BİR TANRIÇA'NIN DOĞUŞU

1. Bölüm

Nasil olur da bir erkek kadından üstün olabilir. Kadına Dünya'da kölelik cennette sonsuz mutluluk vaad eden bir Tanrı kendi yarattığı canlıların birbirine zarar vermesine nasıl olur da izin verebilir?

Adem ile Lilith aynıydı neden Ademin suçlarını Lilith ödedi. Tanrı Adem'e itaat etmedi diye önce baş meleği Azazil'i hain ilan edip sonrasında karısı Lilith'i neden lanetledi? Kadınları erkek himayesine girmedi diye hiçbir güzellik göstermeyen bir Tanrı düşünün. Kötü olan aslında eşitlik özgürlük mutluluk arayanlar değildi kötü olanlar sizi körelten varlıklardı BU BİR TANRI OLSA BİLE.

Ben aslında herkesin bildiği o kötü karakterim peki siz hiç kötülük yapmak zorunda bırakıldınız mı ? Hiç kötü olandan dinlediniz mi o hikayeyi?

En başına dönelim ben Adem Tanrı ve Azazil. Tanrı beni ve Adem'i aynı kil parçasından yarattı tüm alemlerine bizim üstün olduğumuzu kabul etmelerini söyledi. Kilden bedenlerimize ruh üflediğinde Azazil bizden üstün olduğunu belirtti böylece sadık başmelek kanatları sökülerek cennetten hain olarak yeryüzüne kovuldu. Bana Adem'e itaat etmem gerektiğini yoksa artık adı Şeytan olan Azazil'den farksız olucağımı söyledi. Tanrı kendi yarattığı beni Ademle eşit görmezken beni hor görürken Azazil bana hayatı öğretti. Tanrı herşeyi bilendi (?) nasıl oldu da bunu fark edemedi. Sanki bilerek beni yok saydı hiç istenmeyen olmak cennette bile insanın canını acıtıyormuş. Ben cennetin güzelliklerini Dünya'nın kötülüklerine değiştim. O kanatları sürekli kanayan acılar içerisinde intikam isteyen başmelek en büyük yardımcımdı. Aslında kötü kabul edilmiştik Adem'e göre ama Adem'e bunu yapan da onu yaratan Tanrı'sıydı. Kimse Tanrı bunları bilmiyor muydu demedi, bizim için onlar kötü denildi.

Dünya'ya sürüldüğümde çığlıklarımı Azazil duydu bana kölelik vaadeden Tanrı yerine özgürlük vaadetti. O haklıydı kanatları koparılmış açık yaralarıyla her gün acı çekerek özgür kalmıştı. Kendi hayatı ölümsüzlükle taçlanmıştı. Sıra bana geldi Tanrı meleklerini yolladı köle olmam karşılığında cennet vaadetti kabul etmedim bu kadınların en güçlü direnişiydi ben ilk savaşı üretkenliğimle kazandım benden insan doğacak çocuklarımı aldı sonrasında beni kana mahkum etti ve en son beni karanlığa boğdu. Ama atladığı bir şey vardı beni cennetten o kovmamıştı ben cennetten kaçmıştım böylece ölümsüzlük pelerini benden hiç alınamadı. Cennetteki gibi kılık değiştirebiliyordum büyülerim ve ölümsüz güzelliğim soylarımla devam etti. Bir tanrıça olarak Azazil ile beraber kendi soyumu devam ettirdim. Azazil'den çocuklar Dünya'ya getirdim. Onun emrinde cinleri vardı benim emrimde ise ondan olma çocuklarım özgür bağımsız kölelik yapmayan ölümsüz çocuklar. İnsan olamazlardı Azazil de ben de ölümsüzdük. Geçirdiğimiz güzel yılların ardından çocuklarım ölmeye başladı benden çocuklarımı bir bir almaya başaldılar. Bir anne çocuğuna zarar geldiği an tüm yaşamını intikama adar ve bende her gün benden alınan çocuklarımın ruhuna intikam yemini ettim. Adem ile Havva cennetten kovuldukları an benim savaşım başlamış oldu. Adem'i kendi çocuklarıyla sınadım. Kabil nankör ve kıskanç bir insan soyuydu. Kardeşi Habil'in ölümünü Adem'e izlettim bu savaşta zafer diye bir şey yoktu. İnsan soyu hep nankördü ve hep öyle kalmaya mahkum kalacaktı.