nothing like us, taekook

15: "Son bakış."

vizelerim yeni bitti ve ben de hemen geldim🥳(biliyorum geç geldim ama keyfi bir durum için değildi, vizelerim yüzünden geç kaldım!!!)

beni her zaman beklediğiniz için çok teşekkür ederim😭

⚠️

bölümde cinayet tasviri var! kan, cinayet, ölü gibi şeyler sizi tetikliyorsa lütfen koyu renkli, italik cümleleri okumadan geçin♡♡

özel bir bölüm, düşüncelerinizi cidden çok merak ediyorum. yorumlarınızı beklediğimi bilin<3

medya:
sezen aksu-son bakış (dinleyerek okuyun lütfen!!!)

***

Danışmandaki kadının bizi yönlendirdiği odaya sonunda vardığımızda öyle çok gergindim ki, ne kadar derin nefes alırsam alayım ciğerlerim rahatlamıyor, yine nefessiz kalıyordum. Gerginliğin bedenimdeki etkileri yalnızca bu da değildi; Taehyung'un elini kavrayan sağ elim buz kesmişti, omuzlarım canımı yakacak kadar sertçe kasılıyordu ve içinde olduğumuz durum konusunda pek mantıklı düşünemiyordum. Şimdi bu odadan içeri girecektik ve bizi Taehyung'un babasının cansız bedeni karşılayacaktı. Taehyung ne gibi bir tepki verirdi tahmin dahi edemiyordum. Belki de yıllar önce benim verdiğim tepkinin bir benzerini mi verirdi ya da kişiliğini ele alırsak sessiz kalabilirdi.

Fakat bu mümkün müydü? İnsan babası ve aynı zamanda ilk düşmanı öldüğünde sessiz kalabilir miydi? Yıllarca ona karşı dolmuşken ve sonunda onu böylesine savunmasız bir şekilde yakalamışken bunun pek de mümkün olduğunu düşünmüyordum. Sabah Taehyung beni arayıp titreyen sesiyle, "Lütfen bana gel." demiş ve üzerimi bile değişmeden yanına gelmemi sağlamıştı ve bu sayede babasının öldüğünü de öğrenmiştim. O andan beri de bu sorular kafamda cirit atıyordu.

Açıkçası Jiyeon noona'nın, Taehyung'un ve hatta benim dahi hayatımı mahvettiği için babasının ölümü normalde beni sevindirecek bir haberdi ama Taehyung'un soğuk ifadesi ve bomboş bakan gözleri yüzünden sevinmek yerine yalnızca endişelenmiştim. Bu soğukluğunun sebebini haberin onu şok etmesine bağlamıştım ama kriz geçiriyormuş gibi titreyen elleri bunun yalnızca şokla alakalı olmadığını anlamamı sağlamıştı.

Daha arabadayken kavrayıp parmaklarımızı iç içe geçirdiğim elleri hâlâ daha titriyordu ve babasının odasının kapısına varmamızla bu titremeler artmış, yankısını kendi elimde dahi hissetmeme sebep olmuştu. Baş parmağım elinin üstünü usulca okşamaya başladığında Taehyung yaklaşık iki dakikadır öylece önünde beklediğimiz kapıyı bir anda aralayıp odaya doğru ilk adımı attığında istemsizce nefesimi tutup göğsümü şişmesine neden oldum.

İçeri girdiğimiz anda bizi karşılayan manzara fazlasıyla karamsardı; Taehyung'un babasının bedeninin yattığı yatağın hemen yanında titreyerek ağlayan orta yaşlı bir kadın vardı, ağlayan bedenin arkasındaysa ellerini kadının omuzlarına destek olmak ister gibi yerleştirmiş bizim yaşlarımızda bir genç duruyordu. Taehyung'un elimi kavrayan parmakları kasılıp elimi sıkmaya başladığından ötürü bakışlarım, ikiliyi incelemek için üzerlerinde pek fazla duramamıştı fakat yine de gözlerimi çekmeden önce paralelimdeki gencin yüzündeki ürkütücü ciddiyeti seçebilmiştim. İfadesi beni rahatsız etmedi desem kesinlikle yalan söylemiş olurdum ama bunun üzerinde çok da durmama gerek kalmadı çünkü bizim odaya girmemizle birlikte ikisi de ağır adımlarla terk etmişlerdi odayı.