Azize serisinin 2. kitabıdır.
Siyah bir pelerinim, siyah bir ruhum var.
Karanlığa bulanmış kötü bir zihnim var.
Ben yok edilmesi gereken, ölümcül bir hastalık gibiyim.
Benim olduğum yerde hayatta kalamazsın.
Ben şimdi küllerimden doğdum.
Bu küllerde...
Merhaba sevgili okuyucularım, okulların açılmasıyla beraber çok sık bölüm atamayacağımı elbette anlayacağınızı umuyorum çünkü yoğunum malum... Her pazar yeni bölüm atmaya çalışacağım. Yorumlarınızı bekliyorum. ♥
Favori kızınız kim?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Akşam yemeği benim için tam bir eziyetti.
Artık bana yapılan bu özel muameleden sıkılmıştım.
Eskisi gibi olmak tek arzumdu. Ama bunun bir yandan da zevk vermesi kaçınılmaz bir durumdu. Sadece alışmam gerekti.
Akşam yemeğinden sonra kızlarla beraber benim için ayarlanmış olan dinlenme odasına gitmek için ayaklandık. En azından kızlarla konuşma yaptıktan sonra onların bana olan davranışları eskisi gibi olmuştu. Bu her şeye değerdi şu anlık.
"Dia, Dia!" diyerek kolumu dürten Corinel'a baktım. "Minda geliyor, galiba bize doğru."
Gözlerimi kırpıştırarak kılavuzumu öldüren adamın kuzeni olan kıza, yani bedeninin üst kısmına tam oturup göğüslerinin her nefes aldığında daha da şişmesine neden olan tozpembe elbisesinin içindeki Minda'ya baktım. Ayrıca Morth ile de yatmıştı. Bu olaylarda Minda'nın bir suçunun olmadığını bilsem de zaten içimde olmayan sevginin de yanıp kül olmasına engel olamamıştım. Artı olarak beni aşağılamaya çalıştığını unutamıyordum, Morth'un yanında hem de. Onunla yattığını ima ederek... Ah, fakat sadece kendini aşağılamaktan başka bir şey yapmamıştı o anda.
Daha şimdiden Lysha'nın ve Corinel'ın kıza karşı nefretli bakışlarını hissedebiliyordum.
Minda dizlerini kırarak bana reverans yaptığında ellerimi önümde birleştirerek pürdikkat ona baktım. Ona ve bir de beyaz boynunu zarif bir şekilde süsleyen parlak, inci kolyesine.
"Sorun nedir, Minda?" diye sordum sakin bir sesle.
"Şey..." deyip gözlerini kaçırdı kız çekingence. "Bugün ben de sizinle gelebilir miyim diye soracaktım."
Kaşlarımı çattım. Minda'nın o cırtlakça şakıyan sesinin daha durgun ve daha istekli oluşu, Minda'da bir şeyler değiştiğini ya da sadece değişmiş gibi davrandığını gösteriyordu. Yine de itimat edemiyordum ona. Önce arkamda duran iki kıza fikir sorar gibi baktım. Lysha umursamazca omuz silkerken, Corinel aynı kötü bakışlarını koruyordu fakat eğer onu kabul edersem itiraz edecek gibi bir hali de yoktu.
"İyi o halde. Bugünlük bizimle gelebilirsin."
Minda neşeli bir edayla gülümseyerek ellerini çırptı, ne kadar gülümsemek istesem de bunun yerine sahte soğukkanlılığımı korumaya devam ettim.
"Ne demek," diye geçiştirdim ve dinlenme odasına doğru yürümeye başladık. Aslında bu oda benim çok ahım şahım sevdiğim bir yer değildi ama kızlar nakışlarını burada tamamlarken ettikleri sohbetler hoşuma gidiyordu. Bu sefer Minda'nın gelmesiyle neler olacak merak ediyordum.
