Bir Gece Ansızın (Texing)

35 Hiç Gitmesen

"Bak burasıda benim çocukluğumun geçtiği yer. Daha sonra taşındık buradan ama çok severdim burayı da." Hevesle anlattığım şeyleri Akif'in ilgiyle dinlemesi kalbimi pıt pıt attırıyordu.

"Çok cazgır bir çocukluğunun olduğu düşünüyorum." dediği şeyle gözlerimi kıstım." Yoo ben çok da uslu bir çocuktum herkes benden memnundu."

O sırada sokakta benim pipim var senin yok diye hava atan çocuğa elinde bıçakla gel kesicem o pipini, diye 2 sokak kovalayan Leyla'nın sıfat.

Hatırladıklarımla yüzümü ekşittim. O çocuğu hala bulduğum yerde pipisini kesmek istiyordum, gerçi şuan büyümüş eşşek kadar olmuştur ama hala umut vardı.

Akif'in kolundan tutup," Sıktı burası hadi daha sana göstereceğim çok yer var." diye çekiştirdim. Bu halime göz devirdi.  "Tamam tamam sabahtan beri bir orası bir burası geziyoruz akşam oldu, bence artık sadece ikimiz için bir şeyler yapmamız gerek."

"İkimiz için?"

"İkimiz?"

"Sen?"

"Ben?"

Bir anda heyecanlanmıştım doğrusu.
"Evet Leyla sen, ben, ikimiz hadi gidip bir yerlere oturalım. Sahi burada akşam en güzel nerede geçer hadi beni oraya götür."

Bir düşündüm, Akif ile ikimiz bir akşamı nerede geçiririz diye...

Otel?

Yok ebesinin nikahı.

****

Akif Gemici.

Leyla çok tuhaf bir kızdı, anlaması güç ama stresli hayatıma neşeli birinin aniden girmesi hoşuma gitmiyor desem yalan olur. Şuan seğir tepesi gibi bir yerdeydik, ayaklarımızın  altında koca bir göl duruyordu. Tüm gün beni oradan buraya gezdirmişti, kendide baya yorulmuştu. 

"Daha önce buraya gelmediğime pişman oldum çok güzelmiş." dedim. Kafasını salladı, "Evet her türlü açıdan çok güzel olurdu belki farklı şekilde tanışırdık." Dediğini hayal ettim belki bir dükkanda, sokakta rastgele tanışabilirdik. Belki o kadar rastgele olmazdı üstüme falan düşerdi. Mutlaka bir sakatlık çıkardı.

"Ne düşündün bu kadar? kesin tanışma olasılığımızın çok değişik şekilde olacağını düşündün dimi?" dedi. Kesinlikle öyle düşünmüştüm. "Ama sen bana çok farklı şekilde yazıp tanışma şeklini seçtin?" dedim. Utana sıkıla "Biraz öyle oldu." dedi. Üst komşu olayını unutmam uzun süre mümkün değildi.  O sıralar katıksız bir deli olduğunu düşünüyordum. Gerçi hala normal biri olduğunu da düşünmüyordum da en azından bana enerjisinden geçiriyordu.

 "Ama sonuç olarak böyle tanıştık ve pişman değilim iyi ki de atmışım o mesajı yoksa şuan seninle böyle olmam belki imkansızdı." dedi

"Bu bir evlilik teklifi mi Leyla hanım?" muzip şekilde sorduğum soruyla yanakları kızardı, kızaran yerlerinde öpsem ne olurdu?

"Sereni bırakırsan neden olmasın." Yine Seren konusuna bir şekilde getirmişti, üstelik Serenle ciddi bir ilişkim yokken bile, sadece takılıyorduk. Birazda çıkar meselesi vardı tabi Seren'in babası bir yatırımcıydı işimize çok yarıyordu. Ama bu kısmı Leyla ile paylaşmasam daha iyiydi. Neler yapabileceğini pek gözüme kestiremiyordum. 

"Seren ile ciddi biri ilişkim olmadığını  söyledim." Yüzünü buruşturdu, ardından kafasını çevirdi sanki çok şey söylemek istiyormuş da söyleyemiyormuş gibiydi. "Söyle hadi içindekileri." 

"Onunla olmanı istemiyorum." Bunu zaten her Seren konusu açıldığında söylüyordu. Bende sürekli geçiştiriyordum. "Sen beni ciddiye almıyorsun ama ben gerçekten olmanı istemiyorum Akif. Ben sana duygularım daha ağır diye Berk'ten bile ayrıldım." Farkında olduğum şeyleri duymak şaşırtmamıştı, ama Leyla'nın bana hissettiği şeylerin hayranlık mı yoksa sevgimi olduğunu anlamak biraz güçtü.

Benim ona hissettiğim şeylerin durumu ise biraz karışıktı. Güzel kızdı hemde çok güzel kızdı, ona bakınca dilimin tutulacağı kadar güzel kızdı. Hoşlanıyor olabilirdim, olabilirdim değil baya baya hoşlanıyordum. İnsanı kendine bağımlı ediyordu, şirkette bile bazen yokluğunu hissediyordum. Bu dediğim çok saçma gelebilirdi ama çok hayata bağımlıydı, ben de ona bağımlıydım.

"Sözlerime cevap bile vermedin,  gideyim de tuvalette biraz ağlayıp geleyim." 

"Saçmalama Leyla gel şuraya." Kollarımı uzatıp onu kendime çektim. "Bak sana çok değer veriyorum. Çok iyisin, çok güzelsin kısacası mükemmelsin ama-"

"Ama katma işte kurt bakışlım boşver. Biz böyle iyiyiz hem kendimi takıntılı aşık gibi hissediyorum." 

"Abartma iki arkadaşız işte ne güzel." Birbirinden hoşlanan iki arkadaş...

Telefonu eline alıp saate baktı. "Oha saat kaç olmuş ben artık gideyim sen de otele geç bence." dedi. "Şimdiden mi gidiyorsun? Bir daha seni ne zaman görebilirim." Erkenden gitmesi moralimi bozmuştu. "Yarın sabah nasıl olur?" dedi. İyi olurdu onu gördüğüm her saniye artı sayılıyordu. İstanbul'a geldiğinde doyasıya görebilirdim ama ona daha haftalar vardı.

"Yarın sabah 10:00  diyelim mi? uçağım öğlenden sonra  o zamana kadar biraz daha vakit geçiririz" dedim. 

"Diyelim diyelim  yarın sabah erkenden otelin kapısının önünde beliririm." dedi.

"Tamam o zaman." dedim istemeyerek. Gece birlikte uyuyacağımızı düşünmemiştim tabi ki. 

"Tamam ben gidiyorum görüşürüz."  deyip ayaklandı, onunla birlikte bende ayaklandım. Kollarını açıp sarıldı, "Rüyanda beni gör Akif." Gülümsedim, bu kızın yanında çok fazla gülüyordum.