Sesim titreyerek "alp" diyebilmistim sonunda
"Sen beni mi takip ediyosun?"
"Hayır sevgilim. Seni almaya geldim."
"Alp sen Hastasın!! Beni rahat bırak artık. Seni sevmiyorum ben. Ya sen beni öldürmeye çalıştın."
"Ben böyle olsun istemedim. Özür dilerim ecem."
Bana doğru bir adım attı bense geriye doğru attım. Elimi ona doğru kaldırıp
"Sakın. Sakın yaklaşma bana."
"Benden korkma. Artık sana zarar vermiycem."
"Versende vermesende seninle gelmiycem. O yüzden defol git."
Arkamı dönüp koşar adımlarla oradan uzaklaştım. Markete gittim hemen. Nasıl geri dönücektim peki. O psikopat yine karşıma çıkarsa. Babamı arasam olmaz endişelenir benim için. Herhalde bi daha karşıma çıkmaz diyerek içimi rahatlattım. Alışverişimi yapıp evin yolunu tuttum. Kulaklıklarımı takıp yürümeye başladım bi yandanda şarkının melodisini mırıldanıyordum.
Kiss me hard before you go
Summertime sadness
I just wanted you to know
That, baby, you're the best.
Şarkı söyleye söyleye evime gelmiştim. Alpi görmedimde.
"Ecem"
"Ay. Baba ödümü kopardın. Sen ne ara geldin."
"İşlerimi hallettim geldim. Asıl sen neredeydin?"
"Markete gittim. Dolapta bisey kalmamış."
"Kızım ben giderdim. Bu halinle niye zahmet ettin. O serseri çıksaydı karşına nolucakti. Yine sana zarar vermeye kalksaydı."
"Çıkmadı iste baba. Ben yemek yapiyim."
"Sen otur ben yaparım."
"Yardım etseydim."
"Olmaz ecem."
"Peki."
💜💛💚💜💛💚💜💛💚💜💛💚💜💛
Yanağımdan öpüp bana tatlı tatlı gülümseyen sevgilimin yüzüne baktım. O gerçekten harika biriydi. Bende ona gülümsedim.
"Günaydın benim Uykucu sevgilim."
"Günaydın alp."
"Hadi kalk bakalım sana çok güzel bi kahvaltı hazırladım."
Cidden baya güzel şeyler vardı.
"Alp ne gerek vardı. Bende yardım etseydim."
"Aslında kaldırmayı düşündüm. Ama çok güzel uyuyordun. Neyse hadi yiyelim çünkü çok acıktım."
💜💛💚💜💛💚💜💛💚💜💛💚💜💛
"Hadi ama ecem. Çok acıktım ben kızım. Kalk artık."
"Uyuyakalmışım baba. Yaptın mı?"
"Yaptım tabi. Hem de çok güzel şeyler yaptım. Sana bi saattir sesleniyorum ama kalkmadın. Hadi yiyelim gel."
"Tamam geliyorum."
Bi anda telefonum çalınca elim ona gitti.
"Cihan" arıyor.
"Ne diyecekti ki?"
"Anlamadım? Birşey mi dedin."
"Yok baba sana demedim. Arkadaşım arıyo bi konuşup gelicem."
"Alo cihan. Bişey mi vardı?"
"Evet aslında yanımda anıl ve doğada var. Yarın anıl'ın evinde parti var. Sende gelmek ister misin? Ne zamandır bulusamıyoruz."
"Tabi gelirim."
"Harika. Yani çok sevindim. Ben seni yarın akşam. 20.30 da alırım. Olur mu?"
"Olur. Görüşürüz."
"Görüşürüz."
Diyip kapattım. Sevinmiştim. Biraz kafamı dağıtırım. Ama sorun babam umarım bişey demez. Çünkü izin verse de vermese de gidicem.
"Baba ben yarın aksam anıl'ın evindeki partiye gidicem."
"Ne partisi? Ecem seni beni deli ediceksin. Bu halinle ne partisi kızım. Olmaz."
"Senden izin isteyen olmadı. Ve ben gayet iyiyim. Hep evdeyim. Azıcık kafamı dağıtıyim. Benim için endişelenmene gerek yok. Arkadaşlarımla olucam."
"Kaçta gidiceksin.?"
"20.30"
"22.00 da evde ol."
"Tabi. Cok durmam zaten."
Bu konuda böyle kapanmıştı. Yemeğimizi yedikten sonra odama gitmiştim. Yatağıma yattıktan sonra telefonumda öylece dolanmaya başladım. Galerimde dolaşırken alple olan fotoğrafımıza baktım. İkimizde çok mutluyduk. Gülümsedim. Ama sonra yaptıkları aklıma gelince fotoğrafı hemen sildim. Ve uyumaya başladım.
Ve son. Nasıl buldunuz? Seviliyorsunuz. 💓
