Acquiescence of Diamond

Chapter 4

Warning: Explicit Content (Bad Language)

             Erj and I entered the disciplinary office after we talked outside. Hindi ko alam kung narinig ng mga naroon ang pinag-usapan namin dahil si Hiraya ay nakangisi habang ang professor naman ay kunot ang noo sa akin. 

             Ang isip ko naman ay naghahalo-halo na ang isipin lalo na sa sinabi ni Erj kanina. He was watching me, nakita niya lahat. I sighed saka sumabay na lang sa usapan ng may pang uuyam kay Hiraya. Lumalabas ang ugali niya kapag galit siya.

             The conversation went on where the table turns. I stand by with my 'innocence' while Hiraya stand by her conclusion. Si Erj ay kalmado lang na inilahad ang nakita niya and I must say, mula paglakad ko papunta sa cafeteria hanggang sa dalawang beses na pag-amba ni Hiraya ng sampal ay nakita niya. He's not siding any side though. Pati si Hiraya at ang professor ay napa-alalahanan niyang hindi tama ang mga inasal nito sa cafeteria. Of course, he apologized to my cousin too dahil nadamay siya.

             But it looks like my cousin dug her own grave already dahil marami na pala siyang ganitong insidente. Hiraya, Erj and I left the office when the professor asked to talk to Alvara alone. 

             Inirapan ko lang si Hiraya na naniningkit ang mata sa akin saka nagtangka ng umalis.

             "Where are you going?" tanong agad ni Erj bago pa man ako maka-dalawang hakbang.

             "Magta-trabaho," ng matino. I said not glancing back saka lumabas na ng university.

             When I got out from the University's main gate, I went straight to the Epineio Beach and Garden Resort. Sinabihan kasi ako ng anak ni Aling Merry na understaffed daw ang resort na ito ngayon at nangangailangan ng tao. 

             I sighed saka patuloy na naglinis sa mapreskong kubo doon. This is way better than snatching. Maganda ang tanawin, mahangin, at hindi polluted. Hindi pa ako makukulong.

             I must say, Epineio might be the most peaceful and environmental resort here at La Douleur. Maganda ang waste management at ubod ng linis na mga nahulog na dahon ng puno lang ang nakakalat. The resort is situated at the coast of both sea and river. Nasa tabi rin ito ng mangrove park kaya mas lalong maganda ang ambiance.

             "Miss?" napatayo ako ng tuwid ng may dalawang lalaking tumawag sa akin. Mukhang itong mga bakasyonista na magkasintahan. "Are you the model?" 

             I was taken aback by the question saka natatawang napailing. Ang ganda nga naman ng dress ko ngayon para maging taga-linis. "I'm not but I guess she's inside the hotel? You can ask the staff inside."

             They looked at each other first before looking back at me, "By any chance can we take a picture of you? Just a few shots, don't worry." 

             Napataas ang kilay ko sa mga ito saka tuwid na napatayo, "Are you serious?" Iyong isa ay lumaki ang ngiti pagkakita sa kabuuan ko.

             Tumango ang mga ito sa akin. "We'll just see if you can project—you know? For future collaborations." 

             As I think of it, dagdag sideline rin ito kung sakali plus wala namang mawawala sa akin.

             The two thanked me after getting my phone number and social media handles as I went back on cleaning the other side of the resort. Parang gusto ko na lang tuloy magpa-picture ng ganoon, ganda lang ang puhunan.