2. Bölüm

27 7 0
                                    

Azazil ve ben birbirlerimizin yaralarını sarmaya başladık. İkimiz de zevk ve güç için savaşmaya hazırdık. Birbirimize güvenmeye başlamıştık. Bana kanatlarının yaralarını gösterdi. Hiç iyileşmeyen sürekli kanayan yaraları onu öldürmüyordu ama kanatlarına elimi sürdüğüm an ağrıları hafifliyordu. O gün birbirimize bir söz verdik birbirimize asla ihanet etmeyecektik o beni kölelikten ben ise onu acılarından koruyacaktım. Şeytan mutlak ateşin kralı ben ise kraliçesi olmuştuk. Cennette olduğundan çok daha mutluyduk. Çocuklarımıza öğrettiğimiz güçler ve bilgiler sayesinde insanlara da gerçeği gösteriyorduk. Böylece Tanrı'nın yarattıkları gerçekleri öğreniyordu.

Zamanla bize inananlar çoğaldı. Gerçek yanlışın ne olduğunu anlayan insanlar Tanrı'ya karşı çıkmaya başladı...


-liliht' in hikayesine kısaca hakim olduk. Artık sıra insan olan güzel soylarımda-

BİR TANRIÇA'NIN DOĞUŞUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin