Bir Gece Ansızın (Texing)

19 Ghosts

Akif: Ciddi ciddi bu saçma şeyden şüpheden konuşmayacak mısın benimle?(08:23)

Akif: Leyla? (11:45)

Gördüğüm mesajlarla oflayıp telefonu yere bıraktım. Tabii ki gece gece sorguladığım bir şey değildi bu.
Google Akif gemiciyi attığınızda Ailesi olamayan daha doğrusu ailesiyle yollarını ayırmış bir adam çıkıyordu.

Ben Akif'e; Baban, annen, kardeşlerin aynı evde yaşamak dediğimde buna hiç bir cevap vermemişti. Ve birde dediğim o şüphe bir anda inanmam.

"Leyla hadi kalk artık öğlen oldu"
Duyduğum cümlelerle kapıya baktım.
Anlaşılan annem uyuduğumu zannediyordu. Kapıyı açıp, bana baktığında yatakta depresyonik bir biçimde oturan bir adet benimle karşılaştı.

Evet bacakları duvara dayalı, başı yataktan sallanan, bir adet ben.

"Ne yapıyorsun kızım böyle deliler gibi?"

İnan bana anne delirmeme iki adım kaldı.

"Yok bir  şey kendi iç hesaplaşmalarımı yapıyorum." 

"Leyla akşama kadar yatıyorsun. Bir elinde telefon, bir elinde bilgisayar ne gibi hiç hesaplaşman olabilir güzel kızım."

Annem ve her zaman ki gibi telefonumla olan derdi.

"Annecim bende bir insanım ve dertlerim olabilir lütfen küçümseyici olma."  

Evet anne internetten sapık gibi birine yazdım. O da bana Türkiye zenginlerindenim dedi, bende hiç görüntülü konuşma gibi bir öneri sunmadan hemen inandım şimdi onun ceremesini çekiyorum

Bak yine geldi bana dert etmeler. Annem hemen gitse de depresyonuma devam etsem keşke.

Annem tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki telefonumdan gelen arama sesiyle annemle eş zamanlı bakışlarımız oraya döndü.

Akif arıyor...

Annemin anlık kaşları çatıldı.
Benim de kalbimde hızlanma gerçekleşti.

İki aydır çoğu zaman konuşmaya çalışıyordum ama hiç bir zaman arama fikri düşmemişti aklıma.

Annem, "Kim bu adam?" dedi

Ah anne inan keşke bende bilsem kim bu adam.

***

Sen git 2 ay adama yaz Leyla ama hiç arama benim saflık derecesi bu seviyelerde. (Leylayı ben yazmamışım gibi devam edin)