Ch. 19 (Part 2)

201 15 6
                                    

Criza's POV

Ang sabi nung doktor ay may depression daw si belle. Persistent depression to be exact
Persistent depression

(___________________________________
Persistent depressive disorder is depression that lasts for two years or more. It's also called dysthymia or chronic depression. Persistent depression might not feel as intense as major depression, but it can still strain relationships and make daily tasks difficult.


Sabihin nyo salamat google


___________________________________)

Ang sabi ay kailangang iparehab si belle, since wala siyang guardian ay ako ang pipirma ng mga papeles niya para sa rehabilitation niya.

Pero syempre ay kailangan ko munang kausapin si belle tungkol dito.

"Belle, kailangan ka daw iparehab. Pero wag ka mag alala kasi saglit na panahon lang naman" nakangiting saad ko sakaniya.

"Akala ko ba dadalin mo ako sa mall show ni donny?" Tanong niya.

"Oo nga pero kailangan mo muna mag pagaling kase baka may mangyaring masama sayo kapag pumunta ka sa mall show niya tapos hindi ka pa magaling"

"Gusto ko munang makita siya."

"Sa tingin mo ba gusto ka niyang makita na may sakit?"

Napaisip agad siya sa sinabi ko

"Sige na nga.."

May ilang mga papeles na kailangan niyang pirmahan kaya pinapirma ko na sakaniya iyon.

Sa NEST center manila siya dadalin at magtatagal doon ng isa hanggang sa dalawang taon.

Naisipan namin ni joao na dalawin siya araw araw para naman hindi siya malungkot lahit papaano.

Hindi magiging madali ito pero alam kong malalagpasan din ito ni belle.

Ngunit syempre ay hindi ko maiiwasan na magtaka dahil halos 3 buwan na walang malay si belle pero paanong may depression siya?

Ni isang doktor ay hindi maipaliwag saakin kung anong klaseng medical chu chu ito.


Donny's POV

"Fiona umuwi kana."

"No! Hindi ako uuwi hangga't hindi ka bumabalik saakin.."

"Nakalimutan mo na ba? Puwes ipapaalala ko sayo. You dumped me, dahil ikinakahiya mo ako! Now your crawling back to me begging to comeback to you?!"

"Please elinor, i-i realized that i still love you.."

"What a piece of bullshit, fiona! Nabalitaan mo lang na napamanahan ako ng milyon milyon eh bumabalik kana ulet. You're crazy!"

"I am not crazy! Do not accuse me with yiur false assumptions!"

"Just leave ,fiona at wag ka ng magpapakita pa saakin"

"Cut!! Good take!"

Napangiti ako ng matapos ang huling scene para sa araw na ito, masyado na akong pagod at kulang na kulang sa tulog

*Kring*

"Hello?"

[Papa!]

"Oh baby? Why did you call? Where's mama?"

[She's cooking your favourite sinigang!]

"Uy! Sarap naman non"

[Yes papa kaya you need to uwe na!]

"Yes baby, uuwi na ako but i need to talk to someone pa okay?"

[Okay. Uwi early babay love you!]

"I love you too, baby"

Nakangiti kong pinatay ang telepono saka ito ibinalik sa aking bulsa, kakausapin ko sana si ashiana kaso hindi ko na siya mahanap.

Oh well i can talk to her tomorrow. Buti na lamang at lunch time natapos ang shooting, i can take chantal to my condo after we eat lunch sa bahay ng mama niya.

"Babay mama!" Paalam ni chantal sa mama niya na paalis papuntang singapore. Magtatagal siya doon ng 1 linggo kaya saakin muna tutuloy si chantal.

Pag dating sa harap ng unit ko ay napatingin ako sa kabilang pinto dahil may nakatingin saakin

"Donato.."

Time machineTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang