Chapter 27

16.5K 815 157
                                    

The moment I stepped down from the Ashes Castle, I stopped briefly in surprise to see golden chariots around. Then, there was one man with golden hair and eyes who shined brightly like Red... like the sun. Ah, he's probably Apollo, the Greek God of Sun, knowledge, poetry... almost everything.

Nagtipon na ang mga estudyante rito, at namangha sa chariots. My eyes looked for Lucifuge, but he was already behind me. Hindi siya nakatingin sa'kin, kun'di kay Apollo kaya't nagtaka ako. Did Apollo do something weird here? Hindi naman aakot ng ganito si Lucifuge nang walang dahilan. I know him well.

"No, love. He isn't doing anything yet. I just don't like the vibes he's giving. Look, he's staring at you," sambit ni Lucifuge sa utak ko. Aish, nakalimutan ko na namang nababasa niya nga pala ang isip ko. Tiningnan niya ako, then to the pin on my collar, and back to me again.

Hindi ko naman pinansin ang titig niya at inilipat ang aking tingin muli kay Apollo. Nagulat naman ako nang makitang nakatingin siya sa amin. I didn't smile nor bowed. I just looked at him, after all, I'm part angel, mas divine kaysa sa kaniya in terms of creation. But I'm just being petty.

"Good morning, Phoenicians. I guess you're all set and ready for our travel to Semideus Island. Just enter the chariots and then off we go," wika niya at ngumiti.

Muli siyang tumingin sa'kin. Lumapit siya and then offered his hand, "Maaari mo ba akong samahan sa'king chario, binibini?"

Tipid akong umiling, "I'm sorry, I am requested to protect someone. I have to be with them."

Bahagyang nanlaki ang kaniyang mata, probably shocked by my response. Tumango naman siya at binaba na ang kamay. Napasulyap siya sa likod ko kung nasaan si Fuge.

"Pero paano ang propesiya, ang pangitain, hindi ba't kasama rin yo'n sa kailangan mong malaman, Georgia?" sagot naman niya. Oh? Kilala na pala niya ako, eh. Baka naman sinabihan siya ni Headmaster. And I forgot that he is also the God of Prophesies. Tinaasan ko lamang siya ng kilay 'pagkat tinatamad ako magsalita. Eh, ano ngayon kung alam niya rin?

I looked into his eye and tried reading it. Sumakit naman ang ulo ko sa pagpasok sa kaniyang utak, masysdong maraming umiiral sa kaniyang isip. How could I eventually read it? Tumawa siya. "Alam ko kung paano makikita ang Phoenix. Lalo pa't nasa iyo ang pin na yan. So, would you please me join me, Georgia?"

Hanggang ngayon ay nag-aalinlangan parin ako. My main responsibility is to protect them, and not find the full Phoenix. Hinanap ng mata ko si Headmaster Gaiael, at nang makita ko siya, he mouthed 'Go.' Tumango naman ako, I guess I'd just have to watch them while looking for the full Phoenix.

Sumakay na ako sa chariot at hinintay na lamang siya. He entertained me with jokes, but I have no time to joke around with him. I glanced at Lucifuge. Akala ko ay magagalit siya dahil kami dapat ang magkasama, pero mukha namang naintindihan niya't tiningnan lang ako nang may pag-aalala. I didn't say anything, but our eyes both understood each other.

Pinanood ko lang siyang sumakay mag-isa sa chariot. Other girls flocked around him, wanting to join him in the ride. But he didn't mind them, kaya't pinalipad na niya kaagad ang chariot. "Kumapit ka nang mahigpit. Since you're with the Sun God, mas mabilis ang takbo ng chariot na ito," Apollo playfully said which made my attention turn to him.

Tumango nalang ako. Hm, wala naman akong pakialam since kaya ko naman ding lumipad without the chariot. He's underestimating me, or I just don't like him.

"Wala ang bagong full phoenix sa Semideus Island, but as the prophecy says it is born under the constellation of Phoenix. The problem the sky changes. It rotates and you cannot always see it in the same place. Isa pa, bihira lumabas ang Phoenix Constellation. Kaya't mahihirapan ka talagang maghanap," wika niya habang pinapaandar ang chariot.

Phoenix AcademyWhere stories live. Discover now