"Bişey demiycek misin?"
"Ne diyebilirim ki? Ben gidiyorum."
Bişey demesine izin vermeden arabadan inip bizim kata gittim.
Evde babam yoktu Allah'tan bide onunla uğraşamazdım. Kendime yiyecek birşeyler hazırlayıp yemeye başladım. Bi yandan da telefonda Instagram'da geziniyordum. Sinemede bugünün hesabını sorucaktım mutlaka. Beni yarı yolda bırakmıştı resmen. Ama şimdi olmaz. Yemeğimi yedikten sonra uyumaya gittim. Bacağımın ağrısı geçsede rahat hareket edebilsem keşke. Masaya koyduğum telefonumun ekranı yanıp söndüğünde elime alıp ne geldiğine baktım WP'dandı. Numarayı bilmiyordum. Hemen açıp baktım. Açmamla şok olmam bir olmuştu. Videoydu. Alp cihanı ölesiye dövüyordu. En sonunda yanına gidip dilini kesmişti.
Sen kimsin? Bunu bana neden gönderdin? Alp yoksa sen misin?
Korkuyla bunları yazdıktan sonra uyumaya çalıştım. Bu görüntüyü aklımdan nasıl çıkarıcaktım. Alp'in psikopat bir ruh hastası olduğunu biliyordum. Ama bu kadarınıda yapacağını hiç aklıma getirmezdim. Beni eve bırakmadan önce arabada konuştukları yüzünden nerdeyse onu affedicektim. Artık benden uzak durmasını istiyordum. Ama hep dibimde bitiyordu. Ne yapsam,etsem yinede beni buluyordu. Ondan nasıl kurtulabilirdim ki?
"Ecem uyudun mu?"
Babamla konuşamayacaktım bide o yüzden uyuma numarası yaptım. Sesimi duymayınca gitti. Babam en başından beri haklıydı. Alp'i hiç sevmemişti. Ama nerden bilebilirdim böyle biri olduğunu onu gerçekten çok sevmiştim. Ve ne kadar inkar edersem edeyim halada onu çok seviyordum tüm bu olanlara rağmen.
Alp'ten
Onu bıraktıktan sonra eve gitmiştim. Bu gün çok yorucuydu. Eski günlerimizi özlemiştim. Benim yanımda güvende hissettiği günleri, onu mutlu edebildiğim günleri özledim. O gün adamı öldürdüğümü görmeseydi bunlar olmayacaktı. Hala benden korkuyordu, ama bana yeniden güvenicek, ve beni sevecekti. Ondan vazgeçemem. Telefonumdan galerime girip onunla olan fotoğraflarımıza baktım. Çok mutluyduk. O çok mutluydu. Eskisi gibi onu yeniden güldüreceğim.
"Abi kudret abla arıyor."
Rıfat'ın gelmesiyle ona doğru döndüm.
"Beni arasaymışya."
"Bilmiyorum abi. Burdan aradı."
Telefonu elime alıp annemi dinledim.
"Anne. Ne vardı?"
"Oğlumu özlemiş olamazmıyım."
"Genellikle bişey istediğinde ararsında"
"Bişey falan istemiyorum Alp."
"Daha bugün görüştük."
"Ben anayım ana. Ne zaman görüşürsek görüşelim ben sen olmadan yapamıyorum oğlum."
"Tamam anne. Diyecek başka bişeyin yoksa kapatıyorum."
"Kapatma. Madem sen o kızdan kurtulamayacaksın ben seni kurtarırım oğlum."
"Ann-"
Lafımı yarıda kesip kapatmıştı. Allah kahretsin. Eceme bişey yapıcaktı. İzin veremezdim.
Son. Nasıl buldunuz? ❤️
