Important note. PLEASE READ.
Hi guys, if ever maka-encounter kayo ng putol putol na words dito sa update ko na 'to and/or hindi niyo mabasa ng maayos, please update your wattpad app. O kaya try reading this chapter sa browser or sa laptop/computer. Thanks! Enjoy reading!
Second Shot
WEST.
Napahawak ako sa desk ko bilang suporta dahil pakiramdam ko, tutumba ako. Umiikot ang paligid ko. Wala akong halos makita.
Shit, what's happening to me?!
Napapikit ako at parang tumigil ang pag-ikot nang paligid ko. Sunod nun ay hindi ko na alam ang nangyayari. Parang may pintong nagbubukas sa isipan ko. Parang yung makapal na ulap na nakaharang sa memorya ko ay unti-unting nawawala.
Napaluhod ako.
No.
"Kuya....Zyron..."
"Naalala mo na."
Napa-angat ang tingin ko kay Eros. Nanlalaki ang mata ko sa gulat. Ayaw paniwalaan ng isip ko ang mga naalala ko pero wala eh, malinaw na malinaw lahat. Alam kong nangyari ang mga 'to. Alam kong totoo.
Pero ang hirap pa rin paniwalaan.
"He died...because of me.."
Napatayo ako pero ramdam ko ang panlalambot ng mga tuhod ko. Nanginginig ang buong katawan ko.
Si Kuya Zyron. He did not die in a car accident.
He died because of me.
"West.."
Hinawakan ni Eros ang balikat ko pero agad koi tong tinabing.
"Umalis ka. Gusto ko munang mapag-isa."
"Pero West--!"
Hindi ko siya pinatapos sa pagsasalita. Nilapitan ko siya at kinwelyuhan.
"Bakit hinayaan niyong mamatay si Zyron?!" sigaw ko sa kanya. Nanginginig ang buong katawan ko. "Bakit ha?! Bakit hinayaan niyong ipalit niya ang buhay niya sa akin! Dapat ako yun eh! Dapat ako yung namatay! Bakit hinayaan niyo siya ha?!"
"Pre ano ba!" tinabing ni Eros ang braso ko. "Alam kong mahirap intindihin at masakit. Pero West, hiram lang ang buhay ni Zyron. At ngayon, ibinigay niya ang hiram na buhay na yun sa'yo para maging masaya ka. Gusto kitang hayaang mag luksa pero kailangan na nating kumilos bago pa mahuli ang lahat!"
Napailing ako.
"S-si Jillian, kamusta siya? Anong nangyari sa kanya? May naalala ba siya?"
"Wala West. Kahit alaala ni Jillian ay binura ko. Kinailangan kong gawin iyon dahil hindi magiging normal ang buhay niya kung maalala pa niya ang nakaraan. Ikaw rin. Hindi ko ginusto na tanggalin ang alaala niyong lahat, kaya lang kinailangan kong ibalik sa'yo ngayon ito dahil kailangan ko ang tulong mo."
May inilabas na hourglass si Eros at ipinatong niya ito sa desk ko.
"Sa loob ng isang taon, pag naubos na ang buhangin sa hourglass na 'to, mamatay si Jillian."
