CHAPTER 27: Got You

1.1K 39 26
                                    

Madaliang update, last chapter na siguro yung next then epilogue na.

Any comments about the story? Huhu, nikakabahan ako.

Btw, all of my stories or upcoming stories are SB19 Fanfics but in different genres, the next genre would be more on Fantasy/Supernatural.

Enjoy reading! ❤️


Chapter 27: Got You

Third Person's Point of View

HINDI NA NIYA ipinasok sa garahe ang kotse niya. His face is dark and he is marching quickly to their house. Hindi na niya binigyang pansin si Manang na bumati sa kanya.

He went directly to his room where he left Aki this morning. When he opened the door, his dark aura slowly replaced by softness. Aki is sleeping peacefully while her right hand is on her belly.

He closed the door quietly. This girl is really something. She can calm him down by just a glance on her face.

Tahimik siyang naupo sa gilid ng kama ang pinag-masdan ang muka ng dalaga. He gently cupped her cheek and smiled a bit. Kani-kanina lang punong puno siya ng galit, ngayon ay naka-ngiti na siya.

Bumuga ito ng hangin at bahagyang gumalaw. Her eyes slowly opened and met his. She chuckled and smiled at him.

"Kamusta yung tulog mo? Ano bang ginawa mo dito kanina nung wala ako? Baka pinapagod mo naman yung sarili mo." he said.

"Bored na bored nga ako dito kanina. Wala akong magawa. Kumakain lang ako tapos pabalik balik lang ako dito at sa baba. Naikot ko na nga ata yung buong bahay." sagot nito.

He sighed. He doesn't want her to get bored too. But he has no other choice but to make her stay in one place because she's still not safe.

"I'm sorry if I'm making you feel like a prisoner. I just want you to be safe." he said in a sad tone.

Bumangon ito at hinawakan ang mag-kabila niyang kamay.

"No, I don't feel like that. Naintindihan kita. Alam kong para sakin din yung ginagawa mo, para sa amin ng anak natin. Don't feel bad." she said in a uplifting way.

Bahagya siyang ngumiti dahil doon. "Let's go. We're going somewhere."

Kumunot ang noo nito. "Saan?"

He doesn't know either where to go. Ang alam lang niya ay kailangan niyang ilayo ang sarili niya, si Aki at ang anak nila. Hindi siya papayag na mai-kasal sa iba, at hindi din siya papayag na mapahamak ang mag-ina niya.

"Somewhere far. Sa lugar na walang manggugulo satin." he said.

"Pero Ken, hindi dapat natin tinatakbuhan yung mga problema natin. We have to face it and overcome it. We can't run and hide like this. Hindi 'to matatapos kung palaging ganon ang gagawin natin." aniya.

He sighed in agreement. Kahit kailan talaga ay may words of wisdom ito. She can make him realize things.

"How? Hindi man lang natin alam kung nasaan ngayon yung Papa mo at kung anong binabalak niya. Look at your brother, ayokong mangyari din yun sa'yo. Ayokong mapahamak ka. Ayokong may mangyaring masama sa anak natin." he sounds worried.

"We have to caught him up." she said.

AKI IS WALKING in a park alone. She wanted a fresh air to breathe. At isa pa, mag-hapon na siyang naka-kulong sa bahay. Gusto naman niyang mag-lakad lakad kahit ilang minuto lang.

Innocent •SB19 KEN• [COMPLETED]Where stories live. Discover now