Twenty-fifth Shot
AYESHA.
Malamig ang hangin at madilim ang kapaligiran. Walang makita si Ayesha sa kanyang kapaligiran.
Kinapa-kapa niya ang pader ng kanyang kulungan. Nanginginig ang buo niyang katawan.
Kanina pa palakad-lakad si Ayesha. Ilang beses na niyang sinubukang gumamit ng mahika ngunit wala. Pakiramdam niya, kahit nabuhay siya ay namatay naman ang kapangyarihan sa kanyang katawan.
Napaupo si Ayesha sa semento at ipinatong niya ang kanyang ulo sa gitna ng kanyang mga tuhod.
Grabeng takot at kaba ang nararamdaman niya ngayon. Pakiramdam niya ay pinipilipit ang loob nya dahil sa sobrang pagkabahala kay Zyron.
Hindi niya alam kung ano ang ginawa ni Hades dito at kung nasaan si Zyron ngayon. Hindi maganda ang pakiramdam ni Ayesha.
Alam niyang may balak si Hades na masama. Alam niyang sasaktan nito si Zyron. Alam niyang mahihirapan ang lalaking mahal niya.
Hindi pwede.
Napahagulgol ulit ng iyak si Ayesha.
Napakarami na niyang pinagdaanan. Marami na siyang hirap at sakit na kinaharap. Naalala niya pa ang iba't ibang mapanganib na pagsubok na ipinaharap sa kanya ng kanyang master na si Hecate. Hindi biro ang pinagdaanan ni Ayesha noon upang makakuha ng malalakas na mahika.
Pero ni-isang beses ay hindi siya umiyak. Ni-isang beses ay hindi siya pinanghinaan ng loob.
Ngunit pagdating kay Zyron...
Ilang dekada na ba ang nakalipas? Ilang buhay na ba ang kanyang nadaanan? Pero kahit sa napakahabang panahon ay hinding hindi pa rin nawawala ang pagmamahal niya sa binata.
Alam niyang malaki ang galit nito sa kanya. Alam niyang hindi siya nito magagwang patawarin.
Alam niya iyon.
Pero mas kakayanin pa niya na habang buhay siyang kamuhian ni Zyron kesa ang malaman niyang pinapahirapan at sinasaktan ito ni Hades.
"Ano ba ang dapat ko gawin?" bulong ni Ayesha sa sarili. "Ano ang dapat kong gawin para makalabas dito? Ano ang dapat kong ibigay upang matulungan ko siya? Ano ang dapat kong i-sakripisyo para maging ligtas si Zyron?"
"Handa ka bang ibigay ang lahat?" tanong ng isang boses na nagmumula sa kanyang isipan.
Napadilat si Ayesha at agad siyang napatayo.
"Kahit ano. Handa ako."
Biglang nagkaroon ng nakakasilaw na liwanag sa paligid. Napatakip ng mata si Ayesha. Mas lalo niyang naramdaman ang kaba sa kanyang dibdib.
"Ayesha..."
Muli niyang iminulat ang kanyang mata. Wala na ang nakakasilaw na liwanag.
At bukas na rin ang pintuan ng kanyang kulungan.
~*~
JILLIAN.
Napabangon ako sa kama. Pawis na pawis at hingal na hingal.
