Enigma (SOON TO BE PUBLISHED)

₥ұֆҭأҫ 110

This chapter is dedicated to Wandergirl Miss youuu MM!😭😭❤
-

Napapikit ako pag labas ko ng pinto. Hindi ko magawang maging masaya para sa kanila dahil mukhang nagkaayos na sila ngayon. Natatakot kasi ako, natatakot ako sa mga susunod na mangyayari. Siguradong may gagawing hakbang ang isa sa kanila at hindi maiiwasang may masasaktan kung ipagpapatuloy ito..

I'm happy that she's with Kairo, but I also feel bad that she had to face all of this. Ayoko siyang sisihin sa napili niyang desisyon dahil kung ako man 'yon ay baka pinili kong lisanin ang Aquanta.

Pero ang pag alis naming 'yon ang naging dahilan ng lahat ng ito.

. . .

---Enigma. ×××

Be your own character in this awesome game.

Unlock some histories. Be ready for a chase, solve hidden myteries.

Do you want to download this app?

(Yes) | No

By choosing yes you agree to our terms and conditions.

Do you still want to download this app?

(Yes) | No

I can still remember how it all started.

The moment I played that game, the moment I chose that ability, everything goes back.

Including my lost powers, including my memory.

Noong una, hindi ako makapaniwala. Ang hirap paniwalaan na ibang tao pala ako sa nakaraan ko, nakakabaliw. Hindi ko alam kung totoo ba ito o nilikha lang ng imahinasyon ko. Pero nasagot ang lahat ng tanong ko ng mag tagpo ang landas namin ni Hirosu Alegre o mas kilala sa tawag na Sue.

Nagulat ako ng biglang may humila sa'kin isang araw habang naglalakad ako sa corridor.

"You regained your memory." Isang lalaki ang lumitaw mula sa gilid ang ngayon ay nasa harapan ko.

"W-What do you mean?" Kinakabahan kong tanong. He was part of that memory, and somehow, he plays a big role in my past life..

"Stop fooling yourself, we don't have enough time." Nagpumiglas ako ng hilahin niya ako patungo sa isang bakanteng classroom.

"W-What are you doi-" Hindi ako natapos sa sasabihin ko ng yakapin niya ako ng mahigpit.

Tanging malakas na pagkabog lang ng dibdib ko ang naririnig ko sa mga oras na 'yon.

"Wake up, Mytic." Bulong nito. "Come back to me," Namamaos na dugtong nito sa sinabi na nagpatulo sa luha ko.

He's real, Mystic. It's all real.

"S-Sue.." Umiiyak na niyakap ko ito pabalik.

"I miss you.." Lalo akong naiyak. How can I forget this man?

"S-Sorry." Sorry for leaving you.

"It's fine. Ang mahalaga, nakakaalala ka na." Sabi nito ng makabawi sa pagyakap sa'kin.