süre alıştıktan sonra araladım. Odamdaydım. Ve bana endişeyle bakan bir adet cihan ve aramla karşılaştım. Ayakta ise doktor hasan vardı.

Cihana bakarak "sana demiştim. " noluyordu ya?

Hafif doğrulmaya çalıştığımda başıma yine keskin bir ağrı girmişti. "Noldu bana" dedim Hasan'a bakarak.

"Çok fazla sterese girdin, sağlığın yerinde merak etme." dedi.

Cihan ve aramı görmek bana çok iyi gelmişti.

Cihan yanıma gelip "iyisin değilmi?" diye sordu. Hala endişeliydi ve bu durum canımı sıkıyordu.

Cihanın ellerini tutup gözlerine baktım. "İyiyim ben" dedim. Asıl merak ettiğim şeyi soracağım zaman içeriye cihanın kormalarından biri girmişti. İzinsiz ve hızlı bir şekilde girmesi cihanı sinirlendirmişti. Sakin olması adına ellerini bırakmamıştım. Aramda o sırada boş olan tarafıma geçip bana sarıldı.

"Efendim demem gereken önemli birşey var!" sesinden bile kötü birşey olduğu açıktı.

"Söyle!" dedi cihan.

"Restoranda bomba düzenekleri kurulmuş ve... Siz çıktıktan 10 dakika sonra bombalar patlamış." dediğinde yüzüm buz kesmiş gibi hissettim. 10 dakika...

Benim için geldi cihan ve 10 dakika daha bekleseydim... Aramasaydım... Düşnmemem lazım.

Cihan aniden ayağa kalkıp odadan çıktı peşinde korumada çıkmıştı. Cihanı durdurmak istedim. Ama beni dinlemeyecekti. Yanımda bana sarılan aramın saçlarına öpücük kondurdum. Burdan gitmemiz gerekiyordu. Cihan ile daha mutlu olmak istiyordum. Aramı en iyi şekilde büyütmek istiyordum. Ve bunun için elimden gelen her şeyi yapacaktım cihan ve aram için

__________

104 k okunma oldu. Sizi seviyorummmm.

İyi ki varsınızzzz...

Amor  bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin