••
"Neden Arya?"
Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.
Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bir insanın yalana borçlu olduğu mutluluk, gerçek mutluluk değildir."
Playlist: Zerrin Özer • Her Şey Seninle Güzel Yüzyüzeyken Konuşuruz • Dinle Beni Bi'
Gökyüzünden düşmekte olan bir kar tanesini daha avucumun içine alıp erimesini izlerken dudaklarımı da bükmüştüm. Güneş ışığının sabaha egemen olmasına rağmen tek tük ve birbirine değmeksizin yere düşen düşen kar tanelerine o an buruk bir gülümsemeyle bakmaya başlamıştım. Küçük kar taneleri aslında ne de güzel anlatıyordu, birbirine zarar vermeden de yol almanın mümkün olduğunu.
Gözlerimi gökyüzünden çekip erimeye yüz tutmuş karların büyük bir tutamını küçük bir çocuk edasıyla alıp yukarı doğru fırlattığımda yavaşça gözlerimi kapatarak eş zamanlı olarak da gülümsemiştim. Zaman su misali akıp gidiyor kimsenin onu durdurmasına izin vermiyordu. Günler, koşmayı yeni öğrenmiş çocuklar gibi kovalaşıyor ve her şey olması gerektiği gibi ilerliyordu.
Hayatım normal denebilecek bir seyirde ilerliyordu. Zaman çoğu şeyi değiştirdiği gibi beni ve düşüncelerimi de değiştirmişti. Acılarıyla ayakta durabilmeyi, kabullenmeyi, duygularını saklamamayı ve gerektiği yerde de vazgeçmeyi öğrenmiş güçlü bir Arya vardı artık hayatın karşısında.
Çantamı koluma daha sıkı sarıp erimeye yüz tutmuş karların üzerinde yavaş adımlarla ilerlerken dengemi de tutmaya özen göstermiştim. Okula kadar yürümek cidden zor olacaktı.
Yavaş ve dikkatli adımlarla yürümeye devam ettiğim sırada kafama inen büyük bir darbeyle gözlerimi sinirle kapatmıştım. Ben daha ne olduğunu anlayamadan arkadan kafama doğru gelen kar ile sersemlemiş ve öfkeyi tüm hücrelerimde hissetmiştim.
"Seni var ya!"
Kim olduğuna bakmadan yerden büyük bir tutam kar alıp arkamı döndüğümde ve o an bana atan kişiye karı atacağım sırada gördüğüm kişiyle şaşkınlığım hat safhaya çıkmıştı.
"Kuzey?"
Kuzey kızarmış burnu ve yüzünde her zaman var olan yamuk sırıtışıyla bana bakarken hala ne tepki vermem gerektiğini bilemiyordum.
"Kızım sakin ol. Benim."
Bakışlarımı kaçırıp gözlerimi sakinleşmek için kapattığımda elimdeki karı da yere atmıştım.
"İlk ve son aşkın."
Çarpık bir gülümsemeyle bana doğru ilerleyip söylediği sözlerle o an yanaklarımın kızardığını hissetmiştim. Dalga geçtiğini görüyor olsam da söylemiş olduğu her söz ona daha çok çekilmeme ve içimde daha önce hiç kimsede hissetmediğim duyguları tekrardan yaşamama neden oluyordu.
