••
"Neden Arya?"
Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu.
Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey'e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözler...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sırf bunun yüzünden yaratılmadı mı o? Bir anlığına da olsa Yakın olmak için senin yüreğine?"
I. Turgenyev
Playlist: Model • Yalnızlık Senfonisi
"Evet çocuklar herkes yerine geçsin."
Beynimde dönüp duran düşünceler aniden sınıf kapısının kapanmasıyla son bulmuştu.
"Herkes dedim Buğra ve Eren. Kapının önünde dikilmeyi bırakıp yerinize geçin."
Sınıftan gülüşme sesleri yükseldiğinde Buğra kaşlarını çatmış ve bir şey söylemeden orta sıranın en arkasına oturmuştu. Eren de onu takip ederek yanına oturduğunda sınıfa giren öğretmen derin bir nefes almış ardından sözlerine başlamıştı.
"Evet arkadaşlar. Yeni eğitim yılımız hepimiz için hayırlı olsun. Umarım bu son senenizde hepiniz iyi yerlere gelecek ve hayalini kurduğunuz yerde olacaksınız."
Bu sene lise hayatımın son senesiydi. Bu yılın sonunda beni bekleyen bir üniversite sınavı vardı. Özgürlüğümü elime alabilmem için bu sınavı kazanmalıydım. Ancak o şekilde kendimi bulabilir ve kendi yolumu çizebilirdim.
"Gördüğüm kadarıyla aramıza yeni katılan biri var. Kendini tanıtmak ister misin?"
Öğretmen gözlerini bana çevirdiğinde sorulan sorunun bana yöneltildiğini anlamış ve boğazımı temizleyerek yerimden yavaşça kalkmıştım.
"Tabii. Ben Arya Soysal. Eski okulumdan buraya nakil olarak geldim."
Kısa açıklamamdan sonra gözlerimi sınıfta gezdirmiştim.
"Deniz ile soyadlarınız aynı. Kuzen misiniz?"
Öğretmenin sorduğu soruyla arkamı dönmüş ve tepkisini ölçmek istermişcesine Deniz'e bakmıştım. Deniz'in gözleri tepkisizce beni tararken o an ben de yavaşça önümü dönmüş ardından kafamı olumlu anlamda sallamıştım.
"Evet. Kuzeniz."
Bu okuldan hiç kimse Deniz'le yaşanan şeyleri bilmemeliydi. Benim buraya hangi sebeple geldiğimi, neler yaşadığımı kimse bilmemeliydi. Bunu bir sır gibi saklamalıydım içimde. Aksi takdirde olmayacak iftiralara maruz kalacak ve yine üzülen ben olacaktım.
Öğretmen de verdiğim cevap üzerine bu sefer gülümseyerek bakmaya devam etmişti bana.
"Memnun oldum Arya. Ben edebiyat öğretmeniniz Orhan Işık. Edebiyat ve rehberlik derslerinde sizinle olacağım."
