His Bad Ways

Chapter 21

Chapter 21

"DITO?"

"Follow me." 

Nauna si Van papasok sa lobby ng isang condo matayog at sophisticated na condominium dito sa Pasay. Nakakalula. Ang laki ng building na ito. Itsura at mga guwardiya pa lang sa labas ay hindi mo na maipagkakamali na hindi ito pangmayaman.

Dito ako dinala ni Van matapos kong i-empake ang ilang pirasong damit ko. Mabilis ang naging usapan namin, mabilis akong sumang-ayon sa trabahong inaalok niya.

Ni hindi namin pinag-usapan ang tungkol sa sahod. Wala akong pakialam don ngayon. Ang trabaho ang mahalaga sa akin. Iyon ang pinakamahalaga.

Abot-abot ang kaba ko habang nakasunod ako kay Van papasok sa isang maluwag at sosyal na elavator. Parang ganito rin iyong condo na pinuntahan ko noon nang una kaming magkita ni Van.

Years ago ay hinanap ko si Xerxes pero itong si Van ang natagpuan ko. Nasa condo siya non, condo sa may Quezon City, sa may Montemayor Condominium. Sosyal na building din iyon. At doon niya isinabog sa mukha ko ang masamang balita—wala na sa bansa ang mag-ama ko.

Ngayon ay naririto na ulit sila. Pero hindi para sa akin.

Ang sabi ni Van ay may malaking business deal na isasara si Xerxes dito sa Pilipinas kaya ito naririto. At syempre ay kasama si Fury.

Isang hotel and mall magnate si Xerxes ayon sa mga nakasulat sa magazine na hinihiram ko sa parlor sa amin. Single dad sa edad na thirty-three. Nagkalat ang mga hotel niya sa Italy, Singpore, Malaysia at ngayon ay magtatayo na siya ng branch ng Maire Hotel and Maire Mall dito sa bansa. Isa siyang bilyonaryo.

(unedited raw copy)

Hindi pa rin ako makapaniwala na naabot ni Xerxes ang lahat ng ito. Nang makilala ko noon si Van ay saka ko lang nalaman na mayaman pala ang tunay na ama ni Xerxes at matagal na siyang ipinapahanap.

Sa 25th floor kami huminto. Nang bumukas ang elevator ay bumungad sa akin ang puro salamin na dingding.

"We're here." Hinawakan ako ni Van sa siko.

Nanginginig ang mga tuhod ko ng humakbang ako papunta sa isang malaking pinto. Si Van ang nagbukas niyon. Puro salamin ang paligid ng napakalawak na kuwarto at lahat ng lalakaran mo ay may carpet na kulay abo. Napakalamig din dahil sa centralized aircon.

Bumukas ang sliding door at mula ron ay lumabas ang isang maputi at tila manikin na batang babae. Natulala ako sa kanya.

"Uncle Van!" bulalas niya habang namimilog ang kulay luntiang mga mata.

Siya na ba iyon? Siya na ba?

Gusto kong umiyak dahil masaya ako. Gusto ko ring umiyak dahil nalulungkot ako. Nalilito ako sa nararamdaman ko.