34 <3

8.1K 310 24
                                    

Aynanın karşısına geçmiş giyinip, süsleniyordum. Kirpiklerime rimel sürdükten sonra eyelinerın kapağını eyeliner çektim, sonunda makyaj bitmişti.

Kim için bu süslenme denirse tabii ki Akif içindi. Bugün o geliyordu sabah 11 gibi uçağının ineceğini söylemişti şuan sabah sekiz buçuktu anca yetiştirdim havaalanı baya uzak olduğu için sabahın köründe kalkmıştım.

Dünkü Berk ile buluşmamızdan sonra hayattan bir iki saatliğine baya soğumuştum, birinin kalbini kırmak tabii ki istemezdim ama Berk bencil biri olduğumu söyleyene kadar beni anlayacağını düşünüyordum hem telefonda takındığı tavırda öyle berbat değildi, ya da ben öyle sanıyordum. Ama ufak detaylara takılmadan sadece bir kişiye odaklanıyorum. Bugün Akif'in gelecek olması keyfimi baya bir yerine getirmişti.

Daha fazla oyalanmayıp aynanın karşısından son bir kez kendime baktım altıma kot bir şort üstüme sade mor bir Crop giymiştim saçlarımda salaş bir şekilde arkadan topluydu bu sıcakta anca böyle geziliyordu.

Kapıya doğru yöneldim çıkış kapısından çıkacakken annemin sesini duydum.

"Hayırdır kızım bu saatte dışarı çıkıyorsun?" Çok haklı bir soruydu yani ben gibi bir insan için top patlasa bu saatte uyanmak bir imkansızdı.

Ama söz konusu Akif Gemiciydi...

"Şey ya başka şehirden arkadaşım geliyor Havaalanında onu karşılayacağım."

Annem şaşırdı "Kim bu arkadaşın?"

"Tanımazsın sen, anlatmadım sana hiç ama uçağa yetişmem gerek hadi tutma beni."

Annem üstelemedi "Tamam anladım ama uzak şimdi havaalanı neyle gideceksin taksi çok tutar paran var mı?"

"Var var akşam babamdan aldım sen düşünme hadi gidiyorum ben hadi öptüm." Yanına gidip yanağından bir kere öpüp evden kendimi attım. Anne konusunda gerçekten şanslı olduğu mu düşünüyordum.

Sokağa çıkıp bir mahalle aşağı yürüdükten sonra taksi durağına gittim. Bir taksi tutup havaalanına doğru yola çıktık.

Her şey iyi hoştu ama sadece sosyal medyada şaka matrak konuştuğum bir insanla yüz yüze gelmek çok gericiydi.

Üstelik bu adam bildiğin ünlüydü...

Onu ilk gördüğümde olacakları kafamda tarttım. Konuşmadığım insan değildi sonuçta bir kaç kere telefonda konuşmuştuk, adama sapık gibi ısrarla mesaj falan atmıştım ama bunun haricinde baya samimiydik. Yani İnşallah samimiydik.

Düşüncelerim arsında havaalanına gelmiştik. Saate baktığımda on buçuk'u geçmişti. Onbeş yirmi dk beklemem gerekiyordu. Taksinin ücretini ödeyip, kendimi taksiden attım. Heyecandan ellerim ayaklarım hafiften titriyordu.

Havaalanı'nın içindeki bekleme yerlerinden birine oturup beklemeye başladım. Cebimden telefonumu çıkardım.

Özlem, Selçuk, Leyla

Leyla :Heyecandan elim ayağım titriyor benim.

Leyla:

Özlem: Ayyy geldi mi geldi mi?

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Özlem: Ayyy geldi mi geldi mi?

Leyla: Hayır ama az kaldı gelmesine bekliyorum öleceğim heyecandan.

Selçuk: Sakin ol o da insan sende insansın çok rahat çok profesyonel davran.

Leyla: Sağol ya benim kaybettiğim babam Polat alemdardı zaten.

Selçuk: onu bunu bırakıyoruz sakin oluyoruz.

Özlem: Evet Leyla sakin oluyoruz.

Leyla: Evet ya sakin oldum şuan.

Leyla: Nasıl insandır iyidir değil mi?

Leyla: Bazıları hani sosyal medyada melek reel de şeytan oluyor ya Akif öyle değildir değil mi?

Selçuk: Yazık sana lwpdmekdmwl

"Bence hiç de yazık değil çünkü melek gibi insanımdır."

Kulağımın dibindeki duyduğum sesle şok olmuş şekilde gözlerimi sonunda kadar açtım. Kafamı çevirdiğim anda bir adamla burun burun buruna geldim, bu adam Akif'ten başkası değildi. Ayağa kalktım, o da doğruldu saçları resimlerdeki gördüğümde bir tık daha uzundu, yüzünü yeni tıraş etmiş gibi parlıyordu üstündeki beyaz t-shirt  vücuduna yapışmıştı kasları belirgindi, telefondan gördüklerimden daha uzun ve kalıplıydı.

"Akif? Sen, ne zaman geldin?" dedim. Keyifle güldü sağ yanağının altında çenesinin üst kısmında gamzesi vardı, çok yakışıklıydı.

 "Az önce geldim ama baktım ki karşılayanım yok, etrafı gezerken telefonuna gömülmüş kızıl bir kız görünce yanına gelmeden edemedim."

Biraz utanmıştım doğrusu, ama kocaman gülümseyerek kollarımı açtım. "Hoş geldin Wolf bakışlım."

Kahkahasını duydum. Elindeki valizi bırakarak kollarını açıp sarıldı. Kokusu o kadar güzeldi ki şuan hayatımdaki bir çok sorumluluğu kenara bırakabilir sonsuza denk kokusunu soluyabilirdim. Abartma canım zaten sardın adama ahtapot gibi kollarını.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Biraz Akif'i tanımanın zamanı gelmişti bence. Öpüldünüz >>>3

Bir Gece Ansızın (Texing)Where stories live. Discover now