"E-ecem" karşımda sandalyeye bağlı bir şekilde onu görmemle neye uğradığımı şaşırmıştım. Baygındı. Solgun görünüyordu. Yüzünü avuçlarım içine alıp alnımı alnına dayadım.
"Demek bu yüzdenmiş sevgilim. Annem. O seni öldürmemi istiyor. Ben yapmazsam dışarıdaki adamlar yapıcak. Bunun olmasına izin veremem."
Deyip kafamı kaldırdım. Silahımı elime alıp onu göğsünden vurdum. Sonra Rıfat ve diğer adamlar içeriye girip onu götürmek için bir adım attılar ama izin vermedim onu ben gömücektim. Bizim sonumuzda böyleydi.
"Sakın ona dokunmayın! B-ben halledicem. Anneme söyleyin. Onun öldüğünü çünkü ben yapamam."
Ecemi çözüp kucağıma aldıktan sonra arabaya götürdüm onu arkaya koyup öne geçtim. Burdan çok uzaklara götürücektim onu. Şehir dışındaki eve götürdüm. Burayı benden başkası bilmiyordu ecemi kucağıma alıp en üst kata odama götürdüm.
"Ecem. Geldik sevgilim. A-aç gözlerini."
Gerçekten ölmüş olamazdı dimi? Annemin garip davranışları yüzünden kuru sıkı kullanmıştım. Ölmemeliydi.
"Ecem! Ecem. Uyan!"
Gözlerini açmasıyla ona sarıldım hemen.
"Doğru silahı almışım. Seni öldüremem ki ben. kıyamam sana."
"Uzak dur benden! Ne demek bu? Yoksa sen. Sen yine beni öldürmeye mi çalıştın Alp?"
"Hayır. Yok öyle bişey. Annem adamlarına seni kaçırıp öldürmelerini söylemiş sonra vazgeçip benim yapmamı istedi ama ben orda senin olduğunu bilmiyordum. Yinede onun sesinden bir gariplik sezip kuru sıkı aldım. Her ihtimale karşı şuan seni öldü biliyorlar. "
"Annem. Oda mı?"
"Daha ona gitmemiştir haberin. Ama böyle olması gerek. Senin için sevgilim."
"Uzak dur benden dedim. Sen de annen De bir canavarsınız! Benim senin gibi bir canavarla geleceğim olamaz!"
"Sus! Bana canavar diyemezsin! Ben seni seviyorum. Seni kurtarıyorum. Böyle mi teşekkür ediyosun. Bir süre ben ne dersem o! Sözümün dışına çıkma! Yoksa gerçekten ölürsün."
Ecem'den
Odadan çıkıp kapıyı kilitledi. Ben şimdi burda ne yapıcaktım. Annem öldüğümü düşünürse deliye döner. Ona bunu yapamam. Burdan kurtulmam gerekiyodu. Ama şuan çok halsizdim. Biraz uyku iyi gelir.
💓💓💓💓
"Özür dilerim. Sana yaşattıklarım için, seni üzdüğüm, sana bağırdığım için. Ben seni çok seviyorum ama. Keşke sende beni anlayabilsen. Bu hayatta sadece yanımda sen varsın. Önemsediğim tek insansın."
Deyip başımdan öpüp çıkmıştı.
Uyuduğumu düşünerek söylemişti. Ruh hastası. Seninki aşk değil takıntı. Ama burdan kurtulucaktım.
Son. Nasıl buldunuz? 🤗
