Gözlerimi açtığımda karşımda Alp'i görmemle şok olmuştum.
"A-alp sen yaşıyosun."
Sadece bana gülümsedi. Başka hiçbir şey yapmadı. Bu beni rahatsız etmişti. Bi yandan da onu karşımda sağlam görmek beni rahatlatmıştı. Ona sarılmak için bir hamlede bulundum, dengemi kaybedip yere düştüm onun olduğu yöne baktığımda sadece bir hayal olduğunu anlamıştım. Yere kapaklandığımda ağrılarım olduğunu hissettim. O pislik herif beni canım çıkana kadar dövüp işkence etmişti bana.
🌸
"Ben bunu yapamam efendim."
"Bu iş senin yararına olucak. Yüklü miktarda para geçicek eline. Fakirlikten kurtulucaksın benim sayemde. Bunun karşılığında sadece küçük bir oyun oynamak istiyorum. Sevgilime küçücük bir şaka."
Onaylamaz bir şekilde yüzüme bakıp bir süre sonra teklifi kabul etti.
"Güzel" diyip başımı olumlu anlamda salladım.
Böylelikle ecemin beni sevip sevmediğini öğrenecektim.
🌸
"Al şunu. " Diyip bir tepsi koyup önüme gitmişti. Çorba vardı. Aç olduğum için mecbur içicektim. Yemeğimi yedikten sonra kapıya zar zor gidip açmayı denedim. Şansıma kilitli değildi. Aşağıdan tokat sesleri silah sesleri geliyordu. Oraya doğru gidip beni görmeyecekleri şekilde kafamı uzattım ama hiçbir şey göremiyordum. En iyisi odaya dönmekti. Odama girip yatağa yattım ve battaniyenin altına girdim.
"Tamam herşey geçti. Ben burdayım. Sana bir daha zarar veremeyecekler. Ben burdayım. Hepsi geçti."
Bu tanıdık erkek sesi, Alpin sesiydi.
"Sen gerçek misin?"
"Evet meleğim. Ben burdayım. Merak etme onların sana çektirdiklerinin bin katına ben onlara yaptım. Bir daha sana zarar veremeyecekler güzelim."
Bi anda ona sarıldım neye uğradığını şaşırdı ilk baş sonra oda karşılık verdi.
"Ölmemişsin. Burdasın. "
"Özür dilerim Ecem. Benim bu oyunum yüzünden sen zarar gördün. "
Yavaşça geri çekilip;
"Alp ben anlamadım. Ne oyunu?"
Diye sordum.
Bölüm sonu umarım beğenmişsinizdir. 💜
