SEKRETER (+18)

BÖLÜM:12 (+18)

İyi okumalar aşklarım❤️❤️

İş olmadığı için odamda oturmuş Bora'nın, Ada denen kızla konuşmasının bitmesini bekliyordum. Ben beklemeye devam ederken telefonumdan bildirim geldi. Baktığım da yazan Çiçek'ti.

Çiçeğim: ya Afra

Çiçeğim: bak senin bu kuzeninden cidden sıkıldım artık ben.

Çiçeğim: bişey söyle şu embesile ya.

Yine Sarp ve yine çocuk çocuk hareketleri...

Ben: ne yaptı yine o?

Çiçeğim: gerizekalı üşenmeyip sıkılmayıp aldığı oyuncak maymunun bu sefer de gerçeğini almış.

Çiçeğim: inana biliyor musun ya bildiğin gerçek bir maymun getirdi evime.

Çiçeğim: Allah'tan korktuğumu söyledim de maymunu da alıp defolup gitti

Çiçeğim: bu çocuk ne zaman büyüyecek

Gülmekten karnıma ağrı girmişti. Söz konusu Sarpsa herşeyi beklerdim ondan.

Ben: valla ne zaman büyüyeceğini bende bilmiyorum

Ben: koca şirketin sahibi olmuş ama üç yaşındaki çocuk gibi.

Çiçeğin "yazıyor..." İfadesini görmüştüm fakat iş telefonumun çalması ile kendi telefonumu bırakıp iş telefonumu açtım.

"Afra,odama gel!" Bu Bora'nın sesiydi. Sonunda konuşmaları bitmiş demek.

"Geliyorum" diyip telefonu kapattım. Çiçeğin mesajına bakmadan odadan çıktım ve Bora'nın odasına gittim. Kendi masasında oturmuş önündeki dosyaları gelişigüzel imzalıyordu. Bende karşısına oturdum.

"Ne konuştunuz?" Dosyadan başını kaldırıp gözlerime baktı.

"Ada'yla mı?" Yok ebemle.

"Evet,kiminle olacak başka."

" Bayadır işe ihtiyacı vardı bende ona burada bir iş ayarladım. Murat'ın sekreteri istifa etmişti. Ada'yı da ona yönlendirdim. Murat da isterse gelir çalışır."

"Benim anlamadığım bişey var. Madem Murat senin ortağın,sen işten çıkıyorsan o niye çıkmıyor. Onun da çıkması gerekmiyor mu?" Gülümseyerek ayağa kalkıp yanıma oturdu.

"Güzelim , şuan ben bile şu işten çıkmasam kimse neden çıkmadın diye soramaz. Bu işi bırakmayı ben istedim, çünkü bildiğin gibi benim ilgilendiğim bir işim daha var. Mafyayım." Göz devirdim.

"Doğru, unutmuşum." Ellerini belime koyup sıkıca kendine çekti. Dudaklarını dudaklarıma bastırıp boynuma yöneldi. Kokumu derince içine çekti.

"Sen bunlarla kafanı yorma. Çok özledim seni..." Dedi nefeslerinin arasından. Onun her bir dokunuşu , her bir nefesi beni kendine daha çok çekiyordu...

Ayağa kalkıp kapıyı kilitledi. Tekrar yanıma gelip kısa olan eteğimi daha da kısalttı ve elini bacak aramda gezdirip dudaklarımı usulca öptü. Geri çekilip dudaklarımı araladım.

"Dur , iş yerinde olmaz lütfen." Ellerini saçlarım da gezdirip gülümsedi.

"Ben nerede ve ne zaman istersem o zaman olur küçük sekreterim." Diyip dudaklarıma daha çok yapıştı. Burası gerçekten yeri değildi. Hemde hiç... Ama ona dur desem bile eli asla durmuyordu. Üzerimdeki cropun düğmelerini üstten açıp göğsümü dışarı çıkardı. Eliyle bir yandan yoğurup diğer yandan ucunu acıtmadan sıkıyordu. Ağzımdan çıkan inlemeyle eli daha sert yoğurmaya başladı. İşte bu sefer acıtıyordu.